เรื่องสั้นแนวผิดบาป ความสัมพันธ์ร้อนแรงของคุณแม่สาวใหญ่กับลูกเขยวัยรุ่น เมื่อลูกสาวทำงานหนักจนร่างกายอ่อนแอมีลูกไม่ได้ ลูกเลยขอให้แม่เอากับผัวตัวเองเพื่อทำลูกให้แทน
เรื่องสั้นแนวผิดบาป ความสัมพันธ์ร้อนแรงของคุณแม่สาวใหญ่กับลูกเขยวัยรุ่น เมื่อลูกสาวทำงานหนักจนร่างกายอ่อนแอมีลูกไม่ได้ ลูกเลยขอให้แม่เอากับผัวตัวเองเพื่อทำลูกให้แทน
งานสุดคุ้มอุ้มบุญแทนลูก
ตอน จับลำลูกเขย
สุชาดาเป็นสาวใหญ่ที่ยังสดสวยเหมือนดาราตัวแม่ในวงการละคร เธอเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวมาตลอดตั้งแต่เสียสามีรักจากอุบัติเหตุไปเมื่อหลายปีก่อน
ลูกสาวเพียงคนเดียวของเธอคือนิด้า สาววัยทำงานที่มุ่งมั่นสร้างธุรกิจจนร่างกายอ่อนแอ
นิด้าแต่งงานกับแฟนหนุ่มชื่อว่าเจตตั้งแต่เรียนจบ ทั้งสองสร้างธุรกิจร้านเครื่องดื่มเฟรนไซส์จนสามารถตั้งตัวได้ในเวลาอันสั้น แต่ผลที่ตามมาคือนิด้าไม่สามารถมีลูกได้เพราะว่าไปตรวจแล้วมดลูกอ่อนแอ
ปัญหานี้เกือบทำให้ลูกสาวกับแฟนเกือบเลิกรากัน สุชาดาคอยเป็นกาวประสานให้ให้ลูกสาวกับสามีคืนดีกันจนได้ ในที่สุดลูกๆทั้งสองก็เริ่มฝากธุรกิจให้กับคุณแม่คนสวยดูแลแล้วออกไปเที่ยวต่างประเทศและพยายามทำลูกกันอย่างหนัก
พอถึงกำหนดกลับจากเมืองนอกนิด้าและเจตก็มาค้างที่บ้านของวิชุดา ทั้งสองเรียกคุณแม่มาคุยกลางดึกกลางดื่นอยู่ในห้องรับแขก
ฮ้าว! คุณแม่คนสวยนั่งบนโซฟาและหาววอดๆ ในใจคิดว่าลูกสาวกับลูกเขยที่นั่งกับพื้นตรงหน้าคงจะทำอะไรผิดมา
ลูกสาวคลานเข้ามาจับหัวเข่าแม่แล้วเงยหน้ามองตากลมโตของหล่อนอย่างอ้อนวอน
"แม่คะ ช่วยมีอะไรกับเจตได้ไหมคะ"
ห๊ะ! คุณแม่อ้าปากค้าง ขนลุกซู่จนลืมง่วง
"คือ นิด้าอยากให้ผมมีลูกกับคุณแม่ยายน่ะครับ" ลูกเขยเอ่ยขณะเอามือเกาหัว
"จะบ้าเหรอ ทำไมไม่ไปจ้างหมอเขาทำให้ล่ะ เขาเรียกอะไรนะ เดี๋ยวนี้เขาทำได้นี่" คุณแม่คนสวยตวาดเสียงดัง
"มันแพงแม่ แล้วก็ใช่ว่าจะติด ถ้าไม่ติดก็เสียเงินฟรี" ลูกสาวตอบ
"ใช่ครับ อีกอย่างคือว่าเงินที่เอามาลุงทุนเฟรนไชส์พวกเรากู้มาครับ ไม่มีเหลือไปจ้างหมอทำกิฟต์หรอก" ลูกเขยเสริม
"ธุรกิจมันอยู่ได้เพียงแต่ต้องให้เงินมันหมุนเวียนในเฟรนไชส์น่ะครับ ไม่ใช่ดึงเงินออกมาทำอย่างอื่น"
