4Pเหล่ามาเฟียทั้งสามมีจุดประสงค์บางอย่างแอบแฝงในการรับเธอมาเลี้ยงเป็นลูกบุญธรรม
• ACTION •
กริ๊งง~
ออดช่วงเลิกเรียนของโรงเรียนหญิงล้วนแห่งหนึ่งดังขึ้น เป็นเวลาที่เด็กๆ หลายคนรอคอย รวมถึงตัวฉันเองก็เช่นกัน…
“ซันซานย์.. วันนี้แด๊ดคนไหนมารับเหรอ?” หญิงหญิงเพื่อนสาวคนสนิทของเธอเอ่ยถาม
“วันนี้เวรใครมารับนะ?” เธอครุ่นคิดอยู่สักพักก่อนจะได้คำตอบ
“อ๋อ.. แด๊ดวีเดนล่ะมั้ง”
“ขออนุญาตแด๊ดเธอไปนอนบ้านฉันบ้างไม่ได้เหรอ”
“ไม่ได้หรอก.. ที่บ้านเธอมีพี่ชาย เธอก็รู้ว่าแด๊ดไม่ชอบให้ฉันอยู่ใกล้ผู้ชาย”
“แด๊ดเธอนี่ขี้หวงจัง..” สีหน้าของเด็กสาวที่ผิดหวังกับเรื่องเดิมซ้ำๆ เพราะไม่ว่าจะกี่ครั้งที่ชวนซันซานย์ไปนอนที่บ้าน เธอก็จะโดนปฏิเสธอยู่ตลอด
“เธอไปนอนบ้านฉันแทนก็ได้หนิ..” ซันซานย์พูดเพื่อปลอบใจไม่ให้เพื่อนของเธอนั้นคิดน้อยใจ
ปี๊น! ปี๊น!
“อุ๊ย! แด๊ดมารอแล้ว ไปก่อนนะหญิงหญิง บ๊ายบาย~” คนตัวเล็กบอกลาเพื่อนและรีบวิ่งไปที่รถทันทีเพราะไม่อยากให้คนในรถนั้นต้องรอนาน
“สวัสดีค่ะแด๊ด รอหนูนานไหมคะ” ทันทีที่เปิดประตูขึ้นรถ เธอก็ยกมือน้อยขึ้นไหว้ทักทายแด๊ดวีเดนของเธอทันทีอย่างสุภาพ
“ไม่นานค่ะ ไหนมาให้แด๊ดหอมหน่อยซิ๊” เด็กน้อยยื่นแก้มใสไปให้คนร่างสูงหอมฟัด แต่ทว่าเขานั้นกลับหอมไปที่ต้นคอของเด็กสาวแทน และดูดเม้มเบาๆ ที่ต้นคอของเธอ
“อุ๊ย” เธอร้องออกมาด้วยความตกใจเล็กๆ “แด๊ดอย่าทำแบบนี้สิคะ มันจั๊กกะจี้”
“อย่าขัดใจแด๊ดสิคะ.. ว่าแต่ทำไมวันนี้ใส่กระโปรงสั้นจังเลย” เขาทำเสียงแข็งและขมวดคิ้วมองจ้องไปที่กระโปรงสั้นๆ อย่างไม่พอใจ
“น่าจะเป็นเพราะหนูสูงขึ้นมั้งคะ ตัวนี้ใส่ตั้งแต่อยู่มอสี่แล้วค่ะ” สาวน้อยทำตาใสอ้อนอีกคน เพื่อไม่ให้คนที่เธอมองว่าเป็นพ่อของเธอดุเข้า
“แล้วได้ใส่กางเกงซับในหรือเปล่า?” เขาพูดพร้อมกับวางมือไปที่ต้นขาของเด็กสาว และค่อยๆ ลูบเข้าไปข้างในเพื่อคลำดูว่าเธอใส่มันหรือเปล่า
“ใส่ค่ะแด๊ด..” เธอรีบตอบและใช้มือน้อยจับชายกระโปรงไว้ เพื่อไม่ให้มือของอีกคนล้วงเข้าไปถึงด้านใน
“ดี.. แล้วอย่าให้แด๊ดเห็นว่าใส่กระโปรงตัวนี้อีกนะ” พูดจบวีเดนก็ขับรถออกไปอย่างไม่ค่อยพอใจนักที่เธอแสดงท่าทางขัดขืนเขา
@Home mafia บ้านสุดหรูของเหล่ามาเฟียทั้งสาม…
