เปาเปา เปยเปยมีรึจะยอมให้อ๋องปากสุนัขมายุ่งกับมารดาของพวกเขามิสู้ หาบิดาหล่อๆ ให้มารดาสักคนเสียดีกว่า 55555 สมหน้าบิดาสมองสุนัข
เสียงอัสนีฟ้าผ่าลงมาดรุณีร่างบางเดินย่ำเท้าเปล่าอย่างรวดเร็วในยามราตรีที่มืดมิดแม้แต่แสงดาวก็ยังไม่มี มีเพียงลมกระโชกแรงกับฝนห่าใหญ่ที่ตกลงมา
ใบหน้าของนางอาบไปด้วยน้ำตา หญิงสาวมองเด็กทารกที่ห่อด้วยผ้าฝ้าย
"ลูกแม่ พวกเราจะตายมิได้ แม่ต้องให้เจ้ารอดไปหาท่านตาของเจ้า แม่ผิดเองแม่มันไม่ดีเอง" ถังลีเฟยไม่คิดว่าการมีชีวิตอยู่ไม่สู้ตายจะเป็นเช่นนี้
นางคือคุณหนูใหญ่บุตรสาวแม่ทัพใหญ่ถังเทียน เพลงพิณ หมากล้อม กวี วาดภาพนางนั้นล้วนเป็นหมด นางเป็นยอดหญิงอันดับหนึ่งของเมืองต้าโจว อีกทั้งเป็นยอดหญิงที่มีพลังปราณขั้นสี่
พลังปราณทั้งหมดมีหกขั้น
ขั้นที่ 1 ผู้เริ่มต้นพลังปราณสีม่วง
ขั้นที่ 2 หลอมรวมพลังปราณสีน้ำเงิน
ขั้นที่ 3 จอมยุทธ์พลังปราณสีฟ้า
ขั้นที่ 4 ปรมาจารย์พลังปราณสีเขียว
ขั้นที่ 5 ผู้อาวุโสพลังปราณสีเหลือง
และสุดท้ายเคล็ดลับยอดวิชาขั้นที่หก เซียน สีน้ำตาลอมตะวิชา
ถังลีเฟยไม่ไหวแล้วมีคนกำลังจะสังหารนาง ลูกแฝดทั้งสองของนางช่างน่าสงสารนัก เราจะตายกันทั้งหมดมิได้
ข้าแด่สวรรค์ ข้าขอโอกาสหนทางให้บุตรชายหญิงฝาแฝดของข้านั้นมีชีวิตรอด
เปรี้ยง !!! ราวกับสวรรค์รับคำขอของนาง
อีกด้านหนึ่งของหลายสหัสวรรษ ภายในนั้นมืดมิดเต็มไปด้วยกลิ่นธูปกำยานเครื่องหอม ถังเฟยเฟยในอาภรณ์ผ้าต่วนสีขาวนวล ใบหน้างามไร้ที่ติ เธอเพิ่งออกมาจากพระราชวังต้อง แน่นอนว่าวันหยุดของแพทย์ศัลยกรรมอันดับหนึ่งของปักกิ่ง
เธอเป็นหมอที่มีชื่อเสียง เธอเป็นเด็กกำพร้าบิดามารดา เธอเติบโตจากสถานสงเคราะห์ของรัฐบาล ถังเฟยเฟยเป็นคนที่เรียนเก่งจนติดแพทย์ระดับประเทศ ทางสถานสงเคราะห์ส่งเธอเรียนจนจบและทำให้เธอมีงานทำเป็นหมอเหมือนทุกวันนี้
แต่เนื่องด้วยความเหงาเธออายุสามสิบปี ไร้ญาติขาดมิตร ไม่มีใครในโลกใบนี้ กระนั้นจึงตัดสินใจมาในกระโจมแม่หมอเปอร์เซียที่ตั้งแผงใกล้พระราชวังต้องห้าม
