"หนาว" ฉันเริ่มหนาวไปทั้งตัว แต่ข้างในก็ยังคงร้อนรุ่มจนอยากที่จะปลดปล่อยออกมา "อดทนไว้ ให้มันลดความร้อนรุ่มในกาย" เจ้าคุณเอ่ยบอกเสียงต่ำ คงเห็นว่าฉันสั่นสะท้านจนเขาเองแอบสงสาร “ไอ้เชี้ยชาร์ค” ฉันคำรามออกมา นึกโกรธตัวเองทีเสียทีหนุ่มฝรั่งตาน้ำข้าวคนนั้น แต่ยังดีที่ไม่ได้เสียความสาวให้กับมัน “มันเป็นใคร” เจ้าคุณมองฉันอย่างคาดคั้น แต่ฉันไม่บอกหรอกยังมีหลายอย่างที่ฉันยังปิดบังเขา ฉันยังคงประท้วงให้เขาปล่อยโดยการเตะ ถีบ ต่อย เพื่อให้หลุดพ้นจากพันธนาการของคนตัวโต ยิ่งดิ้นแรงผ้าขนหนูที่พันอกไว้ก็ยิ่งหมิ่นแหม่ พอขยับเคลื่อนไหวแรงๆและถูกน้ำจากฝักบัวยิ่งพาลจะหลุดกองลงพื้น "ไม่ตอบใช่ไหม” เจ้าคุณเริ่มหงุดหงิดเมื่อฉันไม่ยอมตอบ แต่พอผ้าขนหนูหลุดไปกองลงพื้นการสนทนาของเราทั้งคู่ก็ตัดบทจบทันที (⊙_⊙;) "มึงอย่าท้ากูนะ..ลูกศร" ยิ่งเธอท้าทาย ยิ่งทำให้ผมอยากลอง!
@คอนโด
“Shit"
เจ้าคุณอารมณ์หงุดหงิดเมื่อขับรถสปอร์ตคันหรูมาถึงคอนโด ปรากฏว่ามีเจ้ารถชอปเปอร์คันหรูมาจอดในที่ประจำของตัวเอง นึกอยากเห็นหน้าเจ้าของรถคันนี้ขึ้นมาตะหงิด กล้าดียังไงมาจอดตรงนี้
“แม่ง!! ใครว่ะกล้าเอารถมาจอดในที่ของกูอย่าให้กูรู้นะมึงจะจับเย็ดแม่งเลยไอ้สัส”
ชายหนุ่มสบถเสียงดังหลังจากก้าวลงจากรถหรูร่างสูงไม่ต่ำกว่าร้อยแปดสิบเซนติเมตร หุ่นดีเหมือนนายแบบยืนมองซ้ายแลขวาหาเจ้าของรถชอปเปอร์คันสวยแต่ก็ไม่เจอใครสักคน ทั้งที่ตรงนี้เป็นที่จอดรถส่วนบุคคลแถมป้ายชื่อยังโชว์หรานามสกุลก็บอกชัดเจนว่าใหญ่แค่ไหน แต่ยังดันเสือกเอามาจอดไม่มีความเกรงกลัวกันบ้างเลย
“คุณหนูครับ”
“ผมบอกลุงกี่ครั้งแล้วว่าอย่าเรียกคุณหนูไม่เข้าใจหรือไง”
เจ้าคุณหน้ามุ่ยเขาโตกว่าที่จะเอ่ยคำพูดที่น่าเอ็นดูขนาดนั้น ซึ่งไม่ใช่ตัวตนของเขาแน่ เมื่อหัวหน้ารักษาความปลอดภัยวิ่งกระหืดกระหอบเข้ามา หลังจากที่เห็นว่าเจ้านายหนุ่มกำลังหัวเสียกับที่จอดรถ
“ให้ผมเรียกคุณหนูเถอะครับก็ผมเห็นคุณหนูมาตั้งแต่เด็กแล้วเรียกอย่างอื่นมันกระดากปากครับ”
“อืม ตามใจ” เจ้าคุณขี้เกียจจะต่อความยาวสาวความยืดอยากเรียกอะไรก็เรียกเอาที่สบายใจเลยละกัน
“รถชอปเปอร์นี่ของใคร”
“อ่อ..เอ่อเป็นของคุณผู้หญิงที่ย้ายเข้ามาใหม่นะครับ แต่มาอยู่ได้หลายวันแล้ว คุณหนูไม่อยู่ ผมก็เลยไม่ได้รายงาน”
“ใคร”
“ผมก็จำชื่อไม่ได้แล้วเป็นลูกค้าอยู่ชั้นเดียวกับคุณหนูครับ”
“ชั้นเดียวกับฉัน?”
