เรื่องชุลมุนเกิดขึ้น เพราะเขาดันไปเผลอพลาดท่า มีอะไรกับนักศึกษาฝึกงานเสียนี่ แถมเจ้าหล่อนยังทำเมินต่อพรหมจารีที่สูญเสีย หล่อนทำให้เขาเสียเซลฟ์ขาดความมั่นใจอยู่หลายวัน จนเขาจะต้องค้นหาความจริง หล่อนมีดีอะไรกันแน่ ถึงทำให้เขาลุ่มหลงได้มากขนาดนี้ คีรติหวงความโสดขั้นสุด รอดมือแม่เสือสาวนักล่ามาหลายปี แต่ดันมาตกม้าตาย ติดกับดักนักศึกษาสาว โดนเด็กตกเข้าให้ หัวใจแพ้ลูกอ้อนอ่อนยวบ แต่ร่างกายกลับฟิตปึ๋งปั๋งซะนี่ "เอาสิ! อยากจับตรงไหนก็เชิญ" วิเวียน นักศึกษาฝึกงานทางด้านวิศวกรรมศาสตร์ก่อสร้าง แต่เธอกลับถูกส่งไปดูแลห้องของเจ้านายในกรณีพิเศษ แต่ก็ทำปลาหายากราคาสูงลิบของเขาตายไป 9 ตัว เธอจึงต้องทำงานชดใช้เขาต่อหลังจากฝึกงาน บอสคีย์ ผู้ชายฮอตแห่งปี ควงสาวไม่ซ้ำหน้าแถมดีกรีแต่ละคนไม่ธรรมดา แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่ยอมลงเอยกับใคร ประธานบริษัทที่แสนดุ เฮี๊ยบและโหดขั้นสุด ทุกอย่างที่อยู่รอบตัวเขาต้องสมบูรณ์เป๊ะทุกองศา
คีรติ ฐิติกร เพลย์บอยหนุ่มเนื้อหอม หัวใจโสดสนิทเพราะไม่ชอบความสัมพันธ์ระยะยาว แต่ไม่เคยนอนเดียวดายบนเตียงคนเดียวสักคืน คู่ควงไร้สถานะที่เขาไม่เคยหยิบยื่นตำแหน่งใด ๆ แม้พวกหล่อนจะพยายามมากแค่ไหนก็ตาม
บุรุษหนุ่มที่เป็นดั่งลูกรักของพระเจ้า ที่ท่านคัดสรรค์และประทานมาให้เขาแต่สิ่งดี ๆ ทั้งทรัพย์สมบัติและรูปสมบัติ แถมมันสมองเป็นเลิศด้วยดีกรีเกียรตินิยมอันดับ 1 วิศวกรรมศาสตร์ พ่วงด้วยตำแหน่งหลานรักของตระกูลฐิติกร ผู้สืบทอดกิจการ ฐิติกรคอนสตรัคชั่น ต่อจากคนเป็นปู่ เพราะเขาเรียนมาสายนี้โดยตรงและมีภาวะผู้นำสูง
ฐิติกรคอนสตรัคชั่น เป็นบริษัทอสังหาริมทรัพย์ขึ้นชื่อดังอันดับต้น ๆ ของประเทศ เป็นระบบกงสีที่ลูกหลานมีส่วนแบ่งในหุ้นและมรดกแบบปันผลทุกเดือน แต่ทุกคนในตระกูลพร้อมที่จะขัดขาแย่งชิงตำแหน่งประธานบริษัททุกเมื่อ หลังจากฐิติผู้เป็นปู่จากไป บริษัทก็ลุกเป็นไฟ
ฐิติกรคอนสตรัคชั่น เป็นเป้าหมายของคนทำงาน นักศึกษาจบใหม่คาดหวังที่จะได้ร่วมงานกับองค์กรนี้ ด้วยความมั่นคงและสวัสดิการที่ดีเยี่ยม รวมไปถึงมหาวิทยาลัยชื่อดังหลายแห่งที่อยากส่งนักศึกษามาฝึกงาน เพราะเกือบทั้งหมดที่ได้ฝึกงานที่นี่ จะถูกบรรจุเข้าทำงานหลังจากผ่านการฝึกประสบการณ์
ชื่อเสียงของบริษัทโด่งดังและเลื่องลือ โดยเฉพาะเมื่อพูดถึงซีอีโอสุดหล่ออย่างคีรติ ฐิติกร สาวค่อนประเทศก็ฝันหวาน เพียงแค่ได้เดินเฉียดกับเขาสักครั้งในลิฟต์ก็จะเป็นบุญอย่างมาก ถ้าบุญวาสนานำพาขึ้นไปอีก พวกเธอเหล่านั้นก็ขอตะกายขึ้นเตียงเคียงคู่กับเขาสักครั้ง
รถสปอร์ตคันหรูวิ่งฉิวมาหยุดนิ่งอยู่ที่หน้าบริษัท ปลายรองเท้าหนังมันปลาบเก้าลงมาจากรถ เขาขยับแว่นเรย์แบนสีชาบนกรอบดวงตาให้เข้าที่ จากนั้นก็ติดกระดุมเสื้อสูท เดินเข้าไปยังตัวตึก พนักงานขับรถรับหน้าที่นำรถเขาไปจอดไว้ในช่องจอดผู้บริหาร
พนักงานหยุดทำความเคารพเขาและกล่าวทักทายเป็นระยะ แม้ว่าผู้เป็นนายจะมีใบหน้าเรียบตึงไร้รอยยิ้ม คอตั้ง หน้าเชิด ไม่มีใครรู้ว่าภายใต้กรอบแว่นอันนั้น ดวงตาของเขากำลังจับจ้องสิ่งใดอยู่
ปลายนิ้วมือเรียวเล็กของหญิงสาวนางหนึ่งกดที่ปุ่มลิฟต์ ก่อนจะเอ่ยทักทายคนเป็นเจ้านาย
"อรุณสวัสดิ์ค่ะบอส" แสงระวีทักทายคนเป็นเจ้านายด้วยน้ำเสียงสดใส รอยยิ้มของเธอจะเกิดขึ้นบนใบหน้าเพียงแค่ 5 นาทีแรกของการทำงาน เพราะหลังจากที่เจ้านายหนุ่มเอยประโยคแรกออกมา บนดวงหน้าของเธอจะไม่มีรอยยิ้มอีกเลยตลอดวัน
"มุม 45 นาฬิกามีเศษกระดาษทิชชูตกอยู่ บอกแม่บ้านให้จัดการด้วย กำชับด้วยว่ารอบหน้าอย่าให้ฉันเห็นแบบนี้อีก" ประโยคราบเรียบกับใบหน้าเรียบตึงของเจ้านายหนุ่ม ทำให้บรรยากาศหน้าลิฟต์ตอนนี้เหมือนหิมะกำลังตกโปรยปราย แสงระวีกำลังรู้สึกหนาวเหน็บไปหมด เมื่อครู่เธอเห็นเขาเดินคอตั้งตรง แทบจะไม่เอียงสักองศาด้วยซ้ำ แต่เขาก็ยังมองเห็นเศษกระดาษทิชชูเล็ก ๆ นั่น
'ให้ตายเถอะโรบิน ฉันโดนตั้งแต่นาทีแรกเลยเหรอวันนี้' แสงระวีคิดในใจ เธอโค้งให้เจ้านายหนุ่มอย่างนอบน้อมพร้อมกับรับคำ
"ขอประทานโทษค่ะบอส ครั้งหน้าจะไม่ให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นเอง"
คีรติก้าวเข้าไปในลิฟต์ ส่งมือล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกง ยืนเชิดหน้าตั้งตรงรอเลขาก้าวตามเข้ามา แสงระวีเป็นเลขาที่อยู่กับคีรติได้นานที่สุด และเธอก็รู้ใจเขาเป็นที่สุด
แสงระวีส่งสัญญาณมือให้แม่บ้าน เป็นเชิงบอกให้จัดการให้เรียบร้อย พร้อมชี้มือไปที่ประตูลิฟต์และทำท่าเชือดคอตัวเอง แสงระวีใช้ภาษามือจัดการทุกอย่างด้วยเวลาอันจำกัด จากนั้นก็รีบตามเจ้านายเข้าไปในลิฟต์ หญิงสาวแทรกตัวที่พยายามย่อให้ลีบเล็กที่สุดเข้าไป
ทันทีที่ประตูลิฟต์ปิดลง เธอยังไม่ทันได้สูดลมหายใจเข้าปอด น้ำเสียงทรงพลังก็บอกขึ้น
"เรียกประชุมซัพพลายเออร์ 10 โมง"
"คะ!" แสงระวีขานรับเป็นประโยคคำถาม เหมือนต้องการให้เจ้านายหนุ่มทวน เพราะไม่ว่าจะจัดการเร็วอย่างไร ก็ไม่มีทางทัน
"อยากลาออกไปรักษาหูก่อนไหมล่ะ จะได้…ได้ยินชัดขึ้น" ใบหน้าเรียบตึง น้ำเสียงราบเรียบ สามารถทำให้ภายในลิฟต์เย็นเยือกราวกับยืนอยู่บนธารน้ำแข็งขั้วโลก
"ค่ะบอส! ประชุมซัพพลายเออร์ 10 โมง" แสงระวีทวนคำสั่ง เพราะประโยคเมื่อครู่ของเขา บอกให้เธอรู้ว่าจะต้องจัดการให้ได้ ตอนนี้ในสมองของแสงระวีกำลังประมวลผล ว่าเธอจะจัดการเรื่องไหนก่อนดี
ติ๊ง!!! ลิฟต์ส่งสัญญาณเตือนในขณะที่ประตูลิฟต์ถูกเปิดออก ห้องทำงานผู้บริหารอยู่ชั้นที่ 29 ของตึกฐิติกรแห่งนี้
ในขณะที่ชั้นบนสุดของอาคารเป็นห้องพักสุดหรูของผู้บริหาร แต่คีรติไม่ค่อยชอบใช้บริการมากนัก เพราะเขาเป็นคนโลกส่วนตัวสูง แม้จะทำงานหนักเขาก็แยกงานกับการพักผ่อนออกจากกันอย่างชัดเจน นอกเสียจากว่าทำงานดึกและเหนื่อยจริง ๆ
คีรติเดินเข้าไปในห้องทำงาน ตอนเช้าเขาจะใช้เวลาเช็กอีเมลประมาณ 20 นาที ซึ่งนั่นก็เป็นเวลาเตรียมพร้อมสำหรับแสงระวี
"ออเรนจ์อเมริกาโน่ค่ะ" แสงระวีวางกาแฟน้ำส้มในแก้วทรงสูง พร้อมกับชีสพาย เมนูโปรดของเจ้านายหนุ่มในยามเช้า
คีรติหยิบแก้วกาแฟน้ำส้มขึ้นมาดื่ม โดยที่ไม่ละสายตาออกจากจอคอมพิวเตอร์ แต่หูของเขาก็ยังทำงาน รอฟังรายงานจากแสงระวี
"สรุปรายงานการประชุมเมื่อวานกับรายชื่อบริษัทก่อสร้างที่ยื่นประมูลการก่อสร้างโครงการใหม่ค่ะ"
โครงการใหม่ที่พูดถึงคือโครงการหมู่บ้านจัดสรรระดับพรีเมียมริมทะเลหัวหิน ราคาเริ่มต้น 40 ล้านบาทต่อยูนิต นั่นทำให้เขาต้องเพิ่มความใส่ใจในรายละเอียดมากขึ้น
"ผมขอ Portfolio ผลงานที่พวกเขาเคยทำด้วย ผมอยากรู้รายละเอียดก่อนการคัดเลือก ผมเกลียดบริษัทที่ชอบย้อมแมว เกลียดพวกเกรดต่ำแต่อยากรีแบรนด์ตัวเองมาร่วมงานกับฐิติกรคอนสตรัคชั่น"
แสงระวีกัดริมฝีปากตัวเอง ความละเอียดรอบคอบของคีรติขึ้นชื่อเป็นที่หนึ่ง แต่พอเป็นคำสั่งเจ้านาย เธอก็ต้องตอบรับ
"ค่ะ"
แม้จะรู้ว่า…บริษัทย้อมแมวที่เขาพูดถึงคือใคร
แม้จะรู้ว่า…ปัญหาที่จะเกิดตามมาเป็นแบบไหน
แม้จะรู้ว่า…เธอต้องสู้รบปรบมือกับใครบ้าง เพื่อได้ข้อมูลนั้นมาตามคำสั่งของเจ้านาย
ฐิติ ฐิติกรมีลูกชายสองคน แต่ก็ยังต้องทำงานจนถึงวาระสุดท้ายของชีวิต เขาไม่เคยปริปากบอกใครว่าป่วยเป็นโรคหัวใจ จนกระทั่งแพทย์สั่งให้หยุดงานเพื่อรักษาชีวิต
ฐากิต ลูกชายคนโตเป็นคนเจ้าชู้มีบ้านเล็กบ้านน้อยหลายคน ตัวเขาเองก็วุ่นวายอยู่กับลูก ๆ ของเมียแต่ละบ้านที่ต่างแย่งชิง นั่นทำให้เขาไม่มีเวลาทำงานที่บริษัทได้เต็มศักยภาพที่มี ในบรรดาลูก ๆ มีผู้ชายเพียงคนเดียว คือกิตติกร คนที่ฐากิตหมายมั่นปั้นมือให้แย่งชิงทุกอย่างมาจากคีรติให้ได้ ประเคนทุกอย่างที่อยากได้ให้ แม้กระทั่งบริษัทเปิดใหม่ แต่กิตติกรก็ขี้เกียจ ชอบใช้ชีวิตสำมะเลเทเมา อยู่กับวงเหล้าและบ่อนการพนันมากกว่าทำงานอยู่ดี
ฐากูร ลูกชายคนรอง บิดาของคีรติ เป็นลูกชายที่ถูกประคบประหงมเป็นพิเศษเพราะเขามีภาวะหัวใจรั่วมาตั้งแต่เกิด ป่วยออด ๆ แอด ๆ แต่โชคร้ายที่เขาช็อกหัวใจวายเมื่อรู้ว่าภรรยาแอบนอกใจไปมีคนอื่น หลังจากนั้นคีรติก็ตกมาอยู่ในความดูแลของปู่กับย่า และพวกท่านก็เกลียดแม่ของเขามากจนตัดขาด ความทรงจำระหว่างแม่กับคีรติน้อยมาก จนจำหน้าไม่ได้ เพราะเธอจากไปตั้งแต่เขาอายุได้เพียง 8 เดือน
ฐากิตเกลียดน้องมาตั้งแต่เด็ก ๆ เพราะเขาคิดว่าพ่อกับแม่รักน้องมากกว่า พอน้องชายจากไป เขาก็ไม่ได้รู้สึกเสียใจ แต่กลับโล่งอกที่หมดเสี้ยนหนาม ฐิติกรคอนสตรัคชั่นจะไม่มีทายาทสายตรงคนอื่นนอกจากเขา
ทุกอย่างราบรื่นมาด้วยดี มาเกือบ 30 ปี ฐากิตชะล่าใจ ไม่ว่าจะอย่างไร ทุกอย่างจะต้องตกมาเป็นของเขาแน่
เธอ...ถูกส่งตัวมาทดสอบถุงยางบริษัทของเขา แต่พลาดท้อง เขา...เชื่อมั่นในผลิตภัณฑ์ของตัวเอง และไม่ยอมรับ และหาว่าเธอหน้าเงิน หญิงสาวต้องหอบลูกพิสูจน์ "เด็กคนนี้คือลูกของเขา" แต่ไม่คิดอยากได้พ่อเด็กหรอกนะแค่จะสวยให้หมามันน้ำลายหกเล่น ผัวที่ดีคือผัวใหม่เท่านั้น เธอทำให้เขาขาดความมั่นใจในตัวเอง เธอทำให้เพลย์บอยคลั่งไคล้แม่ลูกอ่อนจนโงหัวไม่ขึ้น และเธอก็ใจแข็งเหลือเกินกลับมาเถอะนะ *************************************** "ฉันท้อง!" "ท้องงั้นเหรอ! เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด ฉันใส่ถุงยางทุกครั้ง และฉันก็มั่นใจผลิตภัณฑ์ของบริษัทฉัน" ลีอาห์แค่นเสียงถาม มองมายาวีย์อย่างดูแคลน สุดท้ายการที่ผู้หญิงที่บอกว่าเกลียดเขาทุกวินาทีกลับมาขอพบด้วยประเด็นเหนือชั้นกว่าเดิม คงหนีไม่พ้น เงิน "หึ! มุกตื้นๆ แพทเทิร์นเดิมๆ ของผู้หญิงหากิน แค่เธออ้าปากฉันก็มองทะลุปรุโปร่ง คิดจะจับผู้ชายรวยง่ายๆ ฉันไม่ได้มีเขาอยู่บนหัวนะ แล้วก็ไม่ใช่พ่อพระที่จะยอมรับเด็กที่ไม่รู้ว่าเกิดจากสเปิร์มของใครมาเป็นลูกแน่นอน เล่นผิดคนแล้วล่ะ" "ฉันไม่เคยคิดจะให้คุณยอมรับ ลูกของฉันอยู่แล้ว ฉันเลี้ยงเองได้ ที่มาแค่จะมาบอกว่าฉันจะฟ้องบริษัทของคุณที่ผลิตถุงยางไม่ได้คุณภาพต่างหาก" "เธอจะบ้าหรือไง เธอมีหลักฐานอะไรมายืนยัน" ชายหนุ่มโกรธ มายาวีย์จ้องกลับอย่างท้าทาย "คอยดูความบ้าของฉันก็แล้วกัน มันจะเป็นตลกร้ายที่คุณจะจำฉันไม่มีวันลืมเลยทีเดียว" ปึก!! มายาวีย์โยนเอกสารลงที่โต๊ะทำงานของลีอาห์ "นี่เป็นผลตรวจการตั้งครรภ์ของฉัน รอผลตรวจดีเอ็นเอ แล้วก็ไปเจอกันที่ศาล หรือคุณจะยอมรับว่าใช้ถุงยางอนามัยของบริษัทอื่นทำฉันท้องก็ได้นะ" ไปตามลุ้นกันต่อนะคะ สุดท้ายจะลงเอยแบบไหน แอบกระซิบว่าพระเอกครางเป็นหมาเลยค่ะ นางเอกใจเด็ดมากเลยทีเดียว
เขาเรียกว่าบริหารเสน่ห์ อย่าหาว่าหนูแรดนะคะ นะคะ" "แรดเงียบๆ แอบกินเนียนๆ แต่เซียนต้องหลบ" อันดา เจ้าของสโลแกน ‘ถ้าผู้ชายคิดจะมอมเหล้าแล้วลากเข้าโรงแรม ผู้ชายตายก่อนเพราะเปลือง’ เด็กวิศวะก่อสร้างสุดแสบ สายปาร์ตี้ และนักล่าแต้มบริหารเสน่ห์ อันดาถูกครอบครัวมั่นหมายให้กับผู้ชายคนหนึ่งตั้งแต่ลืมตาดูโลกวันแรก เธอเรียกคู่หมั้นว่าห่วงคล้องคอ โซ่ตรวนที่กักขังอิสระของเธอมาตลอดชีวิต เธอตั้งป้อมเกลียดเขา โดยไม่รู้ว่ามันเป็นเพราะอยากเอาชนะหรือความรู้สึกจริงๆ กันแน่ ถึงแม้จะเผลอมีอะไรกับเขาในวันที่เธอเมาหนัก เธอก็สั่งให้เขาลืมเรื่องวันนั้น และห้ามตอกย้ำกับเธออีก เธอไม่แคร์กับเรื่องแค่นั้น จนกระทั่งวันหนึ่ง…เขายอมหลีกทางให้เธอกับผู้ชายคนใหม่ วันนั้นเธอถึงได้รู้ความจริง ว่าเธอขาดผู้ชายคนนั้นไม่ได้ ปฏิบัติการตามล่าเฮียเบิ้มกลับมาทำผัวจึงเกิดขึ้น…
“รอยจูบ” ที่เธอมอบให้เขาเพราะความสะใจ แต่มันกลับกลายเป็นพันธนาการให้เธอดิ้นไม่หลุด เพลย์บอยร้ายอย่างเขาจะไม่ยอมให้ใครจูบฟรี!
สำหรับปราบ...เขาก็แค่สนุก แต่กลับผูกพันจนอยากกักตัวเธอไว้ สำหรับแป้งฝุ่น เธอแค่รอให้ข้ามคืน แค่กลับเป็นพันธนาการรั้งเธอไว้ชั่วชีวิต
หล่อนถูกหลอกให้มานอนอยู่บนเตียงนายหัวกริน และถูกเจ้าของเตียงยัดเยียดตำแหน่งเมียบรรณาการให้ แรกเริ่มจำยอม...ก่อเกิดรักจนตั้งท้อง...แต่ตัวจริงก็มาทวงคืน เขาเฉดหัวเธอออกจากบ้านพร้อมกับลูกในท้อง!!! นายหัวกริน เทวารักษ์ สมิธ(Smith) ผู้ชายที่เกลียดผู้หญิงในสังคมเมือง แต่เขากลับต้องตกกระไดรับเมียบรรณาการที่มารดาส่งมาให้จากกรุงเทพอย่างไม่ทันตั้งตัว สาวแรกแย้มที่สามารถแย้มหัวใจด้านชาให้กลับมาชุ่มฉ่ำอีกครั้ง พลอยขวัญ เพียงเกตุ สาวสวยลูกกำพร้าที่ถูกกดทับด้วยหน้าที่คนรับใช้ แต่มีโอกาสได้เรียนจบปริญญาตรีแต่เธอก็ถูกศยามลกดขี่และล้ำเลิกบุญคุณตลอดเวลา จนเกิดจับพลัดจับพลูได้เดินแบบเฉิดฉายบนแคทวอร์ก สาเหตุของเรื่องราวทั้งหมด เมื่อพลอยขวัญต้องมานอนอยู่บนเตียงนายหัวหนุ่มเมืองใต้ และถูกเจ้าของเตียงยัดเยียดตำแหน่งเมียบรรณาการอย่างไม่ทันตั้งตัว แรกเริ่มจำยอม...ผ่านมารัก...ตัวจริงกลับมาทวงคืน และเธอต้องเลือก...ระหว่าง “กตัญญู” กับ “หัวใจ”
เมื่อรักกลายเป็นแค้น เขาจะทรยศหัวใจได้นานแค่ไหนกัน เขากับเธอเป็นรักแรกของกันและกัน ทั้งคู่กำลังเตรียมจะสร้างครอบครัว แต่จู่ๆ เธอก็จากไปอย่างไม่ร่ำลา มีเพียงเงินก้อนหนึ่งเพื่อแลกกับอิสรภาพ เขาเหมือนโดนทุบหัวแล้วมัดด้วยหิน ซ้ำจับโยนถ่วงในทะเลลึก ความโกรธแค้นเจ็บปวดอัดแน่นอยู่ในอก วันหนึ่งเธอกลับมาพร้อมคำอธิบายเรื่องราวเมื่อ 8 ปีก่อน แต่จะให้เขาเชื่อได้อย่างไร เมื่อสถานะ ‘นางสาว’ ของเธอเปลี่ยนเป็น ‘นาง’ และจูงมือเด็กน้อยวัย 7 ปี กลับมาด้วย “คุณรู้แล้วใช่มั้ย ว่ากะรัตไม่เคยทรยศคุณ” “เมื่อครู่มันก็แค่เซ็กส์ ใส่ชุดและกลับไปได้แล้ว” เขาบอกอย่างไม่แยแส “กะรัต! คุณกำลังท้องลูกของผมใช่มั้ย” ชายหนุ่มถามอย่างตื่นเต้น “ครั้งนั้นมันก็แค่เซ็กส์ ไสหัวออกจากบ้านฉันไป”
นุชพินตา ควรเป็นเจ้าสาวที่น่าอิจฉาที่สุดที่ได้แต่งงานกับ ปุลวัชร เจ้าบ่าวที่ทั้งหล่อ รวย เนื้อหอม เป็นเจ้าชายในฝันของสาวๆ ทั้งเมือง แต่ใครจะรู้ว่าเจ้าบ่าวในฝันนั้น...ทั้งไร้หัวใจ และไม่ได้รักเธอสักนิด! การแต่งงานที่ไร้รัก อยู่กันไปก็มีแต่เจ็บปวดเท่านั้น แต่จะทำยังไงได้ ในเมื่อเธอไม่อาจปฏิเสธ แม้จะต้องถูกเขาทำร้ายหัวใจซ้ำแล้วซ้ำเล่า จะทำอย่างไรหากใจที่ไม่คิดปรารถนารักกลับอยากได้ความรักจากเขา ------------------------------ “เธอเคยนอนกับผู้ชายหรือเปล่า” เขาถามออกมาจากปากร้าย ตอนที่เธอได้ยินถึงกับสะอึก ไม่คิดว่าเขาจะถามตรง ๆ และในนาทีต่อมา นุชพินตาก็รู้สึกโกรธมาก หญิงสาวโต้เขากลับ “ทำไมผู้ชายดี ๆ การศึกษาดี ๆ ถึงได้พูดจาแบบนี้คะ มาพูดดูถูกกัน เมื่อกี้ก็หาว่าพวกเราขายตัว และตอนนี้ยังมากล่าวหาฉันอีกว่าฉันสำส่อน คุณถามคำถามแบบนี้กับผู้หญิงทุกคน ที่คุณเคยนอนด้วยหรือยังไงคะ” ความเจ็บปวดระบายออกมาทางสายตา เขาเป็นบ้าอะไรกันนี่ คำพูดแบบนี้มาจากสันดานข้างในหรือเพราะว่าเขาเมา “แล้วเธอเคยมีอะไรกับผู้ชายหรือเปล่าล่ะ” เขาย้ำอีกครั้ง จ้องสบตาด้วยนัยน์ตาแดงก่ำ “ปากร้าย ประโยคนี้คุณไม่ควรถามออกมาด้วยซ้ำไป” จากที่เรียกเขาว่าพี่ปุ่น ชักขุ่นและมีอารมณ์โมโหขึ้นมาเปลี่ยนสรรพนามที่คนฟังก็รู้ว่าห่างเหิน “ผู้หญิงที่ดี ๆ ที่ไหน จะตอบตกลงแต่งงานกันชายแปลกหน้าอย่างรวดเร็วโดยไม่คิด เวลาเพียงแค่หนึ่งเดือนเท่านั้น” “แล้วมันยังไงคะ” นุชพินตาก็ไม่ยอมเหมือนกัน “เธออาจจะเป็นมือสองก็ได้” ‘เมื่อคืนเขาไปนอนที่ไหน แล้วไปนอนกับใคร’ ‘อ้อ… ก็คงจะเป็นผู้หญิงคนนั้นสินะ’ ดวงตาเศร้าลง เธอลุกขึ้นไปเปิดม่านหน้าต่าง และมองออกไปยังท้องทะเล แสงอาทิตย์กระทบกับระลอกคลื่นที่ไล่เรียงกันกระทบเข้าฝั่ง นุชพินตาถึงกับถอนหายใจดังเฮือก ‘ฉันมาทำอะไรอยู่ตรงนี้ มาให้เขาย่ำยีเล่นใช่หรือไม่’ เฝ้าถามตัวเองซ้ำไปซ้ำมา ‘ยะหยาอย่าเสียใจไปเลยนะ เธอต้องทำตัวเองให้เข้มแข็ง แข็งแรงเถอะ ในเมื่อเธอก็ไม่ได้รักเขาเหมือนกัน’ คำพูดปลอบโยนตัวเอง ‘ใช่… ฉันไม่ได้รักเขา และจะเกลียดเขาให้มากกว่านี้’ เธอตอกย้ำคำนี้เข้าไปในหัวใจของตัวเองด้วยความมุ่งมั่นและสายตาที่แน่วแน่ แม้จะรู้สึกเจ็บแน่นในหัวอก ------------------------------ “ฉันจะหย่ากับเธอ” เขาเอ่ยอย่างใจดำ หญิงสาวถึงกับใจหล่นวูบ เธอเม้มขบริมฝีปาก กลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่แล้ว นุชพินตาพูดอะไรไม่ออกแม้แต่คำเดียว “นางผู้หญิงไร้ยางอาย แพศยาฉันเกลียดผู้หญิงหลายใจ ฉันเกลียดผู้หญิงที่นอกใจ ไปให้พ้นจากบ้านของฉัน ไปให้พ้นจากหน้าฉัน พรุ่งนี้จะให้ทนายทำใบหย่า” “พี่ปุ่นคะ” เธอยกมือขึ้นมาไหว้เขาปลก ๆ “เราสองคนเพิ่งแต่งงานกันเองนะคะ ยะหยาไม่อยากให้คุณลุงและคุณย่าเสียใจ” “แต่สิ่งที่เธอทำล่ะ มันน่าอาย แล้วเธอไม่ละอายบ้างเหรอ หน้าด้าน” เขามีอาการเสียใจ และหัวเสีย นุชพินตาเอง เธอไม่คิดว่าปุลวัชรจะปากร้ายด่าทอเธอได้ถึงเพียงนี้ “ฉันจะหย่ากับเธอแน่นอน เตรียมปากกาไว้เซ็นใบหย่าในวันพรุ่งนี้ก็แล้วกัน” พูดจบ เขาเดินเข้าไปใช้มือปัดแจกันที่อยู่ใกล้ และชกบานกระจกที่ใช้ตกแต่งอยู่ในห้องโถงด้วย จนกระจกแตกละเอียดทั้งบาน มือของปุลวัชรมีเลือดไหลซึม เขาจะเดินเข้าห้องทำงานและปิดประตูตามหลังดังโครม นุชพินตาตกใจ และหวาดกลัวกับสิ่งที่เธอได้เห็น ความดีใจที่สามีจะกลับมา เธอจะบอกข่าวดีเขา และกินข้าวด้วยกัน ได้มลายหายไปสิ้น มีเพียงความเศร้าเข้ามาทับถมอยู่ในจิตใจของนุชพินตา แล้วหญิงสาวยกมือขึ้นมาปิดหน้าปิดตาปล่อยโฮ
เว่ยจื้อโหยวลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งพบว่าตนอยู่ในยุคสมัยที่ไม่คุ้นเคยสิ่งรอบกายดูโบราณล้าหลัง โลกโบราณที่ไม่มีในประวัติศาสตร์โลก ยังไม่ทันได้เตรียมใจก็ถูกส่งให้ไปแต่งงานกับชายยากจนที่ท้ายหมู่บ้าน สาเหตุที่เว่ยจื้อโหย่วถูกส่งมาให้แต่งงานกับชายที่ขึ้นชื่อว่ายากจนที่สุดในหมู่บ้านนั้น เพราะนางเกิดไปต้องตาต้องใจเศรษฐีผู้มักมากในกามเข้า เพื่อหาทางหลีกเลี่ยงไม่ให้ถูกบ้านใหญ่ขายไปเป็นอนุภรรยาของเศรษฐีเฒ่า พ่อแม่ของนางจึงยอมแตกหักจากบ้านใหญ่และท่านย่าที่เห็นแก่ตัวและลำเอียงเป็นที่สุด ด้วยเหตุนี้พ่อแม่ของนางจึงตัดสินใจยกนางให้กับอวิ๋นเซียว ชายหนุ่มที่แสนยากจนข้นแค้น ที่เพิ่งเสียบิดามารดาไป อีกทั้งยังทิ้งน้องชายน้องสาวเอาไว้ให้เขาเลี้ยงดู นอกจากนี้ยังมีป้าสะใภ้มหาภัยที่คอยแต่จะมารังแกเอารัดเอาเปรียบสามพี่น้อง สิ่งที่ย่ำแย่ที่สุดไม่ใช่ป้าสะใภ้มหาภัย แต่ มันคืออะไรแต่งงานนางไม่ว่ายังไม่ทันได้เข้าหอสามีหมาดๆ ก็ถูกเกณฑ์ไปเป็นทหารในสงครามระหว่างแคว้น มันไม่มีอะไรเลวร้ายไปมากว่านี้อีกแล้วสำหรับ เว่ยจื้อโหยว หากสามีทางนิตินัยของนางตายในสนามรบ ก็ไม่เท่ากับว่านางเป็นหม้ายสามีตายทั้งที่ยังบริสุทธิ์หรอกหรือ แถมยังต้องเลี้ยงดูน้องชายน้องสาวของอดีตสามีอีก สวรรค์เหตุใดถึงได้ส่งนางมาเกิดใหม่ในที่แบบนี้
ชูจี้ถูกเก็บไปอุปการะตั้งแต่ยังเด็ก ซึ่งถือเป็นความฝันของเด็กกำพร้าทั่วไปอย่างชูจี้ แต่ชีวิตหลังจากนั้นมันไม่ได้มีความสุขดั่งที่ชูจี้คิดฝันไว้เลย เธอต้องอดทนถูกเย้ยหยันและการทำทารุณจากแม่บุญธรรมของเธอ แต่ก็ยังโชคดีที่เธอได้รับความเมตตาจากคนใช้สูงวัยคนหนึ่งในบ้านหลังนั้น ชึ่งเป็นคนคอยดูแลและเอาใส่เธอเหมือนแม่แท้ ๆ ของเธอ จนกระทั่งคนใช้จากไปด้วยอาการป่วย ชูจี้ก็ถูกบังคับให้แต่งกับผู้ชายที่ไม่เอาการเอางานแทนลูกสาวแท้ ๆ ของพ่อแม่บุญธรรมของเธอเพื่อชดใช้ค่ารักษาพยาบาลของคนใช้ เรื่องราวจะเป็นเช่นเดียวกับซินเดอเรลล่าหรือไม่? อย่างไรก็ตาม ชายที่เธอจะแต่งงานด้วยนั้นไม่เหมือนเจ้าชายเลยสักนิดนอกจากรูปร่างหน้าตาของเขาที่สามารถเทียบเท่ากับเจ้าชายได้เท่านั้นเอง ลู่เหยี่ยนเป็นลูกชายนอกสมรสของครอบเศรษฐีครอบครัวหนึ่ง เขาใช้ชีวิตไปวันๆ (พอลอดไปด้วยค่ะ)มาโดยตลอด ที่เขาตกลงแต่งกับชูจี้ก็เพราะอยากจะทำให้ความปรารถนาสุดท้ายของแม่ของเขาสมหวังเท่านั้น แต่ในคืนวันแต่งงาน เขากลับพบว่าเจ้าสาวคนนี้มีพฤติกรรมที่ผิดกับที่เคยได้ยินได้ฟังมา โชคชะตาจะบันดาลให้พวกเขาเป็นอย่างไร และลู่เหยี่ยนจะเป็นดั่งที่เราคิดหรือไม่ สิ่งที่น่าประหลาดใจคือลู่เหยี่ยนมีหลายอย่างที่คล้ายๆ กับมหาเศรษฐีที่ใหญ่ที่สุดในเมืองนี้อย่างพิลึก สุดท้ายแล้ว ลู่เหยี่ยนจะสามารถรู้ได้หรือไม่ว่าชูจี้ คือเจ้าสาวจำเป็นที่ต้องได้แต่งงานแทนพี่สาวของเธอ การแต่งงานของพวกเขาจะเป็นจุดเริ่มต้นเรื่องราวสุดโรแมนติกหรือวิบากกรรมของชีวิต โปรด ติดตามและค้นหาชีวิตและเรื่องราวของทั้งสองคนด้วยกันเถอะ
ในคืนวันเกิดอายุยี่สิบสองปี ลี่เฉี่ยนโลว่ถูกแฟนหนุ่มวางยา และไปมีอะไรกันกับซือจิ้นเหิง ผู้ชายลึกลับคนหนึ่งตลอดทั้งคืน วันรุ่งขึ้นเธอพบว่าครอบครัวเธอถูกทำลายจนไม่มีอะไรเหลือ เธอแต่งงานกับจิ้นเหิง ได้รับการคุ้มครองจากเขา และใช้เขาเพื่อแก้แค้น "ฉันเป็นภรรยาที่ถูกกฎหมายของเขา" แม้ว่าแม่สามีของเธอจะไม่ยอมรับ แม้ว่าแฟนสาวที่เป็นซุปเปอร์สตาร์ของเขาจะตามมาอยู่ด้วยกัน เธอก็ยังคงยืนยันอยู่อย่างนั้น เธอแท้งโดยบังเอิญ แต่เขากลับเข้าใจผิดว่าเธอไม่อยากมีลูกกับเขา และด้วยความเข้าใจผิดต่าง ๆ อีกหลายหย่าง เธอเลือกที่จะกระโดดลงทะเลเพื่อฆ่าตัวตาย หลายปีต่อมา เมื่อเธอกลับเข้ามาในชีวิตของเขาอีกครั้ง เขาถึงกับตกตะลึง ชายคนนี้ได้สิ่งที่ต้องการจากเธอแล้ว แต่เธอไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงยังรังควานและทรมานเธอต่อไป
ในชีวิตชาติที่แล้ว เพื่อช่วยรักแรกของตัวเอง คนชั่วสามคนได้ทำลายพลังการต่อสู้ของนาง ตัดแขนขาของนางออก ตัดเส้นเลือดของนางและปล่อยเลือดของนางไหลออกมาทั้งอย่างนั้น และทรมานนางจนตาย เมื่อเกิดใหม่ครั้งนี้ นางวางแผนอย่างรอบคอบ โดยสาบานว่าจะให้พวกเขาได้สัมผัสกับความทุกข์ทรมานที่นางเคยประสบมา! รักแรกที่ไร้เดียงสาอะไรกัน ที่จริงก็เป็นเพียงผู้หญิงที่ตีสองหน้าเก่ง อยากจะไต่ขึ้นไปสูงเหรอ งั้นก็จะให้เจ้าปีนขึ้นไป ยิ่งปีนขึ้นสูงมากเท่าไร ตอนตกลงมาก็จะยิ่งเจ็บมากเท่านั้น! พวกสวะสมควรได้รับบาปกรรมของพวกสวะ พวกมันทำชั่วกับนางไปชั่วชีวิตหนึ่ง นางจะทำให้พวกมันไม่ตายดี พวกคนที่เจ้าเล่ห์ ตีสองหน้าเก่ง นางจะจัดการกับทุกคน! แต่นางไม่เคยคิดเลยว่าในการแก้แค้นของนาง นางจะไปมีเรื่องกับเสด็จอาที่เป็นเจ้าแผนการเข้า ที่วัน ๆ ต้องการให้นางจูบและกอดเขาตลอดทั้งวัน ในขณะที่นางแก้แค้นคนชั่วนั้นยังสามารถสนิทสนมกับเสด็จอาด้วย ในความจริงแล้ว การที่เป็นผู้หญิงชั่วๆ ก็มีความสุขมาทีเดียวกว่าที่คิดเลย!
เมื่อตอนเด็ก หลินอวี่เคยช่วยชีวิตเหยาซีเยว่ที่กำลังจะตาย ต่อมา หลินอวี่กลายเป็นพืชหลังจากประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ เธอแต่งงานเข้าตระกูลหลินโดยไม่ลังเลใจและใช้ทักษะทางการแพทย์ของเธอเพื่อรักษาหลินอวี่ สองปีของการแต่งงานและการดูแลอย่างสุดหัวใจของเธอเพียงเพื่อตอบแทนบุญคุณ และเพื่อที่เขาจะให้ความสำคัญกับตัวเองบ้าง แต่ความพยายามทั้งหมดของเธอกลับไร้ประโยชน์เมื่อคนในใจของหลินอวี่กลับมาประเทศ เมื่อหลินอวี่โยนข้อตกลงการหย่ามาใส่เธออย่างไร้ความปราณี เธอก็รีบเซ็นชื่อทันที ทุกคนหัวเราะเยาะเธอที่เป็นผู้หญิงที่ถูกครอบครัวใหญ่ทอดทิ้ง แต่ใครจะไปรู้ว่า เธอคือ Moon นักแข่งรถที่ไม่มีใครเทียบได้บนสนามแข่งรถ เป็นนักออกแบบแฟชั่นที่มีชื่อเสียงระดับนานาชาติ เป็นอัจฉริยะของแฮ็กเกอร์ และเธอยังเป็นหมอมหัศจรรย์ระดับโลก... อดีตสามีของเธอเสียใจมากจนคุกเข่าลงกับพื้นขอร้องให้เธอกลับมา ผู้เผด็จการคนหนึ่งอุ้มเธอไว้ในอ้อมแขนของเขาแล้วพูดว่า "ออกไป! นี่คือภรรยาของฉัน!" เหยาซีเยว่ "?"