เด็กสาวเดินเข้ามาด้านในบ้าน และเมื่อเห็นว่าเจไดผู้เป็นพ่ออีกคน กำลังดูทีวีอยู่ที่ห้องรับแขกใหญ่ เธอก็รีบสวัสดีเขาทันที…
“สวัสดีค่ะแด๊ดเจได”
“กลับมาแล้วเหรอ? .. มาหาแด๊ดซิ๊คะ” เจไดพูดด้วยคำหวานพรางยิ้มเล็กๆ ก่อนจะวาดแขนล่ำไปทางสาวน้อยทันที
เธอเดินเข้าไปหาแด๊ดของเธอที่อ้าแขนรอ ก่อนที่ผู้เป็นพ่อจะดึงคนตัวเล็กลงมานั่งที่ตัก และใช้มือข้างนึงโอบเอวบางของเธอไว้ ฟอด~ เขาหอมฟัดไปที่แก้มใสของเธอด้วยความชื่นใจ
“ทำไมเสื้อมันดูคับแบบนี้ล่ะคะ ..โตขึ้นอีกแล้วเหรอ” เขายกคิ้วขึ้นถามด้วยความสงสัยและมองหน้าเด็กสาวเพื่อรอคำตอบ
“ใช่ค่ะ.. ช่วงหน้าอกหนูมันใหญ่ขึ้น ก็เลยดูแน่นไปหน่อยน่ะค่ะ” เธอพูดอย่างเหนียมอาย
“ว้าว~ ลูกแด๊ดโตเป็นสาวแล้วเหรอเนี่ย” เขาจ้องมองไปที่หน้าอกหน้าใจของเด็กสาวอย่างไม่วางตา จนเธอนั้นเริ่มรู้สึกอึดอัด
“ไอเจได..” เจ้าของเสียงทุ้มนั้น คือลูก้าผู้เป็นพ่ออีกคนของเด็กสาว ที่กำลังเดินลงมาจากชั้นสองของบ้าน พูดขึ้นด้วยสีหน้าดุเข้มกับการกระทำลุ่มล่ามของเจได
ฉันและแด๊ดเจไดสะดุ้งกับเสียงดุที่ดังขึ้น และหันไปมองที่มาของเสียงนั้นพร้อมกันทันที ซึ่งเมื่อเห็นว่าเป็นแด๊ดลูก้าฉันก็รีบดีดตัวลุกขึ้นจากตักของแด๊ดเจไดทันที
“แด๊ดลูก้าสวัสดีค่ะ..” เธอแจกยิ้มสดใสให้กับผู้เป็นพ่อ แต่ทว่าคนตัวสูงนั้นไม่ได้สนใจคำทักทายและยิ้มหวานๆ นั้นเลย หนำซ้ำยังเดินผ่านเด็กสาวไปนั่งที่โซฟาอย่างเย็นชาอีกด้วย
“มีอะไรเฮีย เรียกซะเสียงดังเลย” เจไดเอ่ยถามน้ำเสียงเรียบเฉย
“ขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วลงมากินข้าว..” ลูก้าหันมาพูดกับสาวน้อยด้วยสีหน้าเรียบเฉย
“ค่ะแด๊ด” เธอพูดเสียงสั่นสะอื้นในลำคอ และเดินขึ้นห้องไปด้วยท่าทีที่น้อยใจพรางน้ำตาเอ่อคลอ
“มึงจะทำอะไรก็ระวังหน่อยแล้วกัน กูเคยบอกไปแล้วว่ามันยังไม่ถึงเวลา” ลูก้าขว้างสายตาดุใส่เจได เพราะเขากำลังจะแหกกดที่ตั้งไว้
“ก็เฮียนั่นแหละ.. ไม่ยอมทำอะไรซักที” เจไดขมวดคิ้วตอบกลับอย่างไม่ค่อยพอใจนัก
“อีกสองเดือนซานย์ก็เรียนจบแล้ว รออีกหน่อยแล้วกัน” ลูก้าพูดเตือนเจไดขึ้นอีกครั้ง
“เฮียก็รีบๆ หน่อยแล้วกัน.. ผมไม่อยากข้ามหน้าเฮีย”
ไม่ใช่แค่วีเดนที่อดใจรอทำเรื่องนั้นไม่ไหว แต่เจไดผู้เป็นพ่ออีกคนก็คิดในแบบเดียวกัน ..ต่างจากลูก้าที่ต้องใช้เวลาตัดสินใจทำเรื่องใหญ่เช่นนั้น
ห้องทานข้าว เวลา19:00น.