ชายหนุ่มสงสัยเพราะชั้นของเขาคืออยู่บนชั้นสุดของคอนโดหรูและมีเพียงแค่สองห้องเท่านั้น ตั้งแต่น้องสาวฝาแฝดแต่งงาน เจ้าคุณก็สละคอนโดหรูที่เคยอยู่ให้คนดีกับแทนคุณว่าที่น้องเขย ส่วนเขาก็เนรเทศตัวเองออกมาอยู่ที่นี่ซึ่งสะดวกสบายไม่แพ้กัน แต่คอนโดชั้นบนสุดนี้มีสองห้อง อีกห้องซื้อไว้นานแล้วแต่เจ้าของยังไม่ย้ายเข้ามาอยู่สักที
“ผมบอกแล้วนะครับว่าตรงนี้จอดไม่ได้แต่เธอก็ไม่สนใจ” หัวหน้า รปภ.รีบอธิบายให้เจ้านายหนุ่มฟังกลัวเขาจะหาว่าตนบกพร่องในหน้าที่ยิ่งกำลังหัวร้อนอยู่แบบนี้ หากไม่จำเป็นอย่าอยู่ใกล้จะดีเสียกว่า
“อืม สงสัยอยากจะลองของ"
เจ้าคุณพยักหน้าและโบกมือให้อีกคนออกไป ชายหนุ่มคำรามในคออย่างไม่พอใจกล้าดียังไงมาจอดในที่ของเขาซึ่งเป็นเจ้าของคอนโดหรู อันที่จริงตอนนั้นเขาไม่อยากปล่อยห้องชั้นบนสุด แต่เพราะเป็นแผนโปรโมทยอดขายของน้องสาวตัวดีเขาถึงได้ยอม ไม่อย่างนั้นไอ้เจ้าของรถชอปเปอร์คันนี้คงไม่ได้มาจอดที่นี่แน่
“เดี๋ยวนะ ลุงแน่ใจนะว่าเป็นผู้หญิง” เจ้าคุณเรียกหัวหน้ารักษาความปลอดภัยไว้ พลางนึกขึ้นได้คิ้วสวยขมวดมุ่น เขาสงสัยที่ผู้หญิงบ้าอะไรจะมาขับชอบเปอร์หรูคันโตนี้ได้อีกทั้งราคารุ่นนี้แพงสูงลิ่วมีเพียงไม่กี่คันเท่านั้น แสดงว่าโปรไฟล์ผู้หญิงคนนี้ไม่ธรรมดาแน่นอน
“ครับ”
"........"
“พอผมบอกเธอว่าตรงนี้เป็นที่จอดรถของคุณหนู เธอก็รีบไปอ่านป้ายชื่อทันที พออ่านเสร็จผมก็คิดว่าเธอจะไปจอดที่อื่น แต่กลับกลายเป็นว่าขับรถมาจอดตรงนี้ทันทีเลยครับ”
“กล้ามาก”
"ฝากบอกกับผมด้วยนะครับว่า ถ้าคุณหนูมีปัญหาเชิญที่ห้องได้เลย” ชายหนุ่มขบกรามแน่นอย่างไม่พอใจ เมื่อคิดจะเล่นกับเขาแบบนี้ เขาก็จะเอาคืนเช่นกันจะลูกค้าระดับวีไอพีหรือหน้าไหนเขาก็ไม่สนใจ
@ลูกศร
"แม่ง!!"
