เขาแอบรักเธอตั้งแต่เขายังเรียนมัธยมต้นแต่ไม่กล้าบอกเพราะเธอเป็นน้องสาวของเพื่อนสนิทจนผ่านมาถึง10ปีเขาได้เจอกับเธออีกครั้งและตั้งใจจะบอกกับเธอ แต่เขาก็ต้องมีคู่แข่งอีกหลายคนดังนั้นจึงต้องมีการวางแผนเพื่อทำให้เธอรักเขาให้ได้
"ไอ้ฝ่าง..มึงจะบอกว่า...มึงไม่เคยมาที่ไร่นี่เลยตั้งแต่แม่มึงย้ายมาอ่ะนะ"
"เออ!..ก็หลังจากที่พ่อตาย แล้วแม่ทำใจไม่ได้ ฝ้ายก็เลยลาออกจากครูมาดูแลไร่แทน แล้วให้กูไปเรียนต่อกับมึงที่อเมริกา...หลังจากนั้นก็ขายที่เพราะแม่เศร้าไม่หาย จากนั้นก็มาซื้อที่ๆนี่แทน กูก็กลับมาพร้อมมึงแล้วจะถามทำไมวะ ไอ้ดิน"ฝ่างพูด
"แล้วนี่มึงจะไปถูกเหรอวะ"ดินพูด เขาเป็นคนขับรถมาให้
"กูโทรบอกแม่แล้ว แม่บอกให้ไปคอยที่แยกปากแซง เดี๋ยวยายฝ้ายจะออกมารับ"ฝ่างบอก
ฝ่างกับดินเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็กๆเพราะบ้านอยู่ติดกัน ฝ่างมีน้องสาวหนึ่งคนชื่อฝ้าย ดินเป็นลูกคนเดียวจึงมักจะมาเล่นที่บ้านของฝ่างเสมอ ดินแอบชอบฝ้ายมาตั้งแต่ตอนที่ดินเรียนม.ต้นแล้ว แต่ดินไม่กล้าบอก เพราะกลัวว่าฝ้ายจะไม่ชอบและจะเปลี่ยนไป จนกระทั่งฝ้ายสอบติดไปเรียนที่เชียงใหม่ ดินก็ไม่ได้เจอฝ้ายอีกเลยเพราะพอฝ้ายเรียนจบกลับมาบ้านดินกับฝ่างก็ได้ทุนไปเรียนปริญญาโทที่อเมริกา ดินกับฝ่างเรียนจนกลับมาตั้งแต่3ปีที่แล้วแต่ต้องทำงานใช้ทุนอีก3ปี ฝ่างจึงเพิ่งได้กลับมาบ้านและดินก็ขอตามมาเที่ยวด้วย
"ฝ้ายคงเปลี่ยนไปมากแล้วมั้ง...กูไม่ได้เจอมาตั้ง10ปีแล้ว"ดินพูด
"มึงยังชอบยายฝ้ายอยู่อีกเหรอ"ฝ่างถาม
เขารู้ว่าดินชอบฝ้ายเพราะดินบอกกับเขาเอง
"กูก็ไม่แน่ใจ..กูถึงต้องตามมึงมานี่ไง"ดินพูด
"แล้วมึงจะแน่ใจได้ยังไงวะ"ฝ่างถาม
"ก็ถ้ากูเห็นฝ้ายแล้ว ความรู้สึกกูเหมือนเดิม กูก็คงจะยังชอบอยู่แต่ถ้าไม่...กูก็คงไม่ได้รู้สึกอะไรกับน้องมึงแล้ว"ดินพูด
"อย่าบอกนะที่มึงไม่ยอมคบกับใครตอนที่เรียนเพราะมึงคิดว่ามึงยังชอบฝ้ายอยู่อ่ะ"ฝ่างถาม
"คงงั้นมั้ง...แต่เดี๋ยวก็รู้"ดินพูด
สักพักใหญ่ดินก็ขับรถมาจอดที่แยกปากแซงตามที่แม่ของฝ่างบอก
"เฮ้ย!ไอ้ฝ่าง มึงดูคนที่ขี่บิ๊กไบค์คันนั้นสิวะ หุ่นอย่างกับผู้หญิง ตัวเล็กแค่นั้นถ้ารถล้มจะยกไหวเหรอวะ"ดินพูด
เขาชี้มือไปที่คนขี่รถบิ๊กไบค์ ที่ขี่เข้ามาจอดข้างหน้ารถของดินกับฝ่างไม่ไกลนัก
"เออ!ว่ะ"ฝ่างพูด
ครืด ครืดเสียงมือถือของฝ่างดังขึ้น เขามองดูเบอร์แล้วไม่คุ้นเลย
"สวัสดีคับ".