กึก กึก!
สาวน้อยเร่งฝีเท้าลงจากบันไดและตรงมาที่โต๊ะทานข้าวทันที ด้วยสีหน้าเศร้าและขอบตาบวมแดง…
“ขอโทษนะคะที่ลงมาช้า หนูเผลอหลับไปน่ะค่ะ”
“มานั่งข้างแด๊ดสิคะ” วีเดนลากเก้าอี้ออกรอเด็กสาวมานั่งข้างๆ ซึ่งเธอก็ทำตามคำสั่งของเขาอย่างไม่อิดออด
“ทำไมถึงตาบวมแบบนั้นล่ะ ..ไปแอบร้องไห้มาอีกแล้วเหรอ” วีเดนขมวดคิ้วถามเด็กขี้แงอย่างสงสัย
“เปล่านะคะ”
จริงๆ ก็ใช่แหละ ฉันนอนร้องไห้จนเผลอหลับไปเลย เพราะน้อยใจที่แด๊ดลูก้าไม่ค่อยสนใจฉันในช่วงพักหลังๆ มานี้
“กินข้าวเถอะ” ลูก้าพูดขึ้น
แด๊ดลูก้าไม่แม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมองหรือสนใจฉันเลยสักนิด หรือเป็นเพราะฉันไม่ใช่ลูกแท้ๆ ของเขาเหรอ? ..เขาถึงไม่รักฉันแล้ว
“วันนี้กูกลับมานอนบ้าน.. บอกเด็กมึงเบาเสียงหน่อยนะ ร้องอย่างกะจะตาย”
เจไดขมวดคิ้วและพูดบอกวีเดนด้วยน้ำเสียงไม่พอใจเล็กๆ กับเสียงร้องครวญครางที่ดังออกมาจากห้องนอนของวีเดนในช่วงกลางดึก
“เออ.. ไว้กูจะเบาให้แล้วกันนะ ฮ่าๆ” เขาพูดติดตลกตอบกลับเจไดถึงเรื่องนั้น โดยพวกเขาลืมไปว่ามีสาวน้อยนั่งอยู่บนโต๊ะทานข้าวนั้นด้วย
หลังจากที่กินข้าวเสร็จ ก็เป็นเวลาที่ทุกคนกำลังจะแยกย้ายกันขึ้นห้องนอน…
“แด๊ดจะขึ้นห้องนอนแล้ว มาหอมหน่อยสิ” เจไดอ้าแขนรอรับตัวของเด็กสาว
“แด๊ดขอหอมด้วย”
เธอเดินตรงเข้าไปหาแด๊ดดี้ทั้งสองที่โซฟาของห้องนั่งเล่นตามเสียงเรียกของพวกเขา ฟอด~ ฟอด~
ลูก้าที่ได้ยินเสียงนั้นก็เงยหน้าขึ้นมองไปที่ทั้งสามคน และถึงซันซานย์จะงอนที่ลูก้าไม่ค่อยสนใจแต่เธอก็ยังอยากที่จะได้ความรักจากเขาเหมือนกับพ่อคนอื่นอยู่ดี..
เธอจึงเดินเข้าไปหาลูก้าทั้งที่ยังน้อยใจอยู่แบบนั้น และยื่นแก้มใสให้เขาหอม แต่ทว่าเขากลับเมินหน้าหนีอย่างไร้เยื่อใย..