เสียงสบถดังจากเจ้าของชอปเปอร์คันหรู เธอตกใจไม่น้อยที่เห็นสภาพรถของตัวเอง หลังจากที่ขึ้นไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดเพียงไม่กี่นาที ลงมากลับพบว่าชอปเปอร์หรูเละไม่เป็นท่า หญิงสาวฉุนจัดเพราะคันนี้ถือเป็นลูกรักที่เธอใช้บ่อยที่สุด ที่สำคัญมีรถสปอร์ตหรูคันดำมาจอดขวางทางลูกรักของเธอไว้อีกด้วย อย่างจงใจแกล้ง
"ใครวะเล่นเป็นเด็ก ยิ่งรีบอยู่ด้วย"
ลูกศร ดูเวลาแล้วคงไม่ทันหากเธอจะเอาเรื่องรถสปอร์ตคันหรู จึงโทรเรียกให้ลูกน้องมารับไปที่ผับ คิดไว้ว่ากลับมาเธอจะมาเอาคืนเจ้าของคนคันนี้ที่บังอาจมาจอดรถขวางทางเธอไว้ อีกทั้งยังทิ้งโน๊ตแปะไว้ทั่วคันแถมแปะกาวสองหน้าให้เป็นรอยอีกทำตัวเหมือนเด็ก ถ้าไม่ติดที่เธอรีบป่านนี้มันเละไม่เป็นท่าแน่ และไม่ใช่แค่กระดาษแปะแน่นอน
@PUB
ร่างบางวัยยี่สิบเอ็ดปีอยู่ในชุดเสื้อหนังสีดำในแบบที่ชอบสวมใส่กับกางเกงยีนส์เข้ารูปสีเดียวกัน ปล่อยผมยาวสยายกลางหลังรับกับใบหน้าหวานรูปไข่ดวงตากลมโตสีน้ำตาลเข้มขนตางอนยาว คิ้วเข้มเรียงตัวสวยได้รูปรับกับจมูกโด่งเล็กสวย รั้นขึ้นเล็กน้อย ปากบางกระจับจิ้มลิ้มสีลูกพีช ใครเห็นเป็นต้องเหลียวหลังมองด้วยความสนใจกับความน่ารักและสะดุดตา แต่ทว่านิสัยและท่าทางต่างกับลักษณะภายนอกโดยสิ้นเชิง
"ทำไมมาช้าจัง ผมรีบอยู่ด้วย"
ธาร หรือธาราน้องชายคนเดียวเอ่ยต่อว่าพี่สาวอย่างไม่พอใจที่ได้มาดูแลผับแทนพี่สาว เพราะตนนัดเดทกับสาวสวยไว้แล้วแท้ๆแต่ต้องอยู่เฝ้าร้านเพราะเป็นคำประกาศิตจากพี่สาวคนสวยที่จะขัดขืนมิได้ กับคนอื่นเขาไม่เคยกลัวแต่กับพี่สาวคนนี้เขาไม่กล้าแม้แต่จะทำให้อีกฝ่ายขัดเคืองใจ
"ไอ้น้องเวร!! มึงดูผับแทนพี่ไม่กี่นาทีมีบ่น เงินเดือนเสือกอยากจะได้เยอะ เดี๋ยวปั๊ด"
"ก็เพราะพี่ดุแบบนี้ไงผู้ชายคนไหนจะกล้ามาจีบพี่วะ แล้วเมื่อไหร่จะหาหลัวกับเขาได้สักที โตมาจนป่านนี้ยังไม่มีแฟน"
ลูกศรง้างมือเตรียมจัดการน้องชายที่พูดไม่เข้าหู แต่ดูเหมือนว่าอีกคนไวกว่ารีบชิ่งหนีไปก่อน
"แม่ง!!"
