ถูกพ่อแท้ ๆ ขายให้กับชายแก่คราวพ่อเพื่อไปเป็น 'เมียน้อย' เธอไม่อยากเสียซิงให้ชายแก่คราวพ่อ จึงเลือกเสียมันให้กับหนุ่มหล่อที่ 'ขายตัว' แต่เธอดันตกใจจนหมดสติทั้งที่เขาเสียบเข้าไปได้แค่ส่วนหัว บ้าบอฉิบ ! เมื่อได้สติ ขวัญเอยอับอายเป็นอย่างมาก สบถสาบานเอาไว้ว่าจะไม่ทำอะไรไร้สติเช่นนี้อีกแล้ว และภาวนาอย่าได้พบได้เจอเขาอีกเลย แต่ดูเหมือนเทวดาไม่เป็นใจ เพราะหนุ่มเจนรักคนนั้น กลับกลายมาเป็นนักศึกษาในคลาสที่เธอสอน แถมบ้านอยู่ติดกับเธออีกด้วย เวรล่ะสิ !
เที่ยงคืนสิบห้า ณ ‘The Devil’
เดอะเดวิล โฮสท์คลับสำหรับสตรีกระเป๋าหนักแต่ขาดความรัก อยากจะได้ความรัก และอยากจะโดนทำรักอย่าง ถึงอกถึงใจจากชายหนุ่มหล่อล่ำภาพลักษณ์แบดบอย อันเป็นจุดขายของ The devil ที่มีสโลแกนว่า คุณจะโดนเอาอก- เอาใจราวนางฟ้า แต่ยามทำรัก คุณจะโดนรักอย่างเร่าร้อนรุนแรงราวบรรณาการเหล่านั้นมาจากซาตานปีศาจ
ร่างสูงใหญ่ร่วมเมตรเก้าสิบเยื้องย่างเข้ามาภายในด้วยท่วงท่ามาดมั่นราวราชสีห์ ดวงหน้าคมเข้มหล่อเหลาเหมาะเจาะราวรูปสลัก เส้นผมยุ่ง ๆ บนศีรษะที่เขาเสยมัน ลวก ๆ อย่างไม่ได้ตั้งใจ ไม่ได้เซ็ททรงให้เนี้ยบแต่กลับทำให้ดู มีเสน่ห์ขึ้นอย่างประหลาด ชวนให้จินตนาการถึงการได้ทำให้ผมนุ่มสลวยนั้นยุ่งเหยิงด้วยมือของตัวเองบ้าง ในขณะที่เขา ซุกซบอยู่บนเนินทรวงหรือที่ตรงกลางระหว่างขา
ท่อนบนเปลือยเปล่าอวดแผงอกกำยำกับกล้ามท้องเรียงเป็นลอนหนั่นแน่น แผ่นหลังกว้างน่าซุกซบ มีรอยสักรูปมังกรเลื้อยมาจากท่อนแขนสู่แผงอกเหนือหัวใจ เบื้องล่างสวมยีน สีเข้มแต่ปลดกระดุมด้านบนเสียหนึ่งเม็ดทำให้ขอบกางเกงเลื่อนต่ำลงมาเสียจนน่าหวาดเสียว เพราะมันเผยให้เห็น เส้นขนสีเข้มใต้ซิคแพ็คแน่นหนั่น ชวนให้จินตนาการว่า เบื้องล่างนั้นจะชวนตะลึงลานแค่ไหน
คิมหันต์ คือชื่อของเขา และทุกย่างก้าว ทุกการเคลื่อนไหวเข้าไปในที่แห่งนั้น ไม่วายที่จะถูกดึงรั้งจากทั้ง สาวแท้สาวเทียม
