เรื่อง...หวานใจนายสิงหราช (คุณสิงห์) คำโปรย...เมื่อกามเทพตัวน้อยนำพาให้คุณอาสิงห์ได้พบกับคุณหมอมาใหม่ประจำตำบล เกิดถูกตาต้องใจตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้สบตา การเดินหน้าจีบคุณหมอจึงเริ่มขึ้น แนะนำตัวละคร คุณสิงหราช (นายสิงห์) อายุ 34 ปี เจ้าของสวนผลไม้และรีสอร์ตขนาดใหญ่ เขาหล่อ รวย เจ้าเล่ห์ คุณนิชนันท์ (หมอแก้ม) อายุ 27 ปี เธอสวย รวย เก่ง แต่สู้ความเจ้าเล่ห์ของเขาไม่ได้หรอก หนูนิด อายุ 2 ขวบกว่าๆ หลานสาวคุณอาสิงห์ น่ารัก พูดเก่ง ขี้สงสัย ตัวละครอื่นๆ คุณคชา (เฮียช้าง) พี่ชายคนโต ป๊ะป๋าของหนูนิด คุณมังกร น้องชายคนเล็ก ปล.นิยายเรื่องนี้เขียนต่อจากเรื่อง...หวานใจคุณพ่อลูกติด
เรื่อง...หวานใจนายสิงหราช (คุณสิงห์)
คำโปรย...เมื่อกามเทพตัวน้อยนำพาให้คุณอาสิงห์ได้พบกับคุณหมอมาใหม่ประจำตำบล เกิดถูกตาต้องใจตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้สบตา การเดินหน้าจีบคุณหมอจึงเริ่มขึ้น
แนะนำตัวละคร
คุณสิงหราช (นายสิงห์) อายุ 34 ปี
เจ้าของสวนผลไม้และรีสอร์ตขนาดใหญ่ เขาหล่อ รวย เจ้าเล่ห์
คุณนิชนันท์ (หมอแก้ม) อายุ 27 ปี
เธอสวย รวย เก่ง แต่สู้ความเจ้าเล่ห์ของเขาไม่ได้หรอก
หนูนิด อายุ 2 ขวบกว่าๆ
หลานสาวคุณอาสิงห์ น่ารัก พูดเก่ง ขี้สงสัย
ตัวละครอื่นๆ
คุณคชา (เฮียช้าง) พี่ชายคนโต ป๊ะป๋าของหนูนิด
คุณมังกร น้องชายคนเล็ก
ปล.นิยายเรื่องนี้เขียนต่อจากเรื่อง...หวานใจคุณพ่อลูกติด
-------------------
ตอนที่ 1 พบเจอ
สวัสดีครับ ผม...สิงหราช เป็นเจ้าของรีสอร์ตและสวนผลไม้ ผมมีพี่น้องที่คลานตามกันออกมาจากท้องแม่สามคน ส่วนตัวผมเป็นลูกคนกลาง ตอนนี้ผมกำลังขับรถกลับบ้านสวน ในรถมีคุณแม่กับหลานสาวตัวเล็กของผมนั่งมาด้วยแกชื่อหนูนิด อายุสองขวบกว่าๆ เป็นลูกของพี่ชายของผมเองครับ ตอนนี้หม่ามี๊ของแกแพ้ท้องหนัก ผมจึงชวนคุณแม่กับหนูนิดมาเที่ยวที่รีสอร์ตสักพัก
“คุณอาขา...นิดหิวขนมค่ะ” เสียงเล็กๆของหนูนิดร้องบอกเมื่อแกเห็นว่ารถกำลังวิ่งผ่านตลาดระหว่างทางกลับบ้านสวนพอดี
“หนูนิดหิวขนมอะไรคะ ผ่านตลาดพอดีอาจะได้แวะซื้อให้”