หญิงสาวสบถตามร่างสูงของน้องชายเพียงคนเดียวด้วยความโมโห ธาราเป็นน้องชายอายุห่างกันแค่สองปี แต่ความรับผิดชอบกลับแตกต่างกันลิบลับ ฝ่ายนั้นเที่ยวเล่นเพียงอย่างเดียวถือว่ามีเงินทองมากมาย แต่สำหรับเธอเองอยากยืนด้วยลำแข้งของตัวเองถึงแม้เบื้องหลังจะเป็นถึงลูกสาวบุญธรรมของมาเฟียก็ตามที
"วันนี้เรียบร้อยดีไหม"
เมื่อจัดการน้องชายตัวเองไม่ได้ลูกศรจึงหันไปถามผู้จัดการหนุ่มที่ยืนอมยิ้มอยู่ทางด้านหลังพอเงยหน้าเจอเจ้านายสาวยืนกอดอกแยกเขี้ยวใส่ ถึงกลับหุบยิ้มแทบไม่ทัน พูดตะกุกตะกักรายงานสถานการณ์ทันที
"วันนี้ลูกค้าแน่นร้านเพราะเป็นวันศุกร์ แต่ว่ามีแขกวีไอพีต้องการพบคุณหนูด้วยนะครับ"
หญิงสาวขมวดคิ้วสวยทันที ปกติเธอไม่สุงสิงกับใครและเพิ่งย้ายมาอยู่ที่เมืองไทยเพียงไม่กี่เดือน ไม่น่าที่จะมีใคร ยกเว้นคนรู้จักและสนิทจริงๆเท่านั้น หรือว่าจะเป็นคนของแดดดี้ ไวเท่าความคิดหญิงสาวรีบเดินขึ้นไปชั้นบนที่เป็นโซนวีไอพีทันที
"ชาร์ค"
ชายหนุ่มลูกครึ่งอิตาลีหน้าตาดีรูปร่างสูงใหญ่เป็นหลานชายห่างๆของแดดดี้ ตามจีบเธอตั้งแต่อยู่เมืองนอก ให้ผู้ใหญ่มาทาบทามหลายครั้งแต่หญิงสาวไม่ค่อยชอบหน้าเพราะชายหนุ่มเจ้าเล่ห์ ชอบใช้อำนาจในทางที่ผิดและข่มเหงคนที่อ่อนแอกว่าโดยไม่สนใจหลักมนุษยธรรม ที่สำคัญเขาพัวพันกับธุรกิจสีดำ หญิงสาวจึงปฏิเสธทุกครั้งที่มีการเอ่ยถึงเรื่องนี้ แต่วันนี้ชายหนุ่มตามมาที่เมืองไทยทำไม
"พี่มาติดต่อธุรกิจเลยแวะมาหาเรา"
ชาร์คชายหนุ่มตาสีน้ำข้าวเอ่ยขึ้น แววตาที่มองมาไม่ได้ปิดบังความรู้สึกจนเธอรู้สึกกระอักกระอวนใจ อุตส่าห์หนีมาอยู่ที่นี่ยังจะตามมาหลอกหลอนเธออีกจนได้
"แต่ฉันต้องทำงาน คงอยู่คุยด้วยไม่ได้" หญิงสาวรีบออกตัวทันทีแค่ทักทายเพียงไม่กี่ประโยคก็รู้สึกสะอิดสะเอียนแล้ว
"อย่าปฏิเสธพี่อย่างไร้เยื่อใยแบบนี้สิ พรุ่งนี้พี่ก็กลับแล้ว มานั่งคุยกันก่อน"
ลูกศรมองไปยังชายชุดดำที่ยืนอยู่ข้างหลังอีกสามคน แต่ละคนหน้าตาไม่น่าไว้วางใจเลยสักนิด แต่เมื่อเขาขอมาเธอก็จัดให้ เพราะยังไงที่นี่ก็เป็นถิ่นของเธอ
"คุณหนูครับ" ลูกน้องของลูกศรตามขึ้นมาด้วยความเป็นห่วงหลังจากเห็นว่านายของตนอยู่กับชายฉกรรจ์ หญิงสาวจึงโบกมือให้คนเหล่านั้นออกไป เพราะคิดว่าคงไม่มีอะไรน่าห่วง