“คิมขา วันนี้ไม่ว่างมานั่งกับพี่เหรอคะ พี่ว่างสองชั่วโมง เดี๋ยวพิเศษให้คิมต่างหากเลยสามหมื่นนอกจากค่าชั่วโมง” สตรีกลางคนผู้อวบอ้วน ภริยานักการเมืองท้องถิ่นมีชื่อคนหนึ่งเดินเข้ามาเกาะแขน เขาก้มลงประทับจุมพิตบนหน้าผากนางเบา ๆ
“วันนี้ผมมีแขกเหมาแล้วน่ะสิครับ น่าเสียดายจังเลย ต้องขอโทษคุณพี่เพียงเพ็ญด้วยนะครับ ไว้วันหลังให้ผม มีโอกาสรับใช้คุณพี่ใหม่นะครับ” เขาว่าอย่างอ่อนโยน มืออวบอ้วนของนางกอบกุมเป้ากางเกงของเขาแล้วบีบเบา ๆ
“ใหญ่จริงอะไรจริง พ่อหนุ่มน้อยของพี่” ชายหนุ่มเกร็งตัว หลับตาข่มความรู้สึกบางอย่าง ก่อนจะพึมพำขอตัวพลางค่อย ๆ แกะมือเธอออกอย่างนุ่มนวลแล้วขอตัวเดินออกมา
แม้ว่าจะผ่านไปนานสักเท่าใดเขาก็ไม่เคยชินเสียที เกลียดเหลือเกินยามที่ผู้คนอยากล้วงอยากจับเขาตรงไหน ที่ไหนก็ได้โดยไม่ให้เกียรติ
เกียรติเหรอ เขานึกถึงคำนี้แล้วหัวเราะกับตัวเองเบา ๆ คนอย่างไอ้คิมหันต์จะมีเกียรติอะไร ในเมื่อเขาก็เป็นแค่
‘ผู้ชายขายตัว’
ชายหนุ่มสาวเท้าเนิบ ๆ ไปยังห้องวีไอพีตามที่ มาดามโรส มาม่าซังผู้ดูแลที่นี่แจ้งมาว่ามีลูกค้ายอมจ่ายหนักเพื่อเหมาสี่ชั่วโมง ซึ่งนั่นหมายถึงคืนนี้เขาจะได้เงินเกินหกหลักแม้ว่าจะหักค่านายหน้าจากที่นี่แล้วก็ตาม
แต่จากประสบการณ์ที่ผ่านมา เขารู้ดีว่าเกือบจะ ร้อยทั้งร้อย มันจะเป็นหกหลักที่แลกมากับความวิตถาร ความเจ็บปวด การกดขี่ สารพัดที่ผู้หญิงพวกนั้นจะทำกับเขา แทบไม่มีใครสักคนที่จะยอมจ่ายหนักเพียงเพื่อร่วมรักกันอย่างปกติ ส่วนมากเป็นผู้หญิงที่ใช้ร่างกายเพื่อแลกเงินทองเช่นเขา เก็บกดและโดนกดขี่ไม่ต่าง เมื่อได้เงินมาจึงอยากที่จะระบายออกโดยการเป็นผู้กระทำบ้าง
แต่ช่างมันเถอะ เลือดเนื้อของเขามันก็แค่กายหยาบ หัวใจกับความรู้สึกมันชินชาตายด้านไปนานแล้ว
ประตูสีแดงของห้องวีไอพีปรากฏขึ้นตรงหน้า คิมหันต์สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ เรียกสติให้กลับมาหาตัว มือใหญ่ยกขึ้นเคาะประตูเบา ใบหน้าเคร่งขรึมดุดันถูกปั้นให้มีรอยยิ้มประดับ ก่อนจะเอ่ยดัง ๆ
“ผมคิมหันต์นะครับ ขออนุญาตเปิดประตูเข้าไป รับใช้ข้างในนะครับ” พูดจบก็รอฟังเสียงตอบรับแต่พบเพียงความเงียบสงัดจึงถือวิสาสะเปิดมันเข้าไป