"นี่แม่หนูเจ้าอยากจะถามหาเนื้อคู่สินะ" สายตาแม่หมอเปอร์เซียจ้องคนงามอย่างถังเฟยเฟย ทำให้เธอถึงกับขนลุก
แม่นมากแม้ไม่ได้ถาม
"ค่ะท่านยาย"
"ข้าจะมองไปในลูกแก้วแห่งจิตวิณญาณ" ดวงตาอันกลมโตเท่าไข่ห่านพลันจ้องเข้าไปในลูกแก้วอันมืดมิด
ถังเฟยเฟยมองตามแม่หมอเช่นกันมันไม่มีอันใดเลย
"ไอ้หยา เนื้อคู่เจ้ามันช่างอยู่ไกลนักจนข้ามองไม่เห็น" แม่หมอมองหน้าคนงาม
ถังเฟยเฟยถอนหายใจอย่างเบื่อหน่ายเกิดมาก็แย่อยู่แล้วยังไร้เนื้อคู่อีก เพื่อนหมอมีลูกมีสามีกันหมดแล้ว
แม่หมอเห็นน่าเศร้าของถังเฟยเฟยก็สลดใจขึ้นมา
"เอานี่ไปใส่" แม่หมอสวมด้ายแดงให้เธอ
"ไม่คิดเงินนะ รับรองเจ้าได้เจอเนื้อคู่ของเจ้าแน่นอน" แม่หมอไม่คิดเงินด้ายแดงแต่แม่หมอคิดเงินค่าดูดวง สรุปถังเฟยเฟยต้องจ่ายอยู่ดี หญิงสาวออกจากกระโจมฝนก็ยังตกอยู่ดี โชคที่พกร่มมาด้วย จังหวะนั้นพายุห่าใหญ่ได้พัดเข้ามาร่างบางหายไปกับพายุท่ามกลางความมืดมิด...
คำขอของถังลีเฟยนั้นเป็นความจริงเมื่อมีสตรีชุดขาวโผล่มาจากท้องฟ้าราตรีที่มืดมิด
"ที่ไหนเนี่ย" ถังเฟยเฟยมองผืนป่าที่เต็มไปด้วยเม็ดฝน
ดวงตาของถังลีเฟยเฟยมองแม่นางชุดขาวอย่างมีความหวัง
"แม่นางเจ้าช่างเหมือนข้ายิ่งนัก แม่นาง" ถังลีเฟยมองสตรีที่เหมือนนางราวกับแกะ
ถังเฟยเฟยอึ้งงันเช่นกัน เหตุใดเป็นเช่นนี้แม้แต่ชุดที่สวมใส่ยังเหมือนกัน นางอยู่เมืองหลวงที่เต็มไปด้วยผู้คนบ้านเรือนบัดนี้มายืนอยู่กลางป่า
"ข้าไม่ไหวแล้ว" ถังลีเฟยยื่นบุตรฝาแฝดให้ถังเฟยเฟย นี่นางต้องเลี้ยงดูเจ้าทารกน้อยพวกนี้รึ
"เจ้าจะไปไหน" ถังเฟยเฟยถามถังลีเฟย
"ข้าร่างกายข้ามีพิษ ข้าคงมีชีวิตอยู่ได้ไม่นาน ข้าคือถังลีเฟยบุตรสาวท่านแม่ทัพแห่งต้าโจว เราสองคนหน้าเหมือนกันนัก ข้าฝากท่านดูแลพวกเขาแทนข้าด้วย นี่คือป้ายหยกของบิดาสองแฝด อย่ากลับไปกับคนพวกนั้นเพราะจะสังหารเราแม่ลูก" ถังลีเฟยเฟยกล่าวกับสตรีชุดขาว
ถังเฟยเฟยยังไม่ได้ถามอะไรเลย
ตุบ !!!