"พี่ฝ่างนี่ฝ้ายเองค่ะ..พี่ฝ่างถึงไหนแล้วคะ"
"อ้าว!ฝ้ายเหรอ พี่จอดรถอยู่ที่แยกปากแซงแล้ว เราน่ะอยู่ไหน"
"พี่ฝ่างมารถอะไรคะ"
"พี่มารถเก๋งของไอ้ดินมันน่ะ"
"ใช่รถเก๋งสีดำมั้ยคะ"
"ใช่..เราเห็นแล้วเหรอ"
"ค่ะ..ก็ฝ้ายอยู่ข้างหน้าพี่ฝ่างนี่แหละค่ะ ลงมาสิคะ"
ตู๊ด ตู๊ด ฝ้ายวางสายไปแล้ว
"ฝ้ายว่าไงบ้างวะ"ดินถาม
"ฝ้ายบอกว่าเห็นเราแล้วและอยู่ข้างหน้าเรา...ไหนวะกูเห็นแต่คนขี่บิ๊กไบค์...เฮ้ย!นั่นมัน"ฝ่างอุทานเสียงดัง
เขาชี้มือไปที่คนขี่บิ๊กไบค์ที่ตอนนี้ถอดหมวกกันน็อคออกแล้ว
"อะไรวะ...โอ้โห้!สวยว่ะ มึงจะตกใจทำไมวะ"ดินบอก เขาหันไปตามที่ฝ่างชี้มือ
"ก็นั่นมัน..ยายฝ้ายน้องกู"ฝ่างบอก เขาเปิดประตูรถออกไปทันที
ดินถึงกับอึ้ง นี่เขาไม่ได้เห็นฝ้ายมา10ปี เธอเปลี่ยนไปจนเขาจำไม่ได้เลย ครั้งสุดท้ายที่เห็นเธอตัวผอมๆ หน้ามีสิวเต็มไปหมด หน้าก็ออกสีน้ำตาลไม่ได้ขาวเนียนแบบนี้ ที่สำคัญคือเธอกลัวรถมอเตอร์ไซค์ที่สุด
แต่นี่ฝ้ายขี่บิ๊กไบค์ เธอสวมกางเกงยีนต์ขายาว สวมเสื้อยืดข้างใน แล้วสวมแจ็คเก็ตยีนต์ทับข้างนอก สวมรองเท้าบูทหุ้มส้นสูงเกือบถึงเข่า ผมตรงยาวถึงกลางหลังสีดำสนิท ตาคมปากนิด จมูกหน่อยแต่ที่เขาชอบที่สุดคือเธอมีลักยิ้มทั้งสองข้าง เวลาเธอยิ้มจึงน่ารักมากๆ
ดินหัวใจเต้นแรงมาก..นี่ขนาดยังไม่ได้ลงไปเจอจริงๆเขายังใจเต้นขนาดนี้ นี่ก็แสดงว่าเขายังชอบเธออยู่สินะ
"ยายฝ้าย"ฝ่างเรียก เขาเปิดประตูรถลงไปแล้ว
"พี่ฝ่าง"ฝ้ายเรียก
เธอวางหมวกกันน็อคลงที่เบาะรถแล้วยิ้มก่อนจะวิ่งเข้าไปกอดฝ่างทันที
"ฝ้ายคิดถึงพี่ฝ่างที่สุดเลยค่ะ"
"พี่ก็คิดถึงเรากับแม่มาก...พี่ขอโทษที่ปล่อยให้เรากับแม่ต้องลำบาก"
"ไม่เป็นไรค่ะ..พี่ฝ่างต้องไปเรียนนี่คะ ฝ้ายกับแม่ไม่ลำบากหรอกค่ะ
"เออ!นี่ไอ้ดินเพื่อนพี่ เรายังจำได้มั้ย"ฝ่างบอก
ดินเปิดประตูรถลงมายืนข้างๆแล้ว
"สวัสดีค่ะพี่ดิน จำได้สิคะ"ฝ้ายยิ้ม
เธอมองผู้ชายตรงหน้า เขาเปลี่ยนไปมากทีเดียว เขาสูงขึ้น ขาวมากขึ้น ตาคม จมูกโด่ง ปากหยักได้รูป ผมหยักศกสีดำ แต่ไม่ว่าเขาจะเปลี่ยนไปมากแค่ไหนเธอก็ไม่มีวันลืมเขาได้หรอก ก็เขาเป็นผู้ชายคนแรกที่เธอแอบชอบและยังคงชอบมาถึงทุกวันนี้ แม้ว่าเขาจะไม่รู้ก็ตาม