สายตาคมเข้มกวาดมอง ผู้หญิงคนหนึ่งใช้ผ้าห่มคลุมตั้งแต่ปลายเท้าจรดศีรษะแล้วนั่งเบียดชิดอยู่ที่หัวเตียงราวกับเด็กน้อยที่กำลังกลัวปีศาจร้ายจะมากินตับ
มุมปากสวยยกยิ้ม เขาอยู่ที่นี่ไม่นานนัก แต่สองปีที่ ผ่านมาประสบการณ์นับไม่ถ้วนสอนว่าบางทีผู้คนที่มาใช้บริการก็อยากให้มีบทบาทสมมุติเพื่อเร้าอารมณ์กระตุ้นกำหนัดให้มากขึ้น
ดวงตาคมพิศดูใบหน้าที่โผล่ออกมาจากผ้าห่มนั่น ใบหน้ารูปไข่ ตาโต จมูกโด่งเล็ก ๆ ที่รับกับริมฝีปากจิ้มลิ้ม รูปกระจับที่เผยออ้า เล็ก ๆ ราวกับกำลังตื่นเต้นเป็นนักหนา
ผู้หญิงคนนี้สวยน่ารัก ใบหน้าของเธอดูเหมือนสาววัยยี่สิบต้น ๆ แต่สมัยนี้จะเชื่ออะไรได้เล่า หัตถการ ศัลยกรรมทั้งหลายล้ำหน้าไปไกลเหลือเกิน แค่คุณมีเงิน จะปั้นจะเสกอะไรก็ได้ จะเอาผิวพรรณให้เด็กแค่ไหนก็สั่งศัลยแพทย์ไปก็เท่านั้น
เอาเถอะ เธอจะอายุเท่าไรไม่สำคัญหรอก เขาแค่ต้องเล่นไปตามบท ทำไปตามหน้าที่
เธออาจจะอยากเล่นบทเด็กสาวไร้เดียงสา ผู้ยังบริสุทธิ์ผุดผ่องและกำลังจะโดนเปิดซิงจากหนุ่มรุ่นพี่อะไรทำนองนั้น สมองใคร่ครวญทบทวนในสิ่งที่มาดามโรสบอกมา
“ลูกค้าไม่ได้เจาะจงอะไรเป็นพิเศษเลยจ้ะคิม บอกแค่ว่าเธอจะมาเสียสาว เพื่อนของเธอบอกให้ทรีตดี ๆ หน่อย”
มุมปากหยักสวยเกินชายของคิมหันต์ถูกยกขึ้นยิ้ม ธีมของลูกค้าวันนี้คือบทสาวพรหมจรรย์ผู้ต้องเสียตัวในวันแรกสินะ ดังนั้นในเริ่มแรกเขาคงต้องเล่นบทสุภาพบุรุษผู้นุ่มนวล ไปก่อน แล้วหลังจากนั้นเธอจะขึ้นขย่มอย่างเอาเป็นเอาตาย หรือต้องการอุปกรณ์ประเภทโซ่แซ่กุญแจมือมาใช้กับเขาก็ค่อยว่ากันอีกที
มุมปากหยักยกยิ้ม ดวงตาดำมืดลุ่มลึกนั้นพลันฉายประกายบางอย่างที่ทำให้หัวใจของคนบนเตียงร้อนวูบวาบ เข้าใจคำสาธยายที่เพื่อนรักพร่ำบอกแจ่มแจ้ง
‘ไม่ต้องกลัว แค่แกเห็นหน้า ได้สบตา แกจะรู้สึกเหมือนต้องมนต์ พร้อมจะถวายมดลูกเป็นบรรณาการกับเขาแล้ว’
เพราะนอกจากเขาจะมีหน้าตาและรูปร่างที่ดีมากแล้ว ทุกการเยื้องย่าง การขยับตัว ก็ดูเหมือนจะเปล่งรัศมีฉายแสงออกมาให้ผู้ที่พบเห็นได้ตกหลุม
ใช่ เขามีเสน่ห์มาก...