จู่ๆ มีลูกธนูปักที่กลางอกของถังลีเฟย ทำให้นางเซไปทางหน้าผาแล้วล้มลงไป
"เจ้า" ถังเฟยเฟยได้แต่มองร่างถังลีเฟยตกลงไปด้านล่างหน้าผามิรู้ว่าเป็นแม่น้ำหรือป่าไม้
สมองของถังเฟยเฟยขบคิดเรื่องบ้าอะไรกันเนี่ยอีกทั้งนางยังมองสองแฝดชายหญิงเพิ่งจะเสียมารดาแท้ๆ ไปช่างน่าอนาถใจนัก
"ถังลีเฟย เหตุใดเจ้าต้องหนีข้าด้วยเล่า" คนนับสิบวิ่งมาที่หน้าผา ถังเฟยเฟยคิดว่าแย่แล้ว หากคนพวกนั้นจับได้นางมิอาจรับคำหญิงผู้นั้นได้เป็นแน่แท้
นางมองบุรุษสวมหน้ากากผีเสื้อในอาภรณ์สีน้ำเงิน พร้อมกับลูกน้องของเขาในยามนี้สมองของถังเฟยเฟยคิดได้ก็คือนางต้องดูแลสองแฝดอย่าให้มีอันตราย
"ถังลีเฟยกลับไปกับข้า" ชายผู้นั้นสาวเท้าเข้ามาใกล้ถังเฟยเฟย
ก่อนจะตกลงหน้าผาถังลีเฟยได้บอกกับนางว่าอย่ากลับไปกับคนพวกนั้น
"ไม่!!!"ถังเฟยเฟยค่อยๆ ถอยหลังไปทีละ นางอุ้มลูกแฝดในเมื่อถังลีเฟยมอบสองแฝดให้นางแล้ว สองแฝดถือเป็นลูกของนาง
"เจ้าไม่กลัวตายรึ"
"เหตุใดต้องกลัว"
หากสวรรค์ให้ข้ามาเพื่อเลี้ยงสองแฝดข้าเชื่อว่าข้าจะไม่ตายง่ายๆ
ถังเฟยเฟยคิดว่าถึงอย่างไรหนีไม่พ้น สู้ตายเอาดาบหน้าเสียกว่า
ตุบ !!!
"อย่า!!!" ชายผู้นั้นคว้าได้เพียงอากาศ เหตุใดนางต้องทิ้งเขาไว้ด้วยเล่า...
หลีซินแพทย์ศัลยกรรมในยุคปัจจุบันได้ทะลุมิติเข้าร่างสตรีลูกขุนนาง ที่มีความเอาแต่ใจ อารมณ์ร้ายเป็นใหญ่ แต่ทว่าสตรีนางนี้ ต้องแต่งงานกับหยางอ๋องผู้มีลูกติดฝาแฝดชายหญิง
นางหนีความยากลำบากเข้ามาในเมืองหลวงฉางอัน เพื่อขายตัวเองเป็นสาวใช้ในจวนท่านแม่ทัพ แต่ทว่า ท่านแม่ทัพผู้นี้เมตตาสาวใช้อย่างนางยิ่งนัก จนกระทั่งทำให้ฮูหยินใหญ่ในจวนมิพอใจสาวใช้อย่างนาง จูจูจะทำอย่างไรให้มีชีวิตที่ปลอดภัยในจวนท่านแม่ทัพนี้ ร่วมเป็นกำลังใจให้จูจูนะเจ้าคะ
เซียวหรูอวี้กับโอวหยางหลิงหลง เรื่องข้ามภพข้ามชาติมาเป็นชายาอ๋อง เรื่องข้าอยากเป็นภรรยาเจ้า เป็นเรื่องบุตรสาวของเซียวหรูอวี้ คือท่านหญิงเปยเปยกับอวครักษ์จาง เรื่องราวระหว่างท่านหญิงกับองครักษ์ที่มีความรักให้กัน คนทั้งคู่จะได้มีวาสนาได้ครองรักกันหรือไม่? ................................................................................................................................................................ ใต้น้ำ ชายหนุ่มกอดหญิงสาวไว้ ริมฝีปากรีบประกบปากนาง ทั้งคู่มองหน้ากันแม้จะอยู่ใต้น้ำ เขาต้องต่อลมหายใจให้นาง