"ได้ ฉันจะอยู่คุยกับนายแต่คงได้ไม่นาน เพราะวันนี้มีเอกสารที่ต้องกลับไปเคลียร์" หญิงสาวเอ่ยพลางนั่งเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามโดยมีคนของชาร์ค ยืนคอยบริการ
เสียงกริ่งดังหน้าห้องทำให้ชายหนุ่มขมวดคิ้วอย่างสงสัย ชั้นนี้ไม่มีใครนอกจากเพื่อนบ้านอีกห้องเท่านั้น และไม่มีใครสามารถขึ้นมาได้ถ้าเจ้าของห้องไม่อนุญาต หรือว่าจะเป็นห้องข้างๆ แต่นี่ก็ดึกมากแล้วไม่น่าที่จะเสียมารยาทกดกริ่งยามนี้ ดีเหมือนกันถ้าเป็นเจ้าของชอบเปอร์คันหรูเขาจะได้จัดการให้จบคืนนี้ โทษฐานที่บังอาจมาปีนเกลียวกับเขา แต่พอเจ้าคุณส่องตาแมวแล้วพบว่าคนที่ยืนอยู่ข้างนอกเป็นใคร ชายหนุ่มรีบเปิดประตูรับทันที
"มาได้ไง" เจ้าคุณมองหน้าเพื่อนสาวนิ่ง ดวงตาคมกริบมองไปยังห้องข้างๆทันที หรือว่าเพื่อนบ้านของเขาก็คือลูกศร
"ขะ..เข้าไปหน่อย" ท่าทางของลูกศรไม่ค่อยจะดีนัก หน้าตาแดงก่ำทั้งที่ลูกศรไม่ใช่คนดื่มเหล้าจัด อย่างมากก็แค่จิบไวน์เท่านั้น
"นี่เป็นอะไรทำไมหน้าแดง"
"อย่าเพิ่งถาม"
อีกคนไม่สนใจที่จะตอบกลับเดินแทรกเข้าไปในห้องหรูโดยไม่ขออนุญาตเจ้าของแต่อย่างใด หญิงสาวมองห้องนอนของเพื่อนหนุ่ม การออกแบบดีภายในดูคลาสสิคมาก โทนสีขาวดำที่เหมาะกับเจ้าของห้องเฟอร์นิเจอร์สีเดียวกัน อีกทั้งแต่ละอย่างล้วนแพงหูฉี่ แต่ตอนนี้เธอไม่ใช่เวลาที่เธอจะมาสำรวจห้องของเจ้าคุณ
"อ้าว เฮ้ยนี่มันห้องกู" เจ้าของห้องหนุ่มโวยวายลั่น เมื่ออีกคนถือวิสาสะเข้ามายามวิกาล และดูเหมือนอาการจะไม่ปกติอีกด้วย
"..........."
"อยู่ห้องถัดไปใช่ไหม "
"อืม"
"ไม่อยากจะเชื่อ ว่าเป็นเจ้าของชอปเปอร์คันนั้นจริงๆ" เขาพึมพำกับตนเองเบาๆไม่ได้บอกหญิงสาวว่าตนเองคือคนที่แปะกระดาษกาวรอบคัน ขืนลูกศรรู้เข้าโทษของเขามีเพียงสถานเดียว คือ เขาตาย!!
ชายหนุ่มมองใบหน้าหวานที่เดินไปทิ้งตัวลงบนโซฟาหรูกลางห้อง ส่วนตัวเขาเดินไปเปิดตู้เย็นเพื่อหาเครื่องดื่มให้อีกฝ่ายเพราะดูท่าทางอีกคนเหมือนเมาอะไรสักอย่างและคิดว่าคงต้องการเครื่องดื่ม แต่พอเดินกลับมาก็ต้องชะงักกับภาพตรงหน้าด้วยความตกใจ
"เชี้ยละ!!"