คงเป็นเพราะงานของเขากระมังที่บ่มเพาะให้รู้จักการแสดงออกเพื่อดึงดูดลูกค้า
ความคิดของเธอพลันหยุดชะงักลงเมื่อเขาค่อย ๆ ทรุดตัวลงบนเตียงแล้วคืบคลานเข้ามาหา ดวงตาทั้งสองยัง จดจ้องเธอไม่วาง
“ผมคิมนะครับ อยากให้ผมเรียกคุณว่าอะไรดี ที่รัก”
เสียงทุ้มเจือความสากอยู่ในนั้นทิ้งเสียงเรียกในท้ายประโยค กระตุกให้หัวใจไหววูบ
“ฉะ... ฉันชื่อขวัญเอย เรียกขวัญก็ได้”
เธอตะกุกตะกักตอบ ยิ่งเขาเข้ามาใกล้ เธอยิ่งรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้อง
แล้วตอนนี้ใบหน้าของเขาก็อยู่ห่างจากเธอเพียงคืบ กลิ่นแอลกอฮอล์ผสมโคโลญจน์ผู้ชายจาง ๆ ลอยมาแตะจมูก ผสานเคล้ากับลมหายใจอุ่น ๆ และดวงตาหวานฉ่ำร้อนเร่านั่น
เธอจะขาดใจตายอยู่แล้ว...
“ชื่อน่ารักจังเลยค่ะ ขวัญของคิม”
โอ๊ย อย่ามาคะมาขาแบบนี้สิ ละลายหมดแล้ว
เธอคิดในใจ ขณะที่เขาก้มลงมากระซิบอยู่ที่ริมฝีปากแล้วดึงผ้าห่มที่เธอปกคลุมกายเอาไว้ออกด้วยมือข้างเดียว
โปรย : " ขออีกครั้งได้ไหม " " หมายถึงโอกาสเหรอคะ " " ก็ โอกาสด้วย อย่างอื่นด้วย " เธอยิ้ม ขยับเข้าไปหาแล้วกระซิบข้างหูเขาเบา ๆ " อย่างอื่นนี่คืออะไรเหรอคะ " ลมหายใจอุ่น ๆ เป่าลงที่ซอกคอ และเธอตั้งใจแตะริมฝีปากให้ถากบนใบหูของเขา เพียงเท่านั้นเลือดหนุ่มก็เดือดพล่านเหลือเกินแล้ว " พูดได้เหรอ " " ถ้าไม่อยากพูด ทำเลยก็ได้ " ++++++++++++ มาเซ้ นางเอกเราสู้คนค่ะคุณขา หมายเหตุ : แมธธิว พระเอกของเรื่องนี้ เป็นตัวละครหนึ่งในกลุ่มเพื่อนสนิทจากเรื่อง คุณแสนร้าย , น้องนุ่ง , เล่ห์ร้อน ทุกเรื่องจะมีตัวละครทั้งสี่ปรากฏในเรื่อง แต่เนื้อเรื่องไม่เกี่ยวข้อง สามารถอ่านแยกกันได้ แต่ถ้าจะให้ม่วนจอยครบสูตรก็ฝากทั้งสี่ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ ++++++++++++++++++++++++ 4 เรื่อง 4 รส 4 หนุ่ม ดังนี้ 1. คุณแสนร้าย (แสนสราญ + หนึ่งฤทัย) 2. ขออีกครั้ง (แมธธิว + พราวด์ ) 3. น้องนุ่ง (เอกบุรุษ + เขมิรา) 4. เล่ห์ร้อน (เขมมะ + ขนม)