ถ้าขืนโผล่หน้าขึ้นไปพวกมันอาจซุ่มอยู่ก็เป็นได้ การประกบริมฝีปากอยู่ใต้น้ำช่างเนิ่นนานเหลือเกิน พรึ่บ! ในที่สุดทั้งคู่ก็โผล่หัวออกมาจากใต้น้ำ หญิงสาวหายใจเฮือกใหญ่ “ข้าหนาว พาข้าขึ้นฝั่งที” ชายหนุ่มไม่รอช้า เขาพานางขึ้นฝั่ง เขาพานางขึ้นฝั่งแล้วเข้าไปในถ้ำ โชคดีในถ้ำเหมือนจะมีคนเคยมาพักที่นี่ ทิ้งฟืนไว้จำนวนมาก หญิงสาวนั่งตัวสั่น นางหนาวเหลือเกิน “เจ้าถอดเสื้อผ้าออกเถอะ” ชายหนุ่มหันไปบอกหญิงสาว แต่ในมือยังคงก่อไฟ เป่ยเป่ยได้ยินดังนั้นก็ปลดอาภรณ์สีแดงเพลิงออกเหลือเพียงแค่เอี๊ยมสีชมพู หญิงสาวนั่งผิงไฟอย่างเขินอาย จีนโบราณ
อวี้เหมยหรู แพทย์สาวยุคปัจจุบัน ได้ทะลุมิติเข้าไปในนิยายที่เธออ่าน เธอนั้นดันชอบพระรองอย่างท่านแม่ทัพซือเหยียน มากกว่าพระเอกอย่างองค์ชายสามจีเสวียน
"ท่านเป็นอย่างไรบ้าง" เซียวหยามองหน้าชายคนรักที่โดนพิษยาปลุกกำหนัดในใจก็นึกโกรธเซียวเหยียนขึ้นมาทันที "ข้าร้อนยิ่งนักอยากจะปลดปล่อย" น้ำเสียงกระเซ้าบอกชายคนรัก ในใต้หล้านี้ เสิ่นจ้านไม่ต้องการสตรีแม้แต่คนเดียว เขาต้องการบุรุษอย่างเซียวหยาเท่านั้น
เกาเหมียวหรงบุตรสาวนายอำเภอโจว ไม่เป็นที่รักของขอบิดา เกาเซิง นางเป็นบุตรภรรยาเอกที่ตายไปแล้ว กระนั้นบิดาจึงให้นางออกเรือนกับพ่อค้าคารวานแห่งทุ่งหญ้า มีอายุคราวบิดา นางจึงตัดสินใจเป็นอนุของแม่ทัพหนานอ๋อง
ในชีวิตชาติที่แล้ว เพื่อช่วยรักแรกของตัวเอง คนชั่วสามคนได้ทำลายพลังการต่อสู้ของนาง ตัดแขนขาของนางออก ตัดเส้นเลือดของนางและปล่อยเลือดของนางไหลออกมาทั้งอย่างนั้น และทรมานนางจนตาย เมื่อเกิดใหม่ครั้งนี้ นางวางแผนอย่างรอบคอบ โดยสาบานว่าจะให้พวกเขาได้สัมผัสกับความทุกข์ทรมานที่นางเคยประสบมา! รักแรกที่ไร้เดียงสาอะไรกัน ที่จริงก็เป็นเพียงผู้หญิงที่ตีสองหน้าเก่ง อยากจะไต่ขึ้นไปสูงเหรอ งั้นก็จะให้เจ้าปีนขึ้นไป ยิ่งปีนขึ้นสูงมากเท่าไร ตอนตกลงมาก็จะยิ่งเจ็บมากเท่านั้น! พวกสวะสมควรได้รับบาปกรรมของพวกสวะ พวกมันทำชั่วกับนางไปชั่วชีวิตหนึ่ง นางจะทำให้พวกมันไม่ตายดี พวกคนที่เจ้าเล่ห์ ตีสองหน้าเก่ง นางจะจัดการกับทุกคน! แต่นางไม่เคยคิดเลยว่าในการแก้แค้นของนาง นางจะไปมีเรื่องกับเสด็จอาที่เป็นเจ้าแผนการเข้า ที่วัน ๆ ต้องการให้นางจูบและกอดเขาตลอดทั้งวัน ในขณะที่นางแก้แค้นคนชั่วนั้นยังสามารถสนิทสนมกับเสด็จอาด้วย ในความจริงแล้ว การที่เป็นผู้หญิงชั่วๆ ก็มีความสุขมาทีเดียวกว่าที่คิดเลย!