“นิดหิวขนมอะไรก็ได้ค่ะ”
“ขนมอะไรก็ได้มันเป็นยังไงคะ”
“อื้อ...ข้าวเหนียวไก่ย่างก็ได้ค่ะ”
“โอ้โห...สงสัยจะหิวจริงๆเล่นของหนักเลย เดี๋ยวอาจอดรถแวะซื้อให้นะ ขออาหาที่จอดรถก่อน”
"คุณแม่ส้มตำไก่ย่างมั้ยครับ"
"จะกินก็ซื้อมาเถอะ แม่ยังไงก็ได้"
ผมหาที่จอดรถได้ก็เดินลงจากรถไปหาร้านไก่ย่างที่หลานสาวของผมอยากกิน แต่อยู่ๆผมก็ถูกผู้หญิงที่ไหนก็ไม่รู้คว้ามาที่แขนของผม
"มับ!" เฮ้ย!...ตกใจหมด! หันไปเห็นว่าเป็นผู้หญิงแถมยังสวยซะด้วย ผมก็เลยปรับสีหน้าลงนิดหน่อย ถ้าเป็นผู้ชายอยู่ๆมาจับแบบนี้ผมเสยหน้าเข้าให้แล้ว
“คุณ! ช่วยฉันหน่อยนะคะ” เธอเหมือนกำลังหนีใครสักคนอยู่
“ช่วยอะไร...”
“แกล้งเป็นแฟนใหม่ให้ฉันที” อ่อนึกว่าหนีอะไร หนีแฟนเก่าอยู่นี่เอง
“แฟน!” เธอพยักหน้าเร็วๆ ส่วนผมยังไม่ทันได้ตอบรับหรือได้ตัดสินใจที่จะช่วยเธอเลยสักนิดสาบานได้! เธอก็คว้าแขนของผมเอาไปกอดไว้แน่น ตัวหอมด้วยแฮะ!
“เขาเดินมาโน่นแล้ว” เขาไหนวะ! ผมกำลังมองหาคนที่เธอพูดถึง แล้วทำไมผมต้องทำตามที่เธอบอกด้วยเนี่ย ว่าแล้วผมก็ยอมให้เธอลากไป หันหลังปุ๊บ!
“แก้ม...ผมหาคุณตั้งนาน แล้วนี่ใคร” แก้มเหรอ...ชื่อน่ารักจัง ผู้ชายคนที่เดินเข้ามาใหม่ มองหน้าผมทีมองหน้าเธอที ไหนๆก็ไหนๆแล้วช่วยเธอหน่อยแล้วกัน
ผมยกแขนขึ้นโอบเอวของเธอเอาไว้ทำทีเป็นเจ้าข้าวเจ้าของเต็มที่ แหม! ได้แฟนสวยทั้งทีคนอย่างสิงหราชไม่พลาดโอกาสดีๆแบบนี้หรอกครับ
“แฟนใหม่ของแก้มเองค่ะ” ขนาดแกล้งเป็นแฟนจำเป็นให้เธอยังยิ้มได้ขนาดนี้ ถ้าได้เป็นแฟนเธอจริงๆคงดีไม่น้อย
“ไม่จริง พี่ไม่เชื่อ แก้มอย่ามาโกหกพี่ เรามีเรื่องต้องคุยกันมากับพี่เดี๋ยวนี้” ผู้ชายคนนั้นคว้ามาที่ข้อมือของเธอแต่ถูกเธอสะบัดออก แขนของเธอกอดมาที่แขนของผมอีกครั้งแถมยังกอดเอาไว้ซะแน่น...ใจเย็นๆเว้ยไอ้สิงห์ เดี๋ยวเลิกกันปุ๊บมึงก็เสียบเลย
“ไม่ค่ะ เราเลิกกันแล้ว พี่เพชรนอกใจแก้มก่อน ระหว่างเราไม่จำเป็นต้องมีเรื่องอะไรต้องคุยกันอีก” ตอนนี้ผมก็แค่ไม้กันหมาไม่รู้จะพูดอะไร ทำได้แค่ยืนฟังคู่รักทะเลาะกันเฉยๆ
“ไม่นะแก้ม พี่ไม่ได้รักชมพู่ พี่รักแก้ม” ชมพู่คือใคร...