เธอไม่ได้ชอบเบา ๆ หรอก ฉันรู้ดี... โปรย : จากเด็กในบ้านที่มีสัมพันธ์กันลับ ๆ วันหนึ่งเธอตัดสินใจโบยบินไปจากอ้อมอก ตอนนั้นเขาพึ่งรู้หัวใจตัวเอง เขาหวง เขาหึง เขาคิดถึง เขาคลั่งแทบบ้า และจะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เธอคืนมา ! ตัวอย่าง : " คุณแสนมีธุระอะไรคะ " ใบหน้าหล่อเหลาที่เรียบเฉยยกยิ้มมุมปากทันทีที่ได้ยินคำถามนั้น " พูดจาดูห่างเหินจังนะ " " คุณทราบได้ยังไงคะว่าหนึ่งอยู่ที่นี่ " " ก็แค่บังเอิญผ่านมา " " บังเอิญแน่เหรอคะ " " แน่สิ ทำไมล่ะ ที่นี่มันร้านกาแฟที่ลูกค้าที่ไหนจะมาซื้อก็ได้ทั้งนั้น รวมถึงฉันด้วย " " หนึ่งจะปิดร้านแล้วค่ะ " " ใจดำจังนะ ออกมาไม่บอกไม่กล่าว รีบอะไรขนาดนั้น " คราวนี้เธอเงียบ เขาจึงยิงคำถามต่อ " เห็นน้าละมุนบอกว่าวันที่ขนของมีหนุ่มไปรับ " คำพูดนั้นทำให้เธอเชิดหน้าขึ้น " ค่ะ แฟนหนึ่งเอง หนึ่งย้ายมาอยู่กับเขาที่นี่ " เธอเน้นย้ำคำว่า ที่นี่ ให้เขาได้ยินชัด ๆ เขานิ่งไปชั่วขณะก่อนจะยิ้มออกมา " แต่ตอนนี้ร้านดูเงียบ ๆ แฟนไม่อยู่เหรอ " " คุณแสนจะสั่งอะไรไหมคะ ถ้าไม่สั่งหนึ่งขออนุญาตเชิญกลับ เพราะหนึ่งต้องปิดร้าน " " นี่เป็นแม่ค้ายังไงจะไล่ลูกค้าออกจากร้าน ใจร้ายจังนะ " เธอยืนจ้องเขาเขม็ง คิ้วได้รูปขมวดนิด ๆ อย่างหงุดหงิด แสนสราญนึกสนุกที่ได้เห็นท่าทีแข็งกร้าวต่อต้าน และคนสันดานเสียอย่างเขาก็ชอบที่จะเอาชนะเสียด้วยสิ " อยากได้เครื่องดื่ม " " รับอะไรดีคะ " " นมสด " " นมสดไม่มีค่ะ เมนูตามนี้เลย " เธอผายมือไปยังป้ายเมนูไม้แบบมินิมอลน่ารักที่มีรายชื่อเครื่องดื่มอยู่บนนั้น แต่เขาไม่ได้มองตามไปที่นั่น สายตากรุ้มกริ่มจ้องอยู่ที่อกอวบ แม้มีเสื้อยืดสีขาวสกรีนชื่อร้านห่อหุ้มอีกทั้งผ้ากันเปื้อนทับอีกชั้น แต่เธอก็ยังรู้สึกถึงความร้อนผ่าวที่เกิดขึ้นภายในทรวงเพียงถูกเขาจ้อง " มีสิ เต็มปากเต็มคำดีเสียด้วย " หมายเหตุ : คุณแสน พระเอกของเรื่องนี้ เป็นตัวละครหนึ่งในกลุ่มเพื่อนสนิทจากเรื่อง ขออีกครั้ง , น้องนุ่ง , เล่ห์ร้อน ทุกเรื่องจะมีตัวละครทั้งสี่ปรากฏในเรื่อง แต่เนื้อเรื่องไม่เกี่ยวข้อง สามารถอ่านแยกกันได้ แต่ถ้าจะให้ม่วนจอยครบสูตรก็ฝากทั้งสี่ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ ++++++++++++++++++++++++ 4 เรื่อง 4 รส 4 หนุ่ม ดังนี้ 1. คุณแสนร้าย (แสนสราญ + หนึ่งฤทัย) 2. ขออีกครั้ง (แมธธิว + พราวด์ ) 3. น้องนุ่ง (เอกบุรุษ + เขมิรา) 4. เล่ห์ร้อน (เขมมะ + ขนม)