"งั้นทำไมไม่ไปขอเด็กกำพร้ามาเลี้ยงล่ะ ให้แฟนไปมีกับคนอื่นก็ได้นี่ ถ้าอยากได้ลูกขนาดนั้นน่ะ" คุณแม่ยังสาวตอบ
"เด็กกำพร้าไม่ใช่สายเลือดเรานี่แม่ ให้ผัวหนูไปเอากับคนอื่นหนูก็ทำใจไม่ได้หรอกนะ สายเลือดเราก็ไม่ตกถึงลูกด้วย" ลูกสาวตอบ
"คือคุณแม่กับนิด้ามีDNA เหมือนกันไงครับ ลูกที่เกิดมายังไงก็สายเลือดในครอบครัวของเรา ลูกที่จะเกิดจากคุณแม่กับผมยังไงก็ไม่ต่างจากลูกของผมกับนิด้าหรอกครับ"
ลูกเขยเอ่ยขณะเงยหน้ามองเนื้อตัวอิ่มอวบของแม่ยายด้วยแววตาที่แปลกไป
"คือ เดี๋ยวนะ ผัวแกมีอะไรกับฉันนี่แกทำใจได้หรือยัยนิ" แม่ก้มหน้าถามลูกสาวอย่างอึดอัด แต่ใจก็สั่นระรัวผิดปกติ รู้สึกตัวร้อนรุ่มด้วยเลือดสาวที่ฉีดพล่านไปทั่วเรือนกาย
"ถ้าทำลับหลังหนูก็ทำใจไม่ได้หรอก ต้องทำกันตอนที่หนูอยู่ด้วย" นิด้าตอบและเขย่าขาขาวของแม่
"นะแม่ นะคะ" มือลูกบีบขาอ่อนแม่จนแดงเป็นปื้น
"คือ เรื่องแบบนี้มันจะให้มีอะไรกับปุบๆปับๆเลยก็ไม่ใช่เรื่องนะ"
คุณแม่เอ่ยขณะมองหน้าหล่อขาวของลูกเขย พอชายตามองเป้ากางเกงขาสั้นของเค้าก็ต้องตกใจหันหน้าหนีเพราะว่าแท่งเอ็นแข็งดันกางเกงจนชี้โด่
แม่ยายคนสวยรู้เลยว่าลูกเขยต้องอยากทำอะไรกับเธอแล้วแน่ๆ มันทำให้น่าตกใจเพราะเขาไม่น่าจะพร้อมมากขนาดนั้น
"งั้นก็ลองค่อยๆสัมผัสกันก่อนนะคะ เจตขึ้นมานั่งข้างแม่สิ" ลูกสาวตัวดีดึงแขนสามีให้ลุกมานั่งบนโซฟาข้างๆคุณแม่
"จับมือกันก่อนก็ได้ค่ะ ค่อยๆเรียนรู้ร่างกายกันไปก่อน ถ้าพร้อมเมื่อไหร่ค่อยว่ากัน" ลูกสาวยุแยง แถมยังยักคิ้วหลิ่วตาเป็นสัญญาณให้สามีสุดหล่อเอามือมาจับแม่ยายคนสวย
หมับ! ลูกเขยจับมือน้อยของแม่แล้วหันมาสบตา
ลูกสาวถอยไปนั่งมองจากโซฟาตรงข้ามเพื่อให้ทั้งสองผ่อนคลาย
ลูกเขยตัวดีไม่เพียงจับมือคุณแม่ เขายังดึงมือน้อยอันนุ่มนิ่มของหล่อนมาสัมผัสตรงเป้ากางเกงขาสั้นอีกด้วย
อือ! สุชาดาครางทันทีที่อุ้งมือโดนแท่งเอ็นแข็งๆภายนอกเนื้อผ้า เธอพยายามชักมือกลับแต่ว่าลูกเขยบีบมือเธอให้กุมกำแท่งเอ็นร้อนแน่นขึ้น
"ถอดกางเกงสิ หล่อนจะได้ดู" ลูกสาวนั่งไขว่ห้างและออกคำสั่งสามี
ฟุ่บ! จู่ๆเจตก็ดึงร่นกางเกงนักบอลลงไปที่หัวเข่าพร้อมกับกางเกงใน แท่งเอ็นยาวโง้งดีดผึงขึ้นมาฟาดมือแม่ดังป่าบ!