“ความรักแบบนี้แก้มไม่ต้องการหรอกค่ะ ขอโทษนะคะ แก้มมีแฟนใหม่แล้ว เชิญพี่เพชรกลับไปเถอะค่ะ” ผมเองครับแฟนใหม่ของเธอ ยืดๆหน่อยเว้ยไอ้สิงห์!
“ไป! สิคุณ...”
“อ่อๆ” เธอกำลังชวนผมเดินหนี
“เดี๋ยวแก้ม...แก้มยังไปไหนไม่ได้ทั้งนั้นเรายังคุยกันไม่รู้เรื่องเลย” ตื้อเก่งจังวะ!
“พี่เพชรพูดไม่รู้เรื่องเหรอคะ แก้มมีแฟนใหม่แล้วค่ะ” มารยาทต้องดีขนาดไหนวะ ทะเลาะกันยังพูดเพราะขนาดนี้ ใบหน้าสวยมารยาทดี นี่มันลูกสะใภ้คุณแม่ชัดๆ
“พี่ไม่เชื่อ แค่ไม่กี่วันแก้มไม่มีทางหาคนใหม่ได้เร็วขนาดนี้แน่”
“ทำไมคะ แสดงว่าพี่เพชรกับเพื่อนของแก้มก็คงจะคั่วกันมานานแล้วสินะคะ ถึงขนาดตั้งท้องได้ตั้งหลายเดือนแล้ว ไปคุณ!” ห๊ะ! ต้องชั่วเบอร์ไหนวะเนี่ยไปเอากับเพื่อนของแฟนตัวเองเนี่ยนะ โถๆๆ มาๆพี่จะดามใจให้เอง...
“เดี๋ยวแก้ม...” ตื้อไม่ยอมเลิกแฮะ!
“ถอยไปครับ แฟนผมเขาไม่ได้ต้องการคุณแล้ว เธอต้องการแค่ผม คุณกลับไปเถอะ”
“ไอ้บ้านนอก มึงจะไปรู้อะไร ถอยไป!” หล่อขนาดนี้เรียกไอ้บ้านนอก ตาต่ำจริงๆ
“ไม่ถอย...มึงนั่นแหละกลับไป แล้วถ้ายังไม่เลิกตามแฟนผม อย่าหาว่าผมไม่เตือน!” บรรยากาศโดยรอบตอนนี้ผู้คนเริ่มทยอยกันเข้ามามุงดูแล้ว
“ฝากไว้ก่อนเถอะมึง ไอ้บ้านนอก!” คนอย่างสิงหราชไม่เคยยอมให้ใครชี้หน้าด่า ผมแกะแขนเล็กๆที่เกาะแขนของผมออกแล้วรีบสาวเท้าเดินไปหาไอ้หน้าตี๋นั่น แล้วปล่อยหมัดไปที่ใบหน้าขาวๆของมันทันที
"ผลัวะ!! โดนหมัดไอ้บ้านนอกสักทีเป็นไง"
"ฝากไว้ก่อนเถอะมึง!" มันชี้มาที่หน้าผมอีกครั้ง ผมกำลังจะก้าวขาเข้าไปหามันอีก แต่ถูกคนสวยวิ่งมารั้งแขนของผมเอาไว้ซะก่อน ผมหันมามองหน้าเธอ เธอส่ายหน้าเบาๆให้แต่ไม่ได้พูดอะไร ผมก็เลยปล่อยให้แฟนเก่าของเธอเดินหนีไป
“ขอบคุณมากนะคะ ที่ช่วย”
“คุณไม่เป็นอะไรใช่มั้ยครับ” ผมหมายถึงสภาพจิตใจ
“ไม่ค่ะ ฉันไม่เป็นไร”
“คุณไม่ใช่คนแถวนี้ใช่มั้ยครับ” ดูจากการแต่งตัวและผิวพรรณไม่น่าจะใช่
“ค่ะฉันเป็นคนกรุงเทพฯ” คนบ้านเดียวกันเลย!