หลังจากแต่งงานได้ 2 ปี ในที่สุดเจียงเนี่ยนอันก็ตั้งครรภ์สักที ความดีอกดีใจของเธอแต่กลับแลกกับคำขอหย่าของสามี หลังจากการสมคบคิด เธอนอนในกองเลือด และต้องการขอร้องเขาให้ช่วยเด็กเอาไว้ แต่กลับไม่สามารถติดต่อกับอีกฝ่ายได้ ด้วยความสิ้นหวังเธอจึงออกจากประเทศไป ต่อมาในงานแต่งงานของเจียงเหนียนอัน คุณกู้เสียการควบคุมและคุกเข่าลง ดวงตาของเขาแดงก่ำ "มีลูกของฉัน แล้วเธออยากจะแต่งงานกับใครกัน?"
หลังจากแต่งงานกันสามปี เจียงหยุนถังพยายามสุดความสามารถเพื่อช่วยชีวิตสามีที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ โดยไม่คาดคิด ว่าเขาได้ละทิ้งเธอเหมือนกับขยะ รับรักแรกของเขากลับประเทศและตามใจเธอทุกอย่าง เจียงหยุนถังที่ท้อใจตัดสินใจหย่า และทุกคนต่างก็หัวเราะเยาะเธอที่กลายเป็นภรรยาที่ถูกทอดทิ้งจากตระกูลเศรษฐี อย่างไรก็ตาม เธอกลับเปลี่ยนแปลงตัวเองอย่างกะทันหันเป็นหมอเทวดาที่พบเจอยาก "Lillian"แชมป์แข่งรถที่มีฐานแฟนคลับจำนวนมาก และยังเป็นนักออกแบบสถาปัตยกรรมระดับโลกอีกด้วย ชายร้ายหญิงชั่วคู่นั้นเยาะเย้ยเธอว่า เธอจะไม่มีวันหาคู่รักได้ใ แต่ไม่คาดคิดว่าลุงของอดีตสามีของเธอ ซึ่งเป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุดทำกแงทัพกลับมาเพียงเพื่อขอแต่งงานกับเธอ
กู้ชิงเฉิงเชื่อมั่นมาตลอดว่าตราบใดที่เธอประพฤติตัวดี สักวันหนึ่ง เธอก็จะสามารถชนะใจมู่ถิงเซียวให้ได้ อย่างไรก็ตาม เมื่อเสิ่นถัง รักแรกที่เขาคิดถึงมาตลอดกลับมา ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป กู้ชิงเฉิงเป็นคนว่าง่ายสอนง่ายจริงๆ เธอจัดงานแต่งงานด้วยคนเดียว และนอนคนเดียวในห้องผ่าตัดเพื่อรับการรักษาฉุกเฉิน มีข่าวลือว่าเธอบ้าไปแล้ว อันที่จริงเธอบ้าไปแล้วจริงๆ ที่รักใครสักคนอย่างไม่ละอายขนาดนี้ ต่อมา ทุกคนลือกันว่า กู้ชิงเฉิงป่วยหนักและกำลังจะเสียชีวิต มู่ถิงเซียวถึงสูญเสียการควบคุมอย่างสิ้นเชิง "ฉันไม่ปล่อยให้เธอตาย" แต่เธอกลับยิ้มอย่างนิ่งๆ ว่า "ดีจังเลย ฉันเป็นอิสระแล้ว" ใช่แล้ว ไม่ต้องการกู้ชิงเฉิงอีกแล้ว"