และการกระทำแสนเย็นชาที่เขาทำกับเธอเมื่อครู่ มันก็ทำให้เธอต้องรีบถอนแก้มออก และวิ่งหนีขึ้นห้องไปด้วยความน้อยใจ
--------------------------------------------------------------------------
[ติดตามตอนต่อไป] - [Follow the next episode]
[-กดใจ -เพิ่มเข้าชั้น -คอมเมนท์ให้กำลังใจ และฝากกดติดตามไรท์ด้วยนะครับ🙏]
S2(ต่อจากเรื่อง ไอมาเฟียนั่นเมียกู) เรื่องราวความรักของคู่ยูมิ และโจอิ น้องชายตัวแสบของโจดิน
U7 - ฉันเพิ่งมารู้ว่าเด็กที่ฉันถูกว่าจ้างให้อุ้มบุญ เป็นลูกของแฟนเก่าที่เลิกกันไปเมื่อสองปีก่อน… (ผู้ชายที่เขาไม่เคยรักฉัน)
เพื่อนของผมดันหาเด็กสาวมาเป็นติวเตอร์ให้ แถมเธอก็กำลังแตกเนื้อสาวซะด้วย ( ความใสซื่อของเธอทำให้ผมสับสนเรื่องตามไปง้อเมียที่เมืองนอกแล้วทำไงดี )
คู่หมั้นของ ‘โจดิน’ มาเฟียผู้ยิ่งใหญ่ ดันเป็น ’ยูมิ’ แฟนสาวผู้อ่อนแอของ ’นิเณอ’ หญิงแกร่งใจกล้า และบุคลิกของเธอมันก็ดันเข้าตาเขาเต็มๆ จนอยากได้เธอมาเป็นเมียแทน…
ฉู่ว่านยู ผู้สืบเชื้อสายมาจากตระกูลแพทย์แผนโบราณ มีทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยม ยาที่เธอทำนั้นทุกคนต่างอยากได้ สามารถรักษาได้ทุกโรค แต่กลับไม่คาดคิดว่าจะย้อนยุค กลายเป็นผู้หญิงที่ขี้เหร่ที่สุดในใต้หล้า และยังเอาชนะใจท่านอ๋องด้วย การเริ่มต้นไม่ค่อยดีก็ไม่เป็นไร มาดูกันว่าเธอจะพลิกผันยังไง การแย่งการแต่งงานงั้นเหรอ? เธอทำให้น้องต้องรับบทเรียน แย่งสินเิมดลับมา ให้ชายั่วหญิงร้ายคู่นี้อยู่ด้วยกันตลอดไป ขี้ขลาดเหรอ? เธอจัดการพ่อร้าย สั่งสอนผู้หญิงเสแสร้ง! ขี้เหร่เหรอ? เธอรักษาพิษในตัว และกลายเป็นคนงามอันน่าทึ่ง! ลูกสาวขี้เหร่ของจวนอัครมหาเสนาบดี กลายเป็นผู้สูงส่ง แม้แต่ผู้โหดเหี้ยมบางคนยังหวั่นไหวกับเธอ เมื่อสุดที่รักจะจัดการผู้ใด เขามักจะช่วยเสมอ... แต่น่าเสียดายสุดที่รักคนนั้นไม่มีเขาอยู่ในใจ ฉู่ว่านยู "ออกไป หย่าเลย ผู้ชายมีแต่เป็นภาระของข้าเท่านั้น" เสี่ยวลี่จิงรู้สึกน้อยใจ "ไม่ได้ ข้าให้ครั้งแรกกับเจ้าแล้ว เจ้าต้องรับผิดชอบข้า"
กู้ชิงเฉิงเชื่อมั่นมาตลอดว่าตราบใดที่เธอประพฤติตัวดี สักวันหนึ่ง เธอก็จะสามารถชนะใจมู่ถิงเซียวให้ได้ อย่างไรก็ตาม เมื่อเสิ่นถัง รักแรกที่เขาคิดถึงมาตลอดกลับมา ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป กู้ชิงเฉิงเป็นคนว่าง่ายสอนง่ายจริงๆ เธอจัดงานแต่งงานด้วยคนเดียว และนอนคนเดียวในห้องผ่าตัดเพื่อรับการรักษาฉุกเฉิน