"ขอบคุณที่ช่วยขอตัวก่อนนะคะ" พูดจบเธอก็หันหลังให้แล้วเดินจากไป
"..........." ผมยังไม่ทันจะได้อ้าปาก เธอก็เดินไปโน่นแล้ว ขาที่กำลังจะก้าวเดินตามเธอไป แต่กลับนึกขึ้นมาได้ว่าคุณแม่กับหนูนิดอยู่ในรถ
“ตายห่าแล้ว...ไก่ย่างหนูนิด” ผมรีบเดินเร็วๆตรงไปที่ร้านข้าวเหนียวไก่ย่างทันที สั่งส้มตำใส่ถุงไปทานกับคุณแม่ที่บ้านด้วย จากนั้นผมจึงรีบเดินกลับมาที่รถ...รู้สึกเสียดายผู้หญิงคนนั้นจัง
“หนูนิดคะ ข้าวเหนียวไก่ย่างได้แล้วค่ะ” ผมยื่นถุงข้าวเหนียวไก่ย่างที่ผมซื้อมาให้คุณแม่รับเอาไปถือไว้ ส่วนถุงส้มตำไก่ย่างถุงใหญ่ผมวางไว้ที่ด้านหลังคนขับ
“คุณอาไปช่วยแม่ค้าย่างไก่มาเหรอคะ”
“เปล่าค่ะ กินๆเข้าไป ตัวแค่นี้พูดมากนะเราน่ะ”
“ทำไมไปนานจังลูก”
“มีคนขอความช่วยเหลือนิดหน่อยครับ”
“ว่าแต่เราน่ะ อายุก็พอสมควรแล้ว เมื่อไหร่จะหาเมียสักทีล่ะ พี่เราก็แต่งงานไปแล้ว ไม่อยากมีครอบครัวเหมือนพี่เขาบ้างเหรอ” อยากครับ แต่มันหาไม่ได้...
“โธ่คุณแม่ครับ จะไปหาจากที่ไหนล่ะครับ วันๆผมทำแต่งงาน”
“อยากจะอยู่แก่จนขึ้นคานก็ตามใจ” เอ้า! ดูคุณแม่พูดเข้า
“คุณแม่ก็...อร่อยมั้ยคะหนูนิด” ผมจึงหันมาคุยกับหลานสาวแทน ในขณะที่ทำหน้าที่ขับรถไปด้วย
“อร่อยค่า...”