ผมต้องทำงานนอกเวลาทุกวันเพื่อหารายได้ประคองชีวิตและจ่ายค่าเรียนมหาวิทยาลัยด้วยตัวเอง เนื่องจากฐานะครอบครัวยากจนและไม่สามารถส่งเสียผมเข้ามหาวิทยาลัยได้ และตอนเรียนที่มหาวิทยาลัย ผมก็ได้พบกับเธอ-สาวแสนสวยที่หนุ่มๆ ทุกคนในชั้นเรียนต่างก็ใฝ่ฝันถึง ไม่เว้นแม้แต่ผมเอง แต่ผมก็รู้ตัวดีว่าตัวเองไม่คู่ควรกับเธอ ถึงอย่างนั้นก็ตาม ผมก็รวบรวมความกล้าสารภาพกับเธอจนได้ สุดท้ายผมนึกไม่ถึงว่าเธอจะยอมตกลงเป็นแฟนกับผม เธอบอกกับผมว่าอยากได้ของขวัญเป็นไอโฟนรุ่นล่าสุด ผมก็ไปรับงานซักเสื้อผ้าให้เพื่อนร่วมชั้นเรียนเพื่อพยายามเก็บเงินซื้อให้เธอจนได้ และในที่สุดหนึ่งเดือนต่อมา ผมก็ซื้อมาได้จริง ๆ แต่ขณะที่ผมกำลังห่อของขวัญเพื่อนำไปมอบให้เธอ ก็พบว่าเธอกำลังมีอะไรกับหัวหน้าทีมฟุตบอลในห้องล็อกเกอร์ เธอเหมือนเปลี่ยนเป็นอีกคนหนึ่งซึ่งผมไม่เคยรู้จักเลย เธอหัวเราะเยาะความโง่เขลาของผม เหยียดหยามศักดิ์ศรีของผม ปล่อยให้เขาซึ่งตอนนี้ได้กลายเป็นแฟนใหม่ของเธอไปแล้ว ทุบตีผม ผมนอนเจ็บอยู่บนพื้นอย่างสิ้นหวัง ต่อมา จู่ ๆ ผมก็ได้รับโทรศัพท์จากพ่อ ตั้งแต่วันนั้น ชีวิตของผมก็ได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างกับหนัามือเป็นหลังมือ ใครจะไปรู้ว่า ผมเป็นลูกชายของมหาเศรษฐี
"ไล่ผู้หญิงคนนี้ออกไปซะ" "โยนผู้หญิงคนนี้ลงทะเลซะ" ขณะที่ไม่รู้จักตัวตนที่แท้จริงของเหนียนหย่าเสวียน โฮว่หลิงเฉินได้ปฏิบัติต่อเธออย่างไม่เป็นมิตร "คุณหลิงเฉินครับ เธอคือภรรยาของท่านครับ" ผู้ช่วยของหลิงเฉินกล่าวเตือนเขา เมื่อได้ยินเช่นนั้น หลิงเฉินหยุดเพ่งมองไปที่เขาอย่างเย็นชาและบ่นขึ้นมาว่า "ทำไมไม่บอกผมให้เร็วกว่านี้?" นับจากนั้นเป็นต้นมา หลิงเฉินได้ตามใจและรักใคร่ทะนุถนอมหย่าเสวียนมาตลอด โดยไม่มีใครคาดคิดว่าพวกเขาจะหย่าร้างกัน