มีข่าวลือว่าเธอบ้าไปแล้ว อันที่จริงเธอบ้าไปแล้วจริงๆ ที่รักใครสักคนอย่างไม่ละอายขนาดนี้ ต่อมา ทุกคนลือกันว่า กู้ชิงเฉิงป่วยหนักและกำลังจะเสียชีวิต มู่ถิงเซียวถึงสูญเสียการควบคุมอย่างสิ้นเชิง "ฉันไม่ปล่อยให้เธอตาย" แต่เธอกลับยิ้มอย่างนิ่งๆ ว่า "ดีจังเลย ฉันเป็นอิสระแล้ว" ใช่แล้ว ไม่ต้องการกู้ชิงเฉิงอีกแล้ว"
ตลอดระยะเวลาสามปีของการแต่งงาน เธอรู้สึกสิ้นหวัง ที่ถูกบังคับให้เซ็นใบหย่า ทั้งๆที่เธอกำลังท้อง เธอใจสลายกับความไร้มนุษยธรรมของเขา กระทั่งเธอออกไปจากชีวิตของเขา เขาเพิ่งรู้ตัวว่าเธอคือรักแท้ของเขา ไม่มีวิธีใดที่จะเยียวยาหัวใจที่บอบช้ำของเธอให้หายขาดได้ เขาจึงมอบความรักทั้งหมดของเขาให้แก่เธอเพื่อชดเชย
ถึงจะโกรธ เกลียด เคียดแค้นแค่ไหน แต่หัวใจไม่อาจต้านรักได้ ----------------------------------------- ไรยาค่อยๆ คลานไป ทันทีที่เจ้าบ่าวหันหน้ามา เพื่อจะยื่นมือให้เธอจับ จะได้ไม่ล้มนั้น ยิ่งจะทำให้เธอเกือบล้มไปเพราะเขาแล้ว ในหัวสมองก็ประมวลผลออกมาได้คำตอบทันที ว่าคนที่เธอเฝ้าครุ่นคิดว่าเป็นใครมาตลอดสองอาทิตย์นั้น แท้จริงก็คือใครกันแน่ในที่สุด ‘Mr. H. Hhemmhawattana ก็คือหรัญญ์ เหมวัฒน์’ ‘หรือพี่ฮั้นท์ของสาวๆ ที่เธอมักจะได้ยินเรียกขานกันนี่เอง’ ‘เขากลายมาเป็นเจ้าบ่าวเธอได้ยังไง’ ‘เขาจะมาแต่งงานกับเธอทำไม’ เท่าที่รู้มา เขาไม่ได้ร่ำรวยระดับร้อยล้านพันล้านแน่ๆ แล้วเขาไปทำอะไรมา ถึงได้มีเงินมากมายขนาดเอามาทุ่มซื้อหุ้นบริษัทของพ่อเธอได้ ไหนจะไถ่บ้านคืนให้ และอีกหลายต่อหลายอย่างที่เขาจ่ายไป รวมทั้งแหวนเพชรน้ำงามและไม่น่าจะต่ำกว่าห้ากระรัตบนพานดอกไม้ตรงหน้าเธออีก ---------------------------------------------------------------------------------------- ฮั้นท์ (หรัญญ์ เหมวัฒน์) นักธุรกิจหนุ่ม ผู้มีชีวิตที่พลิกผันจากเลวร้ายกลับกลายเป็นดี ซึ่งเขาเองก็ตั้งตัวไม่ทัน แต่ทั้งหมดนั้น มาจากความดี ความขยันหมั่นเพียรของเขา บวกกับโชคช่วย ถึงเวลาที่เขากลับมายืนอยู่จุดเดิม ในฐานะใหม่ ที่ใครต่อใครต่างงุนงง โดยเฉพาะเพื่อนๆ หรือแม้แต่กับผู้หญิงที่เคยเมนเขามาแล้ว และเขาก็จะทำให้ผู้หญิงพวกนั้นได้รู้ ว่าไม่ควรเมินเขาจริงๆ ---------------------- ย้า (ไรยา เจริญรัตชตะ) ทายาทนักธุรกิจหลายร้อยล้าน ที่ชีวิตพลิกผัน จากดีกลายเป็นเลวร้ายในไม่กี่ปี จนเธอกับครอบครัวก็ตั้งตัวไม่ติด รับภาวะย่ำแย่แทบไม่ทัน และถึงเวลาที่เธอจะต้องเลือก