พี่สาวหนีการแต่งงานทำให้ กิมฮวนผู้มีใบหน้างดงามราวอิสตรีจำต้องแต่งกับอ๋องไร้ใจ
พี่สาวหนีการแต่งงานทำให้ กิมฮวนผู้มีใบหน้างดงามราวอิสตรีจำต้องแต่งกับอ๋องไร้ใจ
“พี่สาวของเจ้าหนีออกจากบ้านไปกับคนรักของนางข้าให้แต่งกับท่านอ๋อง กับเล่นแง่ อ้างว่าอ๋องผู้นี้โฉดชั่วไม่มีหญิงใดอยากเข้าใกล้ ทั้งๆที่อ๋องไป๋กวานหล่อเหลา อีกทั้งยังไร้ซึ่งชายา”
“ท่านพ่อ กิมฮวนไม่มีสิ่งใดช่วยท่านได้ท่านก็รู้ดี”
ทอดอาลัยในน้ำเสียง
“กิมฮวน หากไม่แต่งเจ้าคิดถึงการภายหน้า ท่านอ๋องไป๋กวานผู้นี้ เหี้ยมโหดไร้ปรานี เจ้าคิดว่าบิดาเจ้าจะมีชีวิตรอดได้อย่างไรอีกทั้งตระกูลถังของเรามิต้องล่มจมไม่ได้ผุดได้เกิดหรือไร โธ่ตระกูลถังที่สั่งสมบารมีมายาวนานมีอันต้องตกต่ำในขณะที่ข้าและพวกเจ้ายังมีชีวิตหรือไร”
“แต่ท่านพ่อก็รู้ว่าข้า…”
กลืนน้ำลายลงคอยากเย็น
“เจ้างดงามดังอิสตรีอีกอย่างกิริยาเจ้าก็งดงามยิ่งกว่าพี่สาว ไม่มีใครรู้ว่าเจ้าเป็นชายด้วยซ้ำไป ข้าเองเก็บซ่อนแม่เจ้าไว้ที่นี่ ไม่มีใครรู้ว่าเจ้าเป็นหญิงหรือชาย กิมฮวนถือว่าบิดาขอร้องเจ้า แต่งแทนพี่สาวเจ้ารอให้ทุกอย่างผ่านไปข้าจึงจะแก้ไขเรื่องราวได้ตอนนี้ข้าอับจนหนทางคิดสิ่งใดไม่ออกจริงๆ”
“ท่านพ่อ”กิมฮวนทรุดกายลงนั่งอับจนหนทาง
“กิมหยงเจ้าช่วยพูดกับเขาให้ข้าที”
มารดานั่งนิ่ง ไม่ยอมเอ่ยคำมาแต่ต้นกลับเดินเขามาลูบหลังให้กิมฮวนเบาๆ
“กิมฮวน หากยอมทำเรื่องนี้ ให้บิดาเจ้าต่อไปแม่จะไม่ขอร้องสิ่งใดจากเจ้าอีก”ใบหน้างาม ก้มมองมือตัวเองที่เรียวบางดังมือหญิงสาวในหอคณิกา ทว่ากับด้านแข็งเพราะทำงานแบกหาม
“พี่สาวเจ้าหนีไปเมื่อรุ่งสาง ข้าแอบนำเกี้ยวมารับเจ้ากิมฮวน ท่านอ๋องไม่เคยเห็นหน้าเจียจิวเจ้าก็แค่ช่วยข้านึกว่าตอบแทบบุญคุณที่ให้เกิดมา อีกอย่างใบหน้าของเจ้าไม่ต่างจากพี่สาวเจ้า เช่นไรจึงปฏิเสธที่จะช่วยข้าเล่า”
ตอบแทนบุญคุณที่ให้เกิดมาหลายปีมานี้หากไม่มีเรื่องร้อนใจบิดาเช่นไรจึงจะมาเยี่ยยมกรายที่กระท่อมพุพังนี้กัน
“ท่านพ่อกิมฮวน เป็นลูกของท่านที่ผ่านมาท่านดีกับข้ามาตลอดแต่การหลอกลวงเบื้องสูง บางที่การพูดความจริงว่าพี่สาวหนีไปเสียท่านอ๋องอาจปรานี”
“ไม่มีคำว่าปรานี อ๋องไป๋กวานใครบ้างจะไม่รู้ว่าโหดร้ายเพียงใดไม่ถามไถ่ก็ฆ่าแกงง่ายดายผิดกับใบหน้าที่หล่อเหลานั่น”
รู้ถึงเพียงนั้นก็เท่ากับผลักกิมฮวนให้ตกเหว