“อร่อยก็กินให้หมดนะ” ไก่ย่างข้าวเหนียวถูกป้อนเข้าปากคำเล็กๆให้กับหนูนิดด้วยมือคุณย่า
ทางด้านนิชนันท์ (หมอแก้ม)
หลังจากที่ได้รู้ว่าแฟนตัวเองไปได้กับเพื่อนสนิทเธอก็เลยขอย้ายมาประจำอยู่ที่โรงพยาบาลเล็กๆในชนบทแทน หวังแค่เพียงชีวิตที่สงบสุขแค่นั้น ส่วนผู้ชายที่คบกันมาสองปีเธอตัดสินใจเลิกเด็ดขาด เหตุผลก็คือแฟนของเธอทำเพื่อนสนิทท้องเรื่องก็เลยแดงออกมาเพราะผู้ใหญ่ทางฝ่ายหญิงเรียกร้องให้ฝ่ายชายรับผิดชอบ ส่วนเธอทำแต่งานไม่เคยสงสัยมาก่อน
แค่เพียงสบตาความปรารถนาอันร้อนแรงของเขาก็ได้ก่อตัวขึ้น ในเมื่อแต่งงานกันแล้ว เขาย่อมมีสิทธิ์ในตัวเธอทุกประการ
คืน One Night Stand ของมาเฟียอิตาลีกับยัยขี้เมา เช้าวันนั้นเธอหายไป เขาจึงออกตามหา แต่เมื่อได้เจอกันเธอกลับจำหน้าเขาไม่ได้
เรื่อง...คุณหมอสะดุดรัก คำโปรย พริ้งพราวเพื่อนลากให้ไปเที่ยวผับแต่เธอดันถูกยาปลุกเซ็กเข้า แล้วบังเอิญมาเจอกับเขา คุณหมอหนุ่มวัย35ปี แล้วคุณหมอจะมีวิธีช่วยเธออย่างไร... แนะนำตัวละคร วายุภักษ์ ภักดีวัฒนากุล (วายุ) อายุ 35 ปี เขาเป็นผู้ชาย ขี้เล่น อารมณ์ดี และที่สำคัญเขายิ้มเก่งมากๆ วายุเป็นผู้บริหารโรงพยาบาลสาขาที่เชียงใหม่และยังพ่วงด้วยตำแหน่งคุณหมอโรคหัวใจ เขาเป็นลูกชายคนโตของ เจ้าของโรงพยาบาลเอกชนชื่อดังที่มีสาขาอยู่หลายแห่งของประเทศไทย วายุมีความจำเป็นต้องย้ายมาจากสาขาที่เชียงใหม่ เพราะน้องชายที่ประจำอยู่เกิดอุบัติเหตุ วายุเลยมาประจำอยู่สาขาที่กรุงเทพแทนเป็นการชั่วคราว กมลเนตร ธนพัฒน์ธาดา (พริ้งพราว) หญิงสาวบริสุทธิ์ อายุ 24 ปี ทำงานในโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่งในกรุงเทพ และเหตุการณ์ในวันนั้นทำให้เธอกับเขาอยู่ด้วยกันและค่อยๆ สนิทกัน เหนือเมฆ ภักดีวัฒนากุล (เมฆ) น้องชายคนเดียวของวายุ ตั้งแต่เขาประสบอุบัติเหตุเดินไม่ได้ เขาก็กลายเป็นคนอารมณ์ร้อน พยาบาลพิเศษที่จ้างมาดูแล ไม่มีใครสามารถอยู่กับเขาได้ จนได้มาเจอกับ...ข้าวหอม ศศินาทิพย์ คงเจริญ (ข้าวหอม) พยาบาลจบใหม่ เธออยู่ในช่วงทดลองงาน ถูกทางโรงพยาบาลขอร้องให้ไปดูแลคนป่วยที่บ้านตลอด 24 ชั่วโมง โดยมีเงื่อนไข และเงื่อนไขนั้นทำให้เธอยอมตอบตกลงรับทำงานนี้ @@@@@@