" ผมใหญ่ครับ " " ใหญ่นี่ ชื่อหรือสรรพคุณคะ " " ก็... ทั้งสองอย่างครับ " +++++++++++++++++++++++++++ " ผมอยากเอาคุณเป็นบ้าเลย " ดวงตาของมิถุนาเบิกกว้างเมื่อได้ยินประโยคนั้น ไม่คิดไม่ฝันว่าเขาจะพูดมันออกมาตรง ๆ อย่างไม่ให้เกียรติเธอแม้แต่นิด " ไอ้โรคจิต หยาบคาย ! " เธอผรุสวาทออกมาทั้งยังพยายามดิ้นรนผลักไสให้ตัวเองหลุดพ้นพันธนาการอันเป็นอ้อมแขนเหนียวแน่นนั้น และแน่นอนว่านอกจากไม่หลุดแล้วเขายังรัดเธอแน่นเข้าไปอีก " ปล่อยฉันนะ ! " " ก็คุณบอกให้ผมพูดเอง " " ใครจะไปรู้ว่าความคิดคุณจะทุเรศลามกขนาดนั้น " " มันเป็นเรื่องปกติของมนุษย์ ธรรมชาติสร้างให้สัตว์เพศผู้เพศเมียสมสู่กันเพื่อดำรงเผ่าพันธุ์ ความต้องการทางเพศมันเป็นเรื่องปกติ หรือว่าคุณไม่เคยมีมัน " " ฉันมีคู่หมั้นแล้วและไม่ได้อยากดำรงเผ่าพันธุ์อะไรกับคนแบบคุณ ! " เขาหัวเราะเบา ๆ ต่างกับเธอที่ตาเขียวปั้ด อยากจะยกมือขึ้นตะกายหน้าหล่อ ๆ นั่นแทบบ้า ไอ้คนไร้มารยาท ! " เราไม่ต้องดำรงเผ่าพันธุ์อะไรทั้งนั้น " เขาเริ่มบทสนทนาต่อก่อนโน้มตัวไปกระซิบที่ข้างหูเธอเบา ๆ " แค่เอากันก็พอ " ++++++++++++++++++++++++++++++++++++ " ...แค่อยากจะมาทักทายคนคุ้นเคยเป็นการส่วนตัว " " ฉันไม่ใช่คนคุ้นเคยของนาย " " งั้นคุณเป็นคนคุ้นเคยของผมฝ่ายเดียวก็ได้ " " อย่ามากวนนะ ระวังจะโดนเอาคืน " " ก็เอาสิ จะเอาคืน เอาวัน หรือเอาทั้งวันทั้งคืนเลยก็ได้นะ ผมไม่ติด "
จะผิดไหม ถ้าอยากมีอะไรกับเพื่อนรัก เขาอยากสอดเสยลำใหญ่เข้าไปในกายเธอเหลือเกิน..เช่นเดียวกับเธอที่อยากให้เขาเข้ามาลึกๆ แรงๆ
พี่สาวครับ ตอนนี้ผมเป็นหนุ่มแล้วครับ ผมอยากกอด อยากหอม อยากจับ อยากเหลือเกินครับ อยากจะจับพี่ทำเมีย...
หลังจากแต่งงานได้ 2 ปี ในที่สุดเจียงเนี่ยนอันก็ตั้งครรภ์สักที ความดีอกดีใจของเธอแต่กลับแลกกับคำขอหย่าของสามี หลังจากการสมคบคิด เธอนอนในกองเลือด และต้องการขอร้องเขาให้ช่วยเด็กเอาไว้ แต่กลับไม่สามารถติดต่อกับอีกฝ่ายได้ ด้วยความสิ้นหวังเธอจึงออกจากประเทศไป ต่อมาในงานแต่งงานของเจียงเหนียนอัน คุณกู้เสียการควบคุมและคุกเข่าลง ดวงตาของเขาแดงก่ำ "มีลูกของฉัน แล้วเธออยากจะแต่งงานกับใครกัน?"