อึก! สุชาดากลืนน้ำลายเหนียวลงคอเมื่อเห็นแท่งเอ็นอันยาวโง้งที่ลูกสาวตั้งใจหมายมั่นว่าจะให้แทงเข้ามาในหว่างขาของเธอ
"ยังไม่พร้อม ไม่ใช่วันนี้นะ" คุณแม่เอ่ยและมองตาลูกเขยก่อนจะหันมามองลูกสาวอย่างรนๆ
"ไม่ใช่ก็ได้ค่ะ งั้นจับดูไปก่อน จะได้หายกลัว" นิด้ากอดอกบอกแม่
หมับ! คุณแม่กำบีบตรงกลางแท่งเอ็น ใบหน้าสวยก้มลงเหมือนว่าหนักอึ้งจนโงหัวไม่ขึ้น
ลูกเขยบีบข้อมือน้อยแล้วบังคับให้คุณแม่กำรูดแท่งเอ็นขาวๆขึ้นลง ส่วบ! ๆ เห็นหัวดอกเห็ดบานใหญ่สั่นหงึกหงัก มีน้ำใสปริ่มออกมาล้นปากรูจนเลอะติดฝ่ามือ มันลื่นมาก
กลางลำยาวมีเส้นเอ็นปูดๆพันหยักโดยรอบ ส่วนโคนใหญ่มากแถมมีขนดกดำขึ้นอยู่โดยรอบ เรียกได้ว่าความเป็นชายของลูกเขยเหนือกว่าพ่อของลูกสาวมาก ทั้งความยาวและความใหญ่
ส่วบ! ๆ ๆ รู้สึกเสียวอุ้งมือแปล๊บๆเหมือนมีไฟฟ้าช๊อตแล่นขึ้นมาถึงแขน ในอกหวิวๆเหมือนยืนบนที่สูงแล้วกำลังจะตก ร้อนวูบๆวาบๆที่หว่างขาจนกางเกงในเปียกชุ่ม
อือ! ๆ คุณแม่ครางกระเส่าขณะเงยมองหน้าหล่อๆสลับกับก้มลงมองแท่งเอ็นยาวๆที่โดนรูดจนแดงเถือกคามือ
ในยุคก่อนสงครามโลก ยังมีการค้าทาส ในดินแดนแถบเอเชียที่ไม่ระบุชื่อและสถานที่ตั้ง มีปราสาทแห่งหนึ่งตั้งตะหง่านอยู่ริมหน้าผาบนเขาสูง เจ้าปราสาทคือสามีนางเอก เขาเป็นขุนนางชั้นสูง เขาชอบซื้อทาสชายหลากเชื้อชาติมาเลี้ยง ใช้งานพวกเขาหนัก และมักจะให้นางเอกมีอะไรกับคนแปลกหน้าพวกนั้นเพื่อให้เขานั่งดูอย่างมีอารมณ์
นางเอกแต่งงานกับสามีแก่ เขาเป็นเสี่ยเจ้าของร้านทองที่รวยมาก ทว่านกเขากลับไม่ขันและอ่อนปวกเปียก นานๆจะมีเซ็กกับเมียรัก เดือนละครั้งสองครั้ง นางเอกทนความอยากไม่ไหวแต่ก็ไม่อยากมีชู้ ไม่อยากนอกใจสามี เธอจึงแอบมีอะไรกับเจ้าแสนรักที่เลี้ยงไว้ในบ้าน
โกนัมจุนคือคนดีที่ตายแล้วได้เกิดเป็นยมฑูต มีหน้าที่สังหารคนเลวที่ถึงคราวต้องตายเพื่อเอาวิญญาณมันไปลงโทษในนรก และรับวิญญาณคนดีที่เสียชีวิตเพื่อส่งขึ้นสวรรค์ เขามีพี่เลี้ยงยมฑูตรุ่นพี่ชื่อเด็กหญิงจีวอน เธอเป็นเด็กแปดขวบมาร้อยปีแล้วและไม่โตขึ้นอีกเลย
เรื่องสั้นแนวมีชู้ fwb ลับๆ นอกใจ แอบแซ่บ 3p 4p หลายบุคคลหลากเหตุการณ์ จบในตอนสองตอน
รวมเรื่องสวิงกิ้งจากสาวๆและสามีหลายๆท่าน มีหลายตอน หลายเหตุการณ์ สัมผัสถึงรสชาติสัมพันธ์แบบแปลกใหม่ นอกกายแต่ไม่นอกใจ