เรื่อง...พ่อม่ายกับยัยพี่เลี้ยง คำโปรย...นักธุรกิจหนุ่มลูกติด มีปมชีวิตความใสซื่อและความดีของเธอทำให้เขาสนใจ ส่วนลูกชายที่ไม่ยอมไปโรงเรียนเพราะโดนเพื่อนล้อว่าไม่มีแม่ อยากได้เธอมาเป็นแม่ซึ่งเขาก็เห็นด้วยกับลูกชายเช่นกัน แนะนำตัวละคร คุณอาทิตย์ เจริญเดชาพงษ์ (คุณอาทิตย์) หนุ่มหล่อรวย เป็นเจ้าของห้างสรรพสินค้ากลางใจเมือง และยังมีธุรกิจ ผลิต นำเข้า และส่งออก เกี่ยวกับสิ่งอิเล็กทรอนิกส์ รายใหญ่ที่สุดในประเทศอีกด้วย แต่อาทิตย์เขามีลูกติดชื่อน้องเกียร์เป็นเด็กผู้ชายอายุสามขวบ แม่เสียชีวิตตอนคลอดน้องเกียร์ออกมาได้ไม่ถึงหนึ่งชั่วโมง เพราะเธอเสียเลือดมาก นันทิชา มงคลสวัสดิ์ (มิรา) หญิงสาวที่พึ่งเรียนจบมาใหม่ๆ เธอตกงาน ที่บ้านกำลังลำบาก เธอออกหางานทำเพราะต้องส่งน้องเรียน น้องเธออยู่มัธยมต้น เป็นผู้หญิงชื่อลิลิน พ่อแม่เสียไปนานแล้ว เหลือกันอยู่แค่สองคนพี่น้อง โดยได้รับความช่วยเหลือจากเพื่อนบ้านถึงรอดมาถึงทุกวันนี้ได้
เรื่อง...คุณหมออาสากับยัยเด็กบนดอย โปรย...ความรักมันไม่ได้เกี่ยวกับอายุ...แต่มันเกี่ยวอยู่ที่ใจ เขาไม่อยากมีลูกเพราะฉะนั้นเขาก็เลยไม่คิดที่จะมีเมีย ความรักเป็นเรื่องตลกไม่มีเขาก็อยู่ได้ แนะนำตัวละคร แสงเหนือ หรือ หมอแสง อายุ 32 ปี นิสัย ปากร้าย อารมณ์ดี ขี้เล่น อบอุ่นและขี้หึงสุดๆ แต่เขาไม่อยากมีลูกเพราะฉะนั้นเขาก็เลยไม่คิดที่จะมีเมีย ความรักเป็นเรื่องตลกไม่มีเขาก็อยู่ได้ ปิ่นงาม หรือ ปิ่น อายุ 20 ปี เธอสวย เก่ง เธอใช้ชีวิตเรียบง่ายอยู่บนดอยสูง เธอมีความสุขตามอัตภาพของเธอ แต่แล้วชีวิตของเธอก็ได้เปลี่ยนไปเมื่อมีเขาเดินเข้ามา ************* (เรื่องนี้เขียนต่อจากเรื่อง...คุณหมอเจ้าแผนการ) ปล.นิยายเรื่องนี้ทุกเหตุการณ์เป็นการสมมุติขึ้นทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของความเป็นอยู่ ศาสนา วัฒนธรรม หรืออะไรก็แล้วแต่ในเนื้อหาของเรื่องนี้เกิดจากจินตนาการของผู้แต่งที่สมมุติขึ้นทั้งสิ้น
ความสวยสะดุดตา ความสดใสสะดุดใจ ปากที่บอกว่ายังไม่อยากมีใคร แต่ในใจกลับอยากได้เธอมาครอบครอง
เมื่อนางย้อนยุคกลายเป็นพระชายาคังที่ถูกขังอยู่ในโรงขังคนบ้า เพิ่งมาถึงฉินเซิงก็กำจัดคนสองคนที่ต้องการทำร้ายนาง นางบุกเข้าไปในงานแต่งงานของคู่รักชั่วชาสองคนนั้นในชุดแดง นางหยิ่งผยองและยั่วยุ ทำให้ชายชั่วโกรธจนกัดฟันแน่นแต่กลับทำอะไรไม่ได้ และหญิงร้ายนั้นก็เกลียดชังอย่างมากทว่าเอาคืนไม่ได้ ท่านอ๋องจิ้นได้เห็นสถานการณ์ทั้งหมดนี้ เขาโค้งงอริมฝีปาก สตรีนางนี้ช่างแตกต่างจากคนอื่นจริงๆ ถูกใจเหลือเกิน เขาจะเอาชนะใจนางและให้ชีวิตที่ดีแกนาง
ว่าที่ลูกสะใภ้ไฟแรงสูงเธอต้องเข้ามาอยู่ร่วมบ้านกับว่าที่พ่อผัวหม้ายร้างเมียมานายอรมปี
ตลอดระยะเวลาสามปีที่หยุยเอินแต่งงานกับฝู้ถิงหย่วน เธอพยายามทำหน้าที่ภรรยาให้ดีที่สุด เธอคิดว่าความอ่อนโยนของตนจะสามารถละลายใจที่เย็นชาของฝู้ถิงหย่วนได้ แต่ต่อมาเธอก็รู้ตัวว่าไม่ว่าเธอจะพยายามแค่ไหน ผู้ชายคนนี้ก็ไม่มีวันจะตกหลุมรักเธอได้ ด้วยความสิ้นหวังของเธอ สุดท้ายเธอตัดสินใจที่จะยุติการแต่งงานครั้งนี้ ในสายตาของฝู้ถิงหย่วน หยุยเอิน ภรรยาของเขาเป็นผู้หญิงที่โง่ ไม่มีอะไรดีเลยสักอย่าง แต่เขาก็คิดไม่ถึงว่าภรรยาของเขาจะกล้าโยนใบหย่าใส่เขาต่อหน้าคนมากมายในงานเลี้ยงวันครบรอบฝู้ซื่อ กรุ๊ป หลังจากหย่าร้าง ทุกคนต่างคิดว่าพวกเขาจะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีกต่อไป แต่เรื่องราวระหว่างทั้งสองคงไม่ได้จบลงอย่างง่าย ๆ แบบนี้ หยุยเอินได้รับรางวัลบทภาพยนตร์ยอดเยี่ยม และคนที่เป็นผู้มอบถ้วยรางวัลให้กับเธอก็คือฝู้ถิงหย่วน หยุยเอินคิดไม่ถึงว่าผู้ชายที่สูงส่งและแสนเย็นชาคนนี้จะลดตัวลงอ้อนวอนเธอต่อหน้าผู้ชมทั้งหมด"หยุยเอิน ก่อนหน้านี้คือผมผิดเอง ขอโอกาสให้ผมอีกครั้งได้ไหม"หยุยเอินยิ้มด้วยความมั่นใจ"ขอโทษนะคุณฝู้ ตอนนี้ฉันสนใจแต่เรื่องงาน"ชายหนุ่มคว้ามือเธอไว้ ดวยตานั้นเต็มไปด้วยความผิดหวัง หยุยเอินสบัดมือเขาและเดินจากไปโดยปราศจากความลังเลใด ๆ
หลังจากแต่งงานได้ 2 ปี ในที่สุดเจียงเนี่ยนอันก็ตั้งครรภ์สักที ความดีอกดีใจของเธอแต่กลับแลกกับคำขอหย่าของสามี หลังจากการสมคบคิด เธอนอนในกองเลือด และต้องการขอร้องเขาให้ช่วยเด็กเอาไว้ แต่กลับไม่สามารถติดต่อกับอีกฝ่ายได้ ด้วยความสิ้นหวังเธอจึงออกจากประเทศไป ต่อมาในงานแต่งงานของเจียงเหนียนอัน คุณกู้เสียการควบคุมและคุกเข่าลง ดวงตาของเขาแดงก่ำ "มีลูกของฉัน แล้วเธออยากจะแต่งงานกับใครกัน?"
ฉู่ว่านยู ผู้สืบเชื้อสายมาจากตระกูลแพทย์แผนโบราณ มีทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยม ยาที่เธอทำนั้นทุกคนต่างอยากได้ สามารถรักษาได้ทุกโรค แต่กลับไม่คาดคิดว่าจะย้อนยุค กลายเป็นผู้หญิงที่ขี้เหร่ที่สุดในใต้หล้า และยังเอาชนะใจท่านอ๋องด้วย การเริ่มต้นไม่ค่อยดีก็ไม่เป็นไร มาดูกันว่าเธอจะพลิกผันยังไง การแย่งการแต่งงานงั้นเหรอ? เธอทำให้น้องต้องรับบทเรียน แย่งสินเิมดลับมา ให้ชายั่วหญิงร้ายคู่นี้อยู่ด้วยกันตลอดไป ขี้ขลาดเหรอ? เธอจัดการพ่อร้าย สั่งสอนผู้หญิงเสแสร้ง! ขี้เหร่เหรอ? เธอรักษาพิษในตัว และกลายเป็นคนงามอันน่าทึ่ง! ลูกสาวขี้เหร่ของจวนอัครมหาเสนาบดี กลายเป็นผู้สูงส่ง แม้แต่ผู้โหดเหี้ยมบางคนยังหวั่นไหวกับเธอ เมื่อสุดที่รักจะจัดการผู้ใด เขามักจะช่วยเสมอ... แต่น่าเสียดายสุดที่รักคนนั้นไม่มีเขาอยู่ในใจ ฉู่ว่านยู "ออกไป หย่าเลย ผู้ชายมีแต่เป็นภาระของข้าเท่านั้น" เสี่ยวลี่จิงรู้สึกน้อยใจ "ไม่ได้ ข้าให้ครั้งแรกกับเจ้าแล้ว เจ้าต้องรับผิดชอบข้า"
เว่ยจื้อโหยวลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งพบว่าตนอยู่ในยุคสมัยที่ไม่คุ้นเคยสิ่งรอบกายดูโบราณล้าหลัง โลกโบราณที่ไม่มีในประวัติศาสตร์โลก ยังไม่ทันได้เตรียมใจก็ถูกส่งให้ไปแต่งงานกับชายยากจนที่ท้ายหมู่บ้าน สาเหตุที่เว่ยจื้อโหย่วถูกส่งมาให้แต่งงานกับชายที่ขึ้นชื่อว่ายากจนที่สุดในหมู่บ้านนั้น เพราะนางเกิดไปต้องตาต้องใจเศรษฐีผู้มักมากในกามเข้า เพื่อหาทางหลีกเลี่ยงไม่ให้ถูกบ้านใหญ่ขายไปเป็นอนุภรรยาของเศรษฐีเฒ่า พ่อแม่ของนางจึงยอมแตกหักจากบ้านใหญ่และท่านย่าที่เห็นแก่ตัวและลำเอียงเป็นที่สุด ด้วยเหตุนี้พ่อแม่ของนางจึงตัดสินใจยกนางให้กับอวิ๋นเซียว ชายหนุ่มที่แสนยากจนข้นแค้น ที่เพิ่งเสียบิดามารดาไป อีกทั้งยังทิ้งน้องชายน้องสาวเอาไว้ให้เขาเลี้ยงดู นอกจากนี้ยังมีป้าสะใภ้มหาภัยที่คอยแต่จะมารังแกเอารัดเอาเปรียบสามพี่น้อง สิ่งที่ย่ำแย่ที่สุดไม่ใช่ป้าสะใภ้มหาภัย แต่ มันคืออะไรแต่งงานนางไม่ว่ายังไม่ทันได้เข้าหอสามีหมาดๆ ก็ถูกเกณฑ์ไปเป็นทหารในสงครามระหว่างแคว้น มันไม่มีอะไรเลวร้ายไปมากว่านี้อีกแล้วสำหรับ เว่ยจื้อโหยว หากสามีทางนิตินัยของนางตายในสนามรบ ก็ไม่เท่ากับว่านางเป็นหม้ายสามีตายทั้งที่ยังบริสุทธิ์หรอกหรือ แถมยังต้องเลี้ยงดูน้องชายน้องสาวของอดีตสามีอีก สวรรค์เหตุใดถึงได้ส่งนางมาเกิดใหม่ในที่แบบนี้