"สวัสดีคับน้องฝ้าย"ดินพูด
"เรียกฝ้ายเฉยๆเหมือนแต่ก่อนก็ได้ค่ะ"ฝ้ายยิ้ม
"ใช่มึง..ไม่ต้องสุภาพขนาดนั้นหรอก"ฝ่างว่า
"แหม!ก็ฝ้ายสวยมากขึ้นและเป็นสาวแล้วด้วย ก็ต้องเรียกดีๆหน่อยสิ"ดินยิ้ม
"ฝ้ายก็ยังเป็นฝ้ายคนเดิมแหละค่ะ...ไม่ว่าจะนานแค่ไหน"ฝ้ายบอก
"แล้วทำไมเราแต่งตัวแบบนี้ แล้วทำไมไม่เอารถยนต์มา ขี่คันนี้มาถ้าล้มแล้วจะยกไหวเหรอ"ฝ่างว่า
"ไม่ล้มหรอกค่ะ...มาคันนี้สะดวกกว่า งั้น!พี่ๆก็ขับรถตามฝ้ายมาก็แล้วกันนะคะ เดี๋ยวค่อยไปคุยต่อที่บ้านค่ะ"ฝ้ายบอกยิ้มๆ
"ให้พี่ขี่ไปให้มั้ย..แล้วเรานั่งรถไปกับไอ้ดิน"ฝ่างบอก
"ไม่ต้องหรอกค่ะ..ฝ้ายมีใบขับขี่แต่พี่ฝ่างไม่มีนะคะ ไปค่ะ"ฝ้ายยิ้ม
เธอเดินกลับไปที่รถสวมหมวกกันน็อคแล้วติดเครื่อง
ฝ่างกับดินเดินกลับขึ้นไปบนรถ ดินติดเครื่องรถ เขารอจนฝ้ายขี่รถออกไปก่อนแล้วก็ขับตามไป
เขาตกหลุมรักเพื่อนสนิทของน้องสาวตั้งแต่เห็นครั้งแรกแต่เพราะเธอมีนิสัยที่ไม่เหมือนใครทำให้เขาไม่กล้าแสดงตัวว่าชอบได้แต่พยายามตีสนิทโดยมีน้องสาวตัวแสบคอยช่วยเหลือคงต้องมาช่วยกันลุ้นว่าเขาจะจีบเธอมาเป็นแฟนได้มั้ย
เมื่อเขาต้องเลือกเจ้าสาวจากลูกสาวของเพื่อนสนิทของพ่อที่มีอยู่2คน คนพี่สวยเซ็กซี่หยิ่งทนง คนน้องสวยน่ารักใสซื่อไม่ถือตัว เขาควรจะเลือกใครดี
เขาเป็นลูกชายของมาเฟียที่ผันตัวเองมาทำธุรกิจ เขาควงผู้หญิงไม่ซ้ำหน้าไม่จริงจังกับใครแต่แล้ววันหนึ่งเขาก็ได้ช่วยชีวิตเธอไว้โดยบังเอิญแล้วนั่นก็เป็นความเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่เมื่อเขาตกหลุมรักเธอโดยยังไม่รู้แม้แต่ชื่อ แต่เขาก็ไม่คิดจะปล่อยเธอไป
เขาหลงรักเธอตั้งแต่ในความฝันแล้วพยายามตามหาเธอในความจริงจนกระทั่งพรหมลิขิตก็ทำให้เขาได้เจอกับเธอ
เขาแอบชอบเธอตั้งแต่เจอกันครั้งแรกแต่เธอกลับกลัวและพยายามอยู่ให้ห่างจากเขาแล้วเขาจะทำอย่างไรที่จะตามจีบเธอดีในเมื่อเธอเป็นน้องรหัสของเขา
เธอแอบชอบรุ่นพี่มาตั้งแต่เข้ามหาลัยปี 1 แต่ไม่กล้าบอกจนผ่านมาได้ 1 ปีเธอถึงได้กล้าไปบอกเขาและขอตามฉี่เป็นเวลา 3 เดือนเขาปฏิเสธ