เรื่องราวของนดา สาวสวยทายาทตระกูลดังที่เพิ่งแต่งงานใหม่ เธอมีความทรงจำในอดีตที่ยากเกินจะลืมเลือน ชอบการหลับนอนกับคนที่ไม่รู้จักแม้ชื่อ ยินยอมให้ชายที่ไม่ใช่สามีมอบความซาดิสม์และรุนแรงให้กับตัวเอง สามีก็ดันเป็นใจหาผู้ชายเถื่อนๆมาให้เธออีกด้วย
หยางซูมี่บุตรีคนโตแห่งจวนเสนาบดี จำต้องแต่งเข้ามาเป็นพระชายาของอ๋องทมิฬตามบัญชาของฮ่องเต้แต่ในเมื่อนางแต่งเข้ามา สามีเฉยชา ไม่สนใจนาง ทั้งยังแต่งชายารองเข้ามา ทำไมนางต้องเอาชีวิตไปผูกกับเขาด้วย
เมื่อความสัมพันธ์ลับๆ จบลง เพราะเขาต้องไปแต่งงานมีครอบครัว หล่อนจึงต้องหอบใจช้ำๆ และอีกชีวิตหนึ่งในครรภ์เดินจากไปอย่างไม่มีทางเลือก “ทำไมโลกมันกลมแบบนี้คะคุณภูมิ... ทำไมเราต้องเจอกันอีกด้วยคะ... ฮือออ” มือเล็กยกขึ้นปิดหน้าร่ำไห้ปิ่มจะขาดใจ ร่างกายสั่นเทิ้มน่าเวทนา การได้พบเจอกับภูมิระพีอีกครั้ง มันยิ่งทำให้แผลใจหัวใจขยายใหญ่มากยิ่งขึ้น นี่หล่อนจะทำยังไงดี... จะรับมือกับสถานการณ์เช่นนี้ยังไง แล้วไหนจะยังลูกชายอีก หากภูมิระพีรู้ว่าหล่อนมีลูกของเขาติดท้องมา เขาอาจจะทำยังไง จะแย่งลูกไปจากหล่อนไหม
หลังจากแต่งงานได้ 2 ปี ในที่สุดเจียงเนี่ยนอันก็ตั้งครรภ์สักที ความดีอกดีใจของเธอแต่กลับแลกกับคำขอหย่าของสามี หลังจากการสมคบคิด เธอนอนในกองเลือด และต้องการขอร้องเขาให้ช่วยเด็กเอาไว้ แต่กลับไม่สามารถติดต่อกับอีกฝ่ายได้ ด้วยความสิ้นหวังเธอจึงออกจากประเทศไป ต่อมาในงานแต่งงานของเจียงเหนียนอัน คุณกู้เสียการควบคุมและคุกเข่าลง ดวงตาของเขาแดงก่ำ "มีลูกของฉัน แล้วเธออยากจะแต่งงานกับใครกัน?"
เพียงแค่ได้เห็นใบหน้าสวย สรีระหน้าฟัดของ พลอยพัตรา ทำให้ เฟอเดอริค มอโร อยากจะคว้าตัวเธอมาเป็นดอกไม้บนเตียงของเขาทันที คนเจ้าเล่ห์และเจ้าบุญทุ่มอย่างเขาจึงทำทุกอย่างที่จะได้ดอกไม้ดอกนี้มาเชยชม
หลินตงหยาง อายุ 27 ปี เติบโตมากับแม่เพียงสองคน ในวัยเด็กหลินตงหยางเคยมีพ่อผู้ให้กำเนิดแต่หลังจากที่พ่อได้งานใหม่ในเมืองหลวงพ่อที่เคยมีก็ไม่มีอีกแล้ว พ่อกลับมาหย่าขาดกับแม่ทันทีที่ไปทำงานในเมืองหลวงได้เพียง 2 เดือน ด้วยให้เหตุผลในการหย่าว่า แม่กับและเขาคือตัวถ่วงความเจริญในชีวิตพ่อ สาเหตุก็ไม่มีอะไรมากแค่พ่อหน้าตาหล่อเหลาและเป็นที่ถูกใจของลูกสาวหัวหน้างาน เพื่อตำแหน่งงานและความเป็นอยู่ที่สบายขึ้น พ่อเลือกที่จะทิ้งภรรยาคู่ทุกข์คู่ยากที่ผ่านเรื่องยากลำบากมาด้วยกัน หย่าขาดกับภรรยาเพื่อไปแต่งงานใหม่ มีชีวิตใหม่ในเมืองหลวง