เสิ่นชิงชิว หลานสาวของเศรษฐีที่รวยที่สุดในเมืองไห้ คบหาอยู่กับลู่จั๋วมาเป็นเวลาสามปีแล้ว แต่ความจริงใจของเธอกลับสูญเปล่า ลู่จั๋วปฏิบัติกับเธอเพียงในฐานะหญิงบ้านนอกคนหนึ่ง และทอดทิ้งเธอในวันแต่งงาน โดยไปหารักแรกของเขา หลังจากเลิกรากันอย่างเด็ดขาด เสิ่นชิงชิวก็กลับมามีสถานะเป็นสาวรวยอีกครั้ง ได้รับมรดกมูลค่าหลายร้อยพันล้าน และเริ่มต้นชีวิตที่รุ่งโรจน์ที่สุด แต่แล้วมักจะมีคนโผล่มาทไให้กับเธอหงุดหงิดอยู่เสมอ! ขณะที่เธอกำลังจัดการกับผู้ร้าย คุณชายฟู่ผู้มีอำนาจนั้นก็ปรบมือและโห่ร้องว่า "ที่รักของฉันสุดยอดมากจริงๆ"
เซิ่งหนานหยินเกิดใหม่แล้ว ชาติที่แล้ว เธอถูกชายชั่วหักหลัง ถูกชายเสแสร้งใส่ร้าย โดนครอบครัวสามีเล่นงาน จนทำให้เธอล้มละลายและเป็นบ้าไป ในท้ายที่สุด เธอเสียชีวิตอย่างน่าสลดใจด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อเธอตั้งครรภ์ได้ 9 เดือน แต่คนร้ายกลับทำเงินได้มากมาย และใช้ชีวิตทั้งครอบครัวอย่างมีความสุข เกิดใหม่ครั้งนี้ เซิ่งหนานหยินคิดตกอล้ว อะไรที่ว่าพระคุณช่วยชีวิต คนรักในใจอะไรกัน ล้วนไม่ต้องไปสน เธอจะจัดการชายชั่วหญิงร้าย สร้างชื่อเสียงให้กับตระกูลเก่าของตนเองขึ้นมาใหม่อีกครั้งและนำตระกูลเซิ่งไปสู่จุดสูงสุดของชีวิต สิ่งที่แตกต่างออกไปก็คือ คนที่หยิ่งมาตลอดในชาติที่แล้ว กลับเป็นฝ่ายริเริ่มมาหาเธอ "เซิ่งหนานหยิน การแต่งงานครั้งแรกผมไม่ทัน การแต่งงานครั้งที่สองก็ต้องถึงคิวผมแล้วสินะ"
ในสายตาของเขา เธอเป็นคนขี้โกหก ในสายตาของเธอ เขาเป็นคนไร้หัวใจ เดิมทีถังหว่านคิดว่าเธอคือคนพิเศษหลังจากอยู่กับเสิ่นติงหลานมาสองปี แต่สุดท้ายก็พบว่าตัวเองเป็นแค่ของเล่นที่สามารถทิ้งได้อย่างตามใจเมื่อไม่มีค่าอีกต่อไป จนกระทั่งถังหว่านเห็นว่าเสิ่นติงหลานพาคนรักของเขาไปตรวจครรภ์ เธอจึงยอมแพ้แล้ว เธอหยุดติดตามเขาอีก แต่จู่ๆ เขากลับไม่ยอมปล่อยเธอไป "ถ้าคุณไม่เชื่อฉัน ทำไมคุณไม่ปล่อยฉันไปล่ะ?" ชายผู้เคยหยิ่งยะโสขนาดนั้น ตอนนี้ก้มหัวลงและขอร้องว่า "หวานหว่าน ฉันผิดไปแล้ว โปรดอย่าทิ้งฉันไป"
หลังจากแต่งงานกันมาสองปี สามีของเธอไม่เคยเหยียบเข้าไปในบ้านและมองดู 'ภรรยาขี้เหร่' ของเขาเลย แถมเขาก็มีเรื่องอื้อฉาวกับดาราหน้าใหม่หลายคนทุกวัน ซูเหว่ยทนไม่ไหวอีกต่อไป เธอตัดสินใจปล่อยเขาไป ต่อไปก็ต่างคนต่างไปเลย แต่เมื่อเธอเสนอเรื่องหย่า... ฟู่เหยียนอันพบว่านักออกแบบในบริษัทนั้นสะดุดตาเป็นพิเศษ เขาค่อยๆ ทำความรู้จักกับเธอเรื่อยๆ จนกระทั่งวันหนึ่งเขาค้นพบตัวตนที่แท้จริงของเธอเข้า เขาเสียใจแล้ว