(⊙_⊙;)
"หุบปากมึงไว้ก่อน แล้วรีบมาช่วยกูที"
เธอก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาไม่เคยสนใจ แต่ก็ยังดึงดันอยากจะอยู่ใกล้ ต่อให้เธอเป็นเมียแต่งเขาก็คงไม่มีวันเปลี่ยนใจ เพราะเหตุนี้เธอจึงตัดสินใจจากไปในคืนแต่งงาน "จากนี้ไปเราไม่มีอะไรติดค้างกันอีก" 🥀
ก็ไม่เคยคิดว่าจะมีใคร เพราะว่ามีคนในหัวใจอยู่แล้ว แม่มดตัวร้ายเข้า มาวิ่งวุ่นวายอยู่ในใจเขาตั้งแต่เด็ก แล้วจะให้เขามองหาหญิงอื่นอีกทำไม เมื่อคนที่อยู่ในหัวใจกำลังหลงเข้ามาในอาณาจักรของเขา เพราะตั้งแต่โตมาจนป่านนี้แทนคุณยังไม่เคยเห็นว่าจะมีผู้ชายคนไหนเข้ามาเป็นเจ้าของหัวใจยัยแม่มดน้อยได้เลย เขาเองก็อยากจะลองดูสักครั้ง หากมีโอกาส สุดท้ายใครจะชนะเกมนี้ มารอลุ้นกัน
เพราะเด็กหนุ่มที่เขาช่วยไว้ในคืนนั้นได้สูญเสียความทรงจำหมอหนุ่มจำต้องรับไว้ดูแลความใกล้ชิดทำให้หัวใจแกร่งของเขาหวั่นไหวจนเกิดเป็นความรัก แต่เมื่อความทรงจำกลับคืนมา เจ้านายกลับจำเรื่องราวของเขาไม่ได้
ในการแต่งงานที่ทำข้อตกลงไว้ เจียงหว่านเป็นฝ่ายที่มีใจให้อีกฝ่ายก่อน แต่ตอนที่เธอต้องการเผยเสี้ยนมากที่สุด เขากลับอยู่เคียงข้างคนรักในใจของเขา ในท้ายที่สุด เจียงหว่านก็ตัดสินใจหย่า และเริ่มต้นชีวิตใหม่ เมื่อเผยเสี้ยนรู้สึกตัวขึ้นมา เธอก็จากไปแล้ว เมื่อเผชิญหน้ากับคู่แข่งที่เข้าคิวเพื่อรับป้ายหมายเลข เผยเสี้ยนหยิบเงินร้อยล้านออกมาและพูดว่า "หว่านหว่าน คู่รักก็ต้องเป็นคู่เดิมเราแต่งงานใหม่อีกครั้งได้ไหม"
เธอคิดว่าพวกเขาจะต่างคนต่างไปหลังจากการหย่าร้าง โดยเขาใช้ชีวิตของเขาเอง ส่วนเธอก็มีความสุขกับเธอไป-- แต่แล้ว... "ที่รัก ผมผิดไปแล้ว คุณกลับมาได้ไหม" ชายใจร้ายที่เคยหักหลังเธอสุดท้ายก็ก้มหัวที่หยิ่งผยองลง "เราคืนดีกันเถอะ ผมขอร้องล่ะ" ซูเชียนชือผลักดอกไม้ที่ชายคนนั้นมอบให้ออกไปอย่างเย็นชา และตอบอย่างใจเย็น "มันสายไปแล้ว"
หลังจากแต่งงานกันสามปี เจียงหยุนถังพยายามสุดความสามารถเพื่อช่วยชีวิตสามีที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ โดยไม่คาดคิด ว่าเขาได้ละทิ้งเธอเหมือนกับขยะ รับรักแรกของเขากลับประเทศและตามใจเธอทุกอย่าง เจียงหยุนถังที่ท้อใจตัดสินใจหย่า และทุกคนต่างก็หัวเราะเยาะเธอที่กลายเป็นภรรยาที่ถูกทอดทิ้งจากตระกูลเศรษฐี อย่างไรก็ตาม เธอกลับเปลี่ยนแปลงตัวเองอย่างกะทันหันเป็นหมอเทวดาที่พบเจอยาก "Lillian"แชมป์แข่งรถที่มีฐานแฟนคลับจำนวนมาก และยังเป็นนักออกแบบสถาปัตยกรรมระดับโลกอีกด้วย ชายร้ายหญิงชั่วคู่นั้นเยาะเย้ยเธอว่า เธอจะไม่มีวันหาคู่รักได้ใ แต่ไม่คาดคิดว่าลุงของอดีตสามีของเธอ ซึ่งเป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุดทำกแงทัพกลับมาเพียงเพื่อขอแต่งงานกับเธอ
ฉู่ว่านยู ผู้สืบเชื้อสายมาจากตระกูลแพทย์แผนโบราณ มีทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยม ยาที่เธอทำนั้นทุกคนต่างอยากได้ สามารถรักษาได้ทุกโรค แต่กลับไม่คาดคิดว่าจะย้อนยุค กลายเป็นผู้หญิงที่ขี้เหร่ที่สุดในใต้หล้า และยังเอาชนะใจท่านอ๋องด้วย การเริ่มต้นไม่ค่อยดีก็ไม่เป็นไร มาดูกันว่าเธอจะพลิกผันยังไง การแย่งการแต่งงานงั้นเหรอ? เธอทำให้น้องต้องรับบทเรียน แย่งสินเิมดลับมา ให้ชายั่วหญิงร้ายคู่นี้อยู่ด้วยกันตลอดไป ขี้ขลาดเหรอ? เธอจัดการพ่อร้าย สั่งสอนผู้หญิงเสแสร้ง! ขี้เหร่เหรอ? เธอรักษาพิษในตัว และกลายเป็นคนงามอันน่าทึ่ง! ลูกสาวขี้เหร่ของจวนอัครมหาเสนาบดี กลายเป็นผู้สูงส่ง แม้แต่ผู้โหดเหี้ยมบางคนยังหวั่นไหวกับเธอ เมื่อสุดที่รักจะจัดการผู้ใด เขามักจะช่วยเสมอ... แต่น่าเสียดายสุดที่รักคนนั้นไม่มีเขาอยู่ในใจ ฉู่ว่านยู "ออกไป หย่าเลย ผู้ชายมีแต่เป็นภาระของข้าเท่านั้น" เสี่ยวลี่จิงรู้สึกน้อยใจ "ไม่ได้ ข้าให้ครั้งแรกกับเจ้าแล้ว เจ้าต้องรับผิดชอบข้า"
"ไล่ผู้หญิงคนนี้ออกไปซะ" "โยนผู้หญิงคนนี้ลงทะเลซะ" ขณะที่ไม่รู้จักตัวตนที่แท้จริงของเหนียนหย่าเสวียน โฮว่หลิงเฉินได้ปฏิบัติต่อเธออย่างไม่เป็นมิตร "คุณหลิงเฉินครับ เธอคือภรรยาของท่านครับ" ผู้ช่วยของหลิงเฉินกล่าวเตือนเขา เมื่อได้ยินเช่นนั้น หลิงเฉินหยุดเพ่งมองไปที่เขาอย่างเย็นชาและบ่นขึ้นมาว่า "ทำไมไม่บอกผมให้เร็วกว่านี้?" นับจากนั้นเป็นต้นมา หลิงเฉินได้ตามใจและรักใคร่ทะนุถนอมหย่าเสวียนมาตลอด โดยไม่มีใครคาดคิดว่าพวกเขาจะหย่าร้างกัน
เกิดใหม่ในชาตินี้ นางแค่ต้องการอยู่อย่างสงบสุขปกป้องครอบครัวจากเรื่องร้ายที่จะเกิดขึ้น นางไม่อยากตกอยู่ในบ่วงรักอันทำให้ครอบครัวต้องพบกับวิบัติอีกต่อไปแล้ว... คำเตือน นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายรักโรแมนติก ดราม่า มีฉากความรุนแรง ฉาก NC และมีฉากเศร้าสะเทือนใจ โปรดพิจารณาก่อนดาวโหลดนะคะ กราบขอบพระคุณค่ะ