“ท่านพ่อข้า ข้า”
“กิมฮวนได้โปรด ข้ารู้ว่าเจ้าไม่อยากหลอกลวงผู้ใดเจ้าน้ำใจงามเช่นมารดาอีกทั้งยังไม่เคยคดโกงใครทว่าครั้งนี้เป็นความเป็นความตายของบ้านถังเจ้าควรจะ เห็นแก่ข้าบ้าง”
นับว่าแปลกยิ่งที่ใต้เท้าถังยอมขอร้อง
“แล้วต่อจากนั้นเล่า ข้าเช่นไรจึงจะเอาตัวรอดหากท่านอ๋องรู้ความจริง”
“กิมฮวน บางที่หากท่านอ๋องรู้ว่าเจ้าเป็นชาย อาจอับอายจนไม่กล้าเปิดเผยความจริง เมื่อนั้นเจ้าก็แค่...ถอยออกมาเงียบๆ ”
กิมฮวนก้มหน้านิ่ง
“เกี้ยวมารอรับที่ด้านหน้าแล้ว กิมฮวนฤกษ์เข้าหอใกล้เข้ามาแล้วรีบไปเถิด”
ชุดแดงสดใสสะบัดขึ้นห่มคลุมร่างอ้อนแอ้นราวหญิงงามในภาพวาดของจิตกรเอกผิวขาวอมชมพูริมฝีปากแดงระเรื่อ เผลอขึ้นก่อนจะงับเอาสีชาดแดงระเรื่อป้ายไปบนริมฝีปากบางหยักได้รูปทั้งๆ ที่ กิมฮวนเป็นบุรุษอายุ18ปีแต่ด้วยมีมารดาที่เลี้ยงดูเพียงลำพัง ใบหน้างดงามที่ละม้ายพี่สาวร่วมบิดา บางครั้งถึงกับมีคนทักผิด
กิมฮวนนั่งบนเกี้ยวที่โยกเยกไปมา ภายในใจสงบร่มเย็นไม่ได้มีความรู้สึกตื่นตระหนกแม้แต่น้อย ป้ายหน้าจวนอ๋องที่มองเห็นแต่ไกล
...จวน เทียมเมฆ...
ไม่มีงานแต่งไม่มีสุรามงคลไม่มีแม่สื่อมีเพียงเกี้ยวสีแดงที่ถูกหามเข้ามาก็เท่านั้นอีกทั้งหญิงสาวไม่ใช่หญิงสาวทุกอย่างผิดที่ผิดทาง
“พระชายา ท่านอ๋องให้ท่านรอที่ห้องหอ ยามซวี (19.00-20.59) ท่านอ๋องจึงจะกลับจากวังหลวงตอนนี้ท่านอ๋องถวายงานฝ่าบาทหารือเรื่องในราชสำนัก”
กิมฮวนเพียงแต่พยักหน้าน้อยๆ ก้าวขาเข้าไปในจวน ไม่ได้เอ่ยคำใด
แสงไฟจากเปลวเทียนสีส้มแดงสลัวๆ ทั่วห้อง มือเล็กประสานกันตรงหน้านั่งลงบนแท่นนอนนิ่งงัน สลัดความคิดในหัวที่มีทั้งความกลัวและความตื่นเต้นทิ้งไปเสีย กลัวมากแล้วช่วยอะไร ไม่กลัวเสียอีกจึงจะคิดหาทางเอาตัวรอดได้
พระเอกสายแอพ เฉยชาทว่าโบ๊ะบ๊ะภายใน โคตรรั่ว อัตราการแขวะ0.01วินาที ภายใต้หน้ากากสูงส่งบริสุทธิ์ ในนามปรมาจารย์ ที่ค้ำคอไว้ พบกับ พระเอกสายกาว ที่ไม่เอื้อนเอ่ย ใครกันจะรู้ภายในใจท่านคิดเช่นไร พบกับนิยายแนว ขุนเขาจอมยุทธ์ บุญคุณความแค้น แต่พระเอกสายฮา สะกดกลั้นความอาไว้ภายใต้หน้ากากหล่อเหลาอย่าเผลอนินทาอย่าเผลอหลงรัก เพราะปรมาจารย์ท่านนี้อ่านใจคนออก