ถึงจะโกรธ เกลียด เคียดแค้นแค่ไหน แต่หัวใจไม่อาจต้านรักได้ ----------------------------------------- ไรยาค่อยๆ คลานไป ทันทีที่เจ้าบ่าวหันหน้ามา เพื่อจะยื่นมือให้เธอจับ จะได้ไม่ล้มนั้น ยิ่งจะทำให้เธอเกือบล้มไปเพราะเขาแล้ว ในหัวสมองก็ประมวลผลออกมาได้คำตอบทันที ว่าคนที่เธอเฝ้าครุ่นคิดว่าเป็นใครมาตลอดสองอาทิตย์นั้น แท้จริงก็คือใครกันแน่ในที่สุด ‘Mr. H. Hhemmhawattana ก็คือหรัญญ์ เหมวัฒน์’ ‘หรือพี่ฮั้นท์ของสาวๆ ที่เธอมักจะได้ยินเรียกขานกันนี่เอง’ ‘เขากลายมาเป็นเจ้าบ่าวเธอได้ยังไง’ ‘เขาจะมาแต่งงานกับเธอทำไม’ เท่าที่รู้มา เขาไม่ได้ร่ำรวยระดับร้อยล้านพันล้านแน่ๆ แล้วเขาไปทำอะไรมา ถึงได้มีเงินมากมายขนาดเอามาทุ่มซื้อหุ้นบริษัทของพ่อเธอได้ ไหนจะไถ่บ้านคืนให้ และอีกหลายต่อหลายอย่างที่เขาจ่ายไป รวมทั้งแหวนเพชรน้ำงามและไม่น่าจะต่ำกว่าห้ากระรัตบนพานดอกไม้ตรงหน้าเธออีก ---------------------------------------------------------------------------------------- ฮั้นท์ (หรัญญ์ เหมวัฒน์) นักธุรกิจหนุ่ม ผู้มีชีวิตที่พลิกผันจากเลวร้ายกลับกลายเป็นดี ซึ่งเขาเองก็ตั้งตัวไม่ทัน แต่ทั้งหมดนั้น มาจากความดี ความขยันหมั่นเพียรของเขา บวกกับโชคช่วย ถึงเวลาที่เขากลับมายืนอยู่จุดเดิม ในฐานะใหม่ ที่ใครต่อใครต่างงุนงง โดยเฉพาะเพื่อนๆ หรือแม้แต่กับผู้หญิงที่เคยเมนเขามาแล้ว และเขาก็จะทำให้ผู้หญิงพวกนั้นได้รู้ ว่าไม่ควรเมินเขาจริงๆ ---------------------- ย้า (ไรยา เจริญรัตชตะ) ทายาทนักธุรกิจหลายร้อยล้าน ที่ชีวิตพลิกผัน จากดีกลายเป็นเลวร้ายในไม่กี่ปี จนเธอกับครอบครัวก็ตั้งตัวไม่ติด รับภาวะย่ำแย่แทบไม่ทัน และถึงเวลาที่เธอจะต้องเลือก ระหว่างช่วยกู้ทุกอย่างของครอบครัวคืน กับทิ้งทุกอย่างไปแบบไม่เหลียวหลัง เพื่อไปเลียแผลหัวใจจากชายที่เธอรักแทบตาย สุดท้ายเธอจะเลือกทางเดินยังไง จะไปต่อหรือพอแค่นี้ ---------------------------------------------------------------------------------------- เมียแต่งท่านประธาน Chairman's Wife ตอนแรกคิดว่าจะให้นิยายที่เรื่องนี้มีแค่ชื่อภาษาอังกฤษเท่านั้นค่ะ ที่เหลือให้รี้ดไปตีความเอาเอง ว่าควรจะใช้ภาษาไทยว่าอะไรดี ระหว่าง แรงรัก - รั้งรัก - รังรัก และใช้นามปากกาพิมรภัค แต่สุดท้ายก็คิดชื่อใหม่ได้แล้วค่ะ และตัดสินใจใช้นามปากกาหลัก นั่นคือ กันเกราค่ะ เพราะแว้ปไปเขียนอวตารหลายเรื่องแล้ว และไม่ได้ออกนามปากกานี้นานแล้ว ส่วนแนวก็จะเพิ่มดราม่าเข้าไปอีก ซึ่งจะเป็น Signature ของกันเกราอยู่แล้ว รี้ดอยากได้มาม่าเจ้มจ้นแค่ไหน บอกกันได้เด้อ ----------------------------------------------------------------------------------------