ระหว่างช่วยกู้ทุกอย่างของครอบครัวคืน กับทิ้งทุกอย่างไปแบบไม่เหลียวหลัง เพื่อไปเลียแผลหัวใจจากชายที่เธอรักแทบตาย สุดท้ายเธอจะเลือกทางเดินยังไง จะไปต่อหรือพอแค่นี้ ---------------------------------------------------------------------------------------- เมียแต่งท่านประธาน Chairman's Wife ตอนแรกคิดว่าจะให้นิยายที่เรื่องนี้มีแค่ชื่อภาษาอังกฤษเท่านั้นค่ะ ที่เหลือให้รี้ดไปตีความเอาเอง ว่าควรจะใช้ภาษาไทยว่าอะไรดี ระหว่าง แรงรัก - รั้งรัก - รังรัก และใช้นามปากกาพิมรภัค แต่สุดท้ายก็คิดชื่อใหม่ได้แล้วค่ะ และตัดสินใจใช้นามปากกาหลัก นั่นคือ กันเกราค่ะ เพราะแว้ปไปเขียนอวตารหลายเรื่องแล้ว และไม่ได้ออกนามปากกานี้นานแล้ว ส่วนแนวก็จะเพิ่มดราม่าเข้าไปอีก ซึ่งจะเป็น Signature ของกันเกราอยู่แล้ว รี้ดอยากได้มาม่าเจ้มจ้นแค่ไหน บอกกันได้เด้อ ----------------------------------------------------------------------------------------
หลังจากแต่งงานกันสามปี เจียงหยุนถังพยายามสุดความสามารถเพื่อช่วยชีวิตสามีที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ โดยไม่คาดคิด ว่าเขาได้ละทิ้งเธอเหมือนกับขยะ รับรักแรกของเขากลับประเทศและตามใจเธอทุกอย่าง เจียงหยุนถังที่ท้อใจตัดสินใจหย่า และทุกคนต่างก็หัวเราะเยาะเธอที่กลายเป็นภรรยาที่ถูกทอดทิ้งจากตระกูลเศรษฐี อย่างไรก็ตาม เธอกลับเปลี่ยนแปลงตัวเองอย่างกะทันหันเป็นหมอเทวดาที่พบเจอยาก "Lillian"แชมป์แข่งรถที่มีฐานแฟนคลับจำนวนมาก และยังเป็นนักออกแบบสถาปัตยกรรมระดับโลกอีกด้วย ชายร้ายหญิงชั่วคู่นั้นเยาะเย้ยเธอว่า เธอจะไม่มีวันหาคู่รักได้ใ แต่ไม่คาดคิดว่าลุงของอดีตสามีของเธอ ซึ่งเป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุดทำกแงทัพกลับมาเพียงเพื่อขอแต่งงานกับเธอ
เสิ่นชิงชิว หลานสาวของเศรษฐีที่รวยที่สุดในเมืองไห้ คบหาอยู่กับลู่จั๋วมาเป็นเวลาสามปีแล้ว แต่ความจริงใจของเธอกลับสูญเปล่า ลู่จั๋วปฏิบัติกับเธอเพียงในฐานะหญิงบ้านนอกคนหนึ่ง และทอดทิ้งเธอในวันแต่งงาน โดยไปหารักแรกของเขา หลังจากเลิกรากันอย่างเด็ดขาด เสิ่นชิงชิวก็กลับมามีสถานะเป็นสาวรวยอีกครั้ง ได้รับมรดกมูลค่าหลายร้อยพันล้าน และเริ่มต้นชีวิตที่รุ่งโรจน์ที่สุด แต่แล้วมักจะมีคนโผล่มาทไให้กับเธอหงุดหงิดอยู่เสมอ! ขณะที่เธอกำลังจัดการกับผู้ร้าย คุณชายฟู่ผู้มีอำนาจนั้นก็ปรบมือและโห่ร้องว่า "ที่รักของฉันสุดยอดมากจริงๆ"