เรื่องเล่าของท่าน อาจทำข้าสำราญ หรืออาจทำให้ทุกข์ตรมไปกับท่าน ถือว่าท่านจ่ายค่าตอบแทนแก่ข้าแล้ว เสพสุขจากความทุกข์ตรมกระทำได้เช่นนั้นหรือความทุกข์ตรมของผู้อื่น ทำให้เราหลุดพ้นความทุกข์ตรมของเราได้
บุตรีของขุนนางกบฏ เพื่อคืนความเป็นธรรมให้บิดาแทนที่จะหนีไปไกลแสนไกลกลับพาตัวเองมาผูกพัน กับคนที่เป็นศัตรู แค้นฆ่าพ่อจือหรานจะสามารถทวงความเป็นธรรมให้บิดาได้หรือไม่ ..พบกับความรักความแค้นที่ฝั่งแน่น
ตำรวจหญิงมือดีดับอนาถแต่สวรรค์กลับให้โอกาสได้กลับไปแก้แค้น แทนหญิงโง่งมคนหนึ่งที่ถูกหักหลังเช่นกัน งานนี้จะต้องไม่ใครก็ใครสักคนจะต้องเสียน้ำตา
.....อามูเนส... .. ราชินีที่รักแห่งข้าขอเทพธิดาไอซิส มอบชีวิต อมตะให้ข้าและนาง ...รอ เจ้าอยู่ที่นี่ ตราบ ดวงอาทิตย์อับแสง ..รอเจ้าอยู่ร่วมเดินทางสู่ฟากฟ้า พร้อมกัน” คำขอครั้งสุดท้ายของ..โฮรัส.. ผู้เลื่องชื่อเทพแห่งสงคราม กับเจ้าหญิงผู้ซึ่งตกเป็นเชลย ด้วยจุดเปลี่ยนที่บิดาของอามูเนส ผู้เลอโฉมเลื่องลือไปไกล พ่ายแพ้ให้แก้ฟาโรห์โฮรัสเทพสงครามผู้ยิ่งใหญ่ เป็นจุดเริ่มต้นของ คำขอต่อเทพแห่งความเป็นอมตะไอซิส คำขอครั้งสุดท้ายจะเป็นจริงไหมและเอวาสาวสวยนักโบราณคดีที่ขุดค้นพบ คำขอนั้นของฟาโรห์โฮรัสจะ สามารถค้นพบความจริงต่างๆได้อย่างไร ล่องลอยไปกับดินแดน ไอยคุปต์ด้วยกันใน...มนตราฟาโรห์...
ขายตัวเข้ามาเป็นอี้จีฝึกหัด แต่ยังไม่ผ่านงานแรกด้วยซ้ำ สวรรค์ชังหรือนรกแกล้งให้เฟิ่งหลิว ต้องมาพบเจอคนใจร้ายเช่นนี้แล้วยังมาหาว่าเฟิ่งหลิวเป็นนางคณิกา กร้านโลกอีก ทั้งๆที่น้องแสนจะเดียงสา
เสิ่นหยวูแต่งงานกับเหอซวี่ที่เป็นสูติแพทย์ตอนอายุยี่สิบสี่ปี สองปีต่อมา เมื่อเธอตั้งครรภ์ได้ห้าเดือนแล้ว เหอซวี่ก็วางแผนแท้งลูกเธอด้วยมือตัวเอง และหย่าร้างกับเธอ ระหว่างช่วงเวลาที่มืดมนเหล่านี้ ตู้หยวุนปรากฏตัวเข้าในชีวิตของเสิ่นหยวู เขาทำดีต่อเธออย่างอ่อนโยน และให้ความอบอุ่นแก่เธออย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน แต่ในขณะเดียวกัน เขาก็ทำให้เธอต้องเจ็บปวดอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อนเช่นกัน สุดท้าย เสิ่นหยวูจึงเข้มแข็งขึ้นหลังผ่านพ้นไปกับทุกอย่างแล้ว แต่เมื่อความจริงก็ถูกเปิดเผยในที่สุด เธอจะยอมรับและอดทนได้ไหม? อยู่เบื้องหลังตู้หยวุนผู้ที่หล่อเหลาดูมีเสน่ห์นั้นเป็นใคร?และเมื่อพบคำตอบแล้ว เสิ่นหยวูจะรับมือยังไง ?
