10 เล่มนิยายที่คล้ายกับ จำเลยรักของนายซาตาน นิยาย

สารบัญ

1. เมียหย่