โดยทิ้งคนข้างหลัง ทิ้งภรรยาที่เคยสาบานว่าจะอยู่ครองคู่กันตลอดไป ในปีที่เขาเรียนจบมหาวิทยาลัย แม่ก็ล้มป่วยและจากเขาไปในที่สุด สาเหตุที่หลินตงหยางเสียชีวิต เพราะทำงานหนัก อาชีพโปรแกรมเมอร์ตัวเล็กๆ อย่างเขา ต้องพยายามทำงานให้ได้ตามที่หัวหน้าสั่งมา ในที่สุดเขาก็พัฒนาเกมกำลังภายในของบริษัทได้สำเร็จ หลินตงหยางนอนหลับไปด้วยความสบายใจ แต่ทว่าพอเขาลืมตาตื่นขึ้นมาอีกที นี่ไม่ใช่คอนโดหรูย่านใจกลางเมืองปักกิ่ง หลังคามุงหญ้านี่คืออะไร มันควรจะเป็นเพดานสีขาวสิ เมื่อมองไปรอบๆ ห้องนี่คืออะไร นี่มันไม่ใช่ผนังที่ทำมาจากคอนกรีต มันคือดินเหนียว หลินตงหยางคิดว่าตัวเองฝันไป เขาหลับตาลงอีกครั้งแล้วลืมตาขึ้น ทุกอย่างยังเหมือนเดิม มารดามันเถอะ เขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง หลังจากแน่ใจแล้วว่าไมไ่ด้ฝัน ตอนนั้นเองเขารู้สึกปวดหัวขึ้นมาอย่างรุนแรง และในหัวของเขามีภาพเหตุการณ์ของเด็กชายที่ชื่อเดียวกับเขา หลินตงหยาง อายุ 10 ขวบ เรื่องราวชีวิตตั้งแต่เกิดจนตายไปของเด็กชาย ทำเอาหลินตงหยางกำมือแน่น ก่อนจะสบถออกมา “พ่อสารเลว เฉินซื่อเหม่ยชัดๆ” และตามมาด้วยเสียงร้องไห้ของน้องสาว สาเหตุที่เด็กชายหลินตงหยางเสียชีวิต เพราะถูกผู้ที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นย่าแย่งผักป่าและทุบตี ทั้งๆ ที่คนพวกนั้นได้ตัดขาดพับพวกเขาสามแม่ลูกแล้ว แต่ยังมิวายข่มเหงรังแก
หลังจากเมา เธอก็ได้รู้จักกับคนใหญ่คนโตคนหนึ่ง เธอต้องการความช่วยเหลือจากเขา ส่วนเขาหลงเสน่ห์รูปร่างที่ดีและความสวยงามของเธอ พอเวลาผ่านไป เธอก็ตระหนักได้ว่าเขามีคนอยู่ในใจแล้ว เมื่อรักแรกของเขากลับมา เขาก็ไม่ค่อยได้กลับบ้าน แต่ละคืนเหวินม่านอยู่ในห้องว่างเปล่าด้วยคนเดียว แต่สุดท้ายแล้ว สิ่งที่เธอได้รับมาก็มีแต่เช็คใบหนึ่งและคำกล่าวลาเท่านั้น เดิมทีคิดว่าเธอจะร้องไห้โวยวาย แต่ไม่คาดคิดว่าเธอหยิบใบเช็คแล้วจากไปอย่างไม่ลังเล: "คุณฮั่ว ลาก่อน!"... พอพบกันอีกครั้ง เธอก็มีคนอยู่ข้างกายแล้ว เขาพูดด้วยตาแดงก่ำ: "เหวินม่าน ผมคบกับคุณมาก่อนนะ" เหวินม่านยิ้มเบา ๆ แล้วพูดว่า "ทนายฮั่ว คนที่บอกเลิก นั่นคือคุณเองนะ! ถ้าอยากจะเดทกับฉัน คุณต้องต่อคิว..." วันถัดมา เธอได้รับเงินโอนหนึ่งแสนล้านพร้อมแหวนเพชร ทนายฮั่วคุกเข่าข้างหนึ่ง: "คุณเหวิน ผมอยากจะแทรกคิว"
© 2018-now MeghaBook
บนสุด