ในระยะเวลาสองปีที่แต่งงานกัน เนี่ยเหยียนเซินจู่ๆ ก็เสนอขอหย่า เขาพูดว่า "เธอกลับมาแล้ว เราหย่ากันเถอะ คุณอยากได้อะไรบอกมาได้เลย" ชีวิตการแต่งงานสองปีสู้อีกคนที่หันหลังกลับมาไม่ได้ ตามอย่างที่คนเขาว่ากัน "คนรักเก่าแค่ร้องไห้สักหน่อย คนรักปัจจุบันก็ย่อมแพ้แน่นอน" เหยียนซีไม่ได้โวยวายอะไร เลือกที่จะตอบตกลงและเสนอเงื่อนไขว่า "ฉันต้องการรถซูเปอร์คาร์ที่แพงที่สุดของคุณ" "ได้" "วิลล่าสุดหรูชานเมือง" "ตกลง" "กำไรหลายพันล้านที่หามาในช่วงสองปีนี้ แบ่งคนละครึ่ง" "อะไรนะ"
มังกร หนุ่มหล่อหน้าใสลูกชาวไร่ชาวนา อายุ 22 ปี ที่ได้รับทุนเรียนดีจนจบมหาวิทยาลัย ได้แบกร่างกายพาหัวใจอันแตกสลายกลับบ้านเกิดทันทีในวันที่จบการศึกษา เพราะบิดามารดาได้เสียชีวิตกระทันหันทั้งคู่หลังจากกลับจากการนำข้าวไปขายและโดนสิบล้อที่เบรคแตกเสียหลักพุ่งชนรถของพ่อแม่ของมังกร เมื่อสูญเสียพ่อและแม่ไปอย่างกระทันหันเขาจึงกลับบ้านเกิดเพื่อไปทำไร่ทำนาสานฝันของพ่อแม่และนำความรู้ที่ได้เรียนมากลับมาพัฒนาที่ดินมรดกในบ้านเกิด หากแต่ว่ามังกรยังไม่ทันได้ทำอะไรเขากลับตายลงอย่างไม่ทันตั้งตัว ตายแบบไม่ตั้งใจและไม่เต็มใจที่สุด เขาจำได้เพียงแค่ว่าหลังจากเดินทางกลับมาถึงบ้านเกิดเขาได้ไปไหว้พ่อกับแม่ที่วัดในหมู่บ้าน แล้วก็กลับมานอนแต่พอเขากลับตื่นขึ้นมาในร่างของเด็กชาย อายุ 8ขวบ กับบ้านพุๆพังๆ เขาตื่นมาในร่างของคนอื่นไม่พอ แล้วเขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าที่นี่มันที่ไหน และใครพาเขามา แล้วมังกรจะทำยังไงต่อไปกับชีวิตที่อยู่ในร่างเด็กชายยากจนคนนี้ มาติดตามชีวิตใหม่ของมังกรกันต่อไปค่ะ
กลางวันอ่อนหวาน กลางคืนร้อนแรง นี่คือคำที่ลู่เยียนจือใช้เพื่อบรรยายถึงเธอ แต่หานเวยบอกว่าตัวเองมีชีวิตอยู่ไม่ถึงครึ่งปี ลู่เยียนจือกลับไม่ลังเลที่จะขอหย่ากับสือเนี่ยน “แค่ปลอบใจเธอไปก่อน ครึ่งปีข้างหน้าเราค่อยแต่งงานใหม่” เขาคิดว่าสือเนี่ยนจะรออยู่ที่เดิมตลอด แต่เธอได้ตาสว่างแล้ว น้ำตาแห้งสนิท หัวใจสือเนี่ยนก็แตกสลายไปแล้วด้วย การหย่าปลอมๆ สุดท้ายกลายเป็นจริง ทำแท้งลูก เริ่มต้นชีวิตใหม่ สือเนี่ยนจากไปโดยไม่หันกลับมาอีก แต่ลู่เยียนจือกลับเสียสติ ต่อมา ได้ยินว่าคุณชายลู่ผู้มีอิทธิพลนั้นก็อยู่นิ่งๆ ต่อไปไม่ได้ ขับรถเมอร์เซเดส-เบนซ์ไล่ตามเธออย่างบ้าคลั่ง เพียงเพื่อขอให้เธอเหลือบมองเขาอีกครั้ง...