หลังจากแต่งงานได้ 2 ปี ในที่สุดเจียงเนี่ยนอันก็ตั้งครรภ์สักที ความดีอกดีใจของเธอแต่กลับแลกกับคำขอหย่าของสามี หลังจากการสมคบคิด เธอนอนในกองเลือด และต้องการขอร้องเขาให้ช่วยเด็กเอาไว้ แต่กลับไม่สามารถติดต่อกับอีกฝ่ายได้ ด้วยความสิ้นหวังเธอจึงออกจากประเทศไป ต่อมาในงานแต่งงานของเจียงเหนียนอัน คุณกู้เสียการควบคุมและคุกเข่าลง ดวงตาของเขาแดงก่ำ "มีลูกของฉัน แล้วเธออยากจะแต่งงานกับใครกัน?"
‘ทริปฮันนิมูนที่ไม่ได้มีแค่เรา แต่ฉันและเขายังมีผู้ร่วม ทริปเข้ามาสร้างสีสันอีกมากมาย’ หลังแต่งงาน ตฤณก็พาภรรยาสาววัยละอ่อนอย่างยี่หวาไปฮันนิมูนเหมือนคู่สามีภรรยาคู่อื่น ๆ แต่การเดินทางไปดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์กับสามีผู้เป็นนักธุรกิจในครั้งนี้ กลับทำให้ยี่หวาได้รู้ว่าตฤณสามีของเธอมีรสนิยมทางเพศแบบไหน และที่สำคัญยิ่งไปกว่านั้นคือ เขาทำให้เธอได้รู้จักตัวตนของตัวเองอย่างที่เธอไม่คิดว่าจะได้รู้จักด้วยซ้ำ ตฤณจะพายี่หวาไปฮันนิมูนที่ไหน อย่างไร และกับใคร ติดตามอ่านได้ใน “ฉ่ำรักเมียนักธุรกิจ” แนะนำตัวละคร ยี่หวา : สาวสวยวัย 24 ปี ผู้มีผิวขาว และรูปร่างอวบอัด แต่น่าทะนุถนอม นิสัยอ่อนหวาน ว่าง่าย แต่เป็นคนอยากรู้อยากลอง ยี่หวาเพิ่งจะรู้ว่าสิ่งที่ตฤณทำกับเธอในห้องหอนั้นมันก็แค่น้ำจิ้ม เพราะเมื่อเดินทางไปฮันนิมูนกับตฤณจริง ๆ เธอกลับได้เรียนรู้ประสบการณ์ใหม่ จนเธอติดอกติดใจอย่างยากจะถอนตัว สำหรับยี่หวาแล้ว 'คืนเข้าหอที่เคยคิดว่าเด็ด ยังไม่เผ็ดเท่าทริปฮันนิมูนที่สามีหนุ่มจัดให้' ตฤณ : นักธุรกิจหนุ่มวัย 34 ปีหนุ่มลูกเสี้ยว บ้างาน แต่เวลาคลายเครียดก็สนุกสุดเหวี่ยง โดยเฉพาะเรื่องเซ็กส์ ตฤณหมั้นหมายกับยี่หวาตามความเห็นชอบของผู้ใหญ่เพราะถูกใจในความน่ารัก แต่ยิ่งไปกว่านั้นคือเพราะยี่หวาเป็นเด็กดี และไม่เคยดื้อกับเขาเลยสักครั้ง ว่านอนสอนง่ายแบบนี้สิ ถึงจะใช้ชีวิตคู่ไปด้วยกันตลอดรอดฝั่ง
กู้ชิงเฉิงเชื่อมั่นมาตลอดว่าตราบใดที่เธอประพฤติตัวดี สักวันหนึ่ง เธอก็จะสามารถชนะใจมู่ถิงเซียวให้ได้ อย่างไรก็ตาม เมื่อเสิ่นถัง รักแรกที่เขาคิดถึงมาตลอดกลับมา ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป กู้ชิงเฉิงเป็นคนว่าง่ายสอนง่ายจริงๆ เธอจัดงานแต่งงานด้วยคนเดียว และนอนคนเดียวในห้องผ่าตัดเพื่อรับการรักษาฉุกเฉิน มีข่าวลือว่าเธอบ้าไปแล้ว อันที่จริงเธอบ้าไปแล้วจริงๆ ที่รักใครสักคนอย่างไม่ละอายขนาดนี้ ต่อมา ทุกคนลือกันว่า กู้ชิงเฉิงป่วยหนักและกำลังจะเสียชีวิต มู่ถิงเซียวถึงสูญเสียการควบคุมอย่างสิ้นเชิง "ฉันไม่ปล่อยให้เธอตาย" แต่เธอกลับยิ้มอย่างนิ่งๆ ว่า "ดีจังเลย ฉันเป็นอิสระแล้ว" ใช่แล้ว ไม่ต้องการกู้ชิงเฉิงอีกแล้ว"
หลังจากแต่งงานกันสามปี เจียงหยุนถังพยายามสุดความสามารถเพื่อช่วยชีวิตสามีที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ โดยไม่คาดคิด ว่าเขาได้ละทิ้งเธอเหมือนกับขยะ รับรักแรกของเขากลับประเทศและตามใจเธอทุกอย่าง เจียงหยุนถังที่ท้อใจตัดสินใจหย่า และทุกคนต่างก็หัวเราะเยาะเธอที่กลายเป็นภรรยาที่ถูกทอดทิ้งจากตระกูลเศรษฐี อย่างไรก็ตาม เธอกลับเปลี่ยนแปลงตัวเองอย่างกะทันหันเป็นหมอเทวดาที่พบเจอยาก "Lillian"แชมป์แข่งรถที่มีฐานแฟนคลับจำนวนมาก และยังเป็นนักออกแบบสถาปัตยกรรมระดับโลกอีกด้วย ชายร้ายหญิงชั่วคู่นั้นเยาะเย้ยเธอว่า เธอจะไม่มีวันหาคู่รักได้ใ แต่ไม่คาดคิดว่าลุงของอดีตสามีของเธอ ซึ่งเป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุดทำกแงทัพกลับมาเพียงเพื่อขอแต่งงานกับเธอ
หลังจากแต่งงานกันมาสองปี สามีของเธอไม่เคยเหยียบเข้าไปในบ้านและมองดู 'ภรรยาขี้เหร่' ของเขาเลย แถมเขาก็มีเรื่องอื้อฉาวกับดาราหน้าใหม่หลายคนทุกวัน ซูเหว่ยทนไม่ไหวอีกต่อไป เธอตัดสินใจปล่อยเขาไป ต่อไปก็ต่างคนต่างไปเลย แต่เมื่อเธอเสนอเรื่องหย่า... ฟู่เหยียนอันพบว่านักออกแบบในบริษัทนั้นสะดุดตาเป็นพิเศษ เขาค่อยๆ ทำความรู้จักกับเธอเรื่อยๆ จนกระทั่งวันหนึ่งเขาค้นพบตัวตนที่แท้จริงของเธอเข้า เขาเสียใจแล้ว
เธอก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาไม่เคยสนใจ แต่ก็ยังดึงดันอยากจะอยู่ใกล้ ต่อให้เธอเป็นเมียแต่งเขาก็คงไม่มีวันเปลี่ยนใจ เพราะเหตุนี้เธอจึงตัดสินใจจากไปในคืนแต่งงาน "จากนี้ไปเราไม่มีอะไรติดค้างกันอีก" 🥀