เจียงหยวนชอบเสิ่นตู้มาเป็นเวลาสี่ปี แม้จะต้องเผชิญความรังเกียจจากตระกูลเจียง แต่เธอก็ยังเลือกยืนหยัดเคียงข้างเขา กระทั่งวันหนึ่ง เสิ่นตู้เพื่อพี่สาวของเขา ยอมยกให้เธอไปมีอะไรกับคนอื่น ในที่สุด เธอถึงได้เข้าใจว่าคนที่ไม่ใช่ยังไงก็คือไม่ใช่ ในเมื่อไม่ใช่คนที่ใช่ งั้นเธอยอมตัดทิ้งแล้วกัน เธอหันไปให้ความสำคัญกับการทำงานจนกลายเป็นนางแบบระดับโลก ทำให้คนทั้งโลกตะลึง ผู้ชายที่ทำร้ายเธอรู้สึกเสียใจ“หยวนหยวน โลกของฉันขาดเธอไม่ได้ กลับมานะ” ตลกสิ้นดี ผู้ชายมันจะเทียบกับอาชีพการงานได้ที่ไหน ! ** เจี่ยงเฉินโจว ผู้นำของตระกูลที่ร่ำรวยที่สุดในเมืองหรงเฉิง เวลาอยู่ต่อหน้าคนอื่นเป็นคนแสนเย็นชา แต่อยู่ลับหลังกลับเป็นคนคลั่งรัก เขาชอบความงามของเจียงหยวน เห็นเธอเป็นเหมือนสัตว์เลี้ยงตัวน้อยที่น่ารักและเชื่อง ต่อมา บนพรมแดงท่ามกลางแสงสปอร์ตไลท์ ชายผู้ก้าวลงจากเวทีคุกเข่าข้างหนึ่งต่อหน้าสาธารณะ“ถึงแม้จะไม่มีฐานะอะไร ฉันก็ยินยอม”
เสิ่นชิงชิว หลานสาวของเศรษฐีที่รวยที่สุดในเมืองไห้ คบหาอยู่กับลู่จั๋วมาเป็นเวลาสามปีแล้ว แต่ความจริงใจของเธอกลับสูญเปล่า ลู่จั๋วปฏิบัติกับเธอเพียงในฐานะหญิงบ้านนอกคนหนึ่ง และทอดทิ้งเธอในวันแต่งงาน โดยไปหารักแรกของเขา หลังจากเลิกรากันอย่างเด็ดขาด เสิ่นชิงชิวก็กลับมามีสถานะเป็นสาวรวยอีกครั้ง ได้รับมรดกมูลค่าหลายร้อยพันล้าน และเริ่มต้นชีวิตที่รุ่งโรจน์ที่สุด แต่แล้วมักจะมีคนโผล่มาทไให้กับเธอหงุดหงิดอยู่เสมอ! ขณะที่เธอกำลังจัดการกับผู้ร้าย คุณชายฟู่ผู้มีอำนาจนั้นก็ปรบมือและโห่ร้องว่า "ที่รักของฉันสุดยอดมากจริงๆ"
© 2018-now MeghaBook
บนสุด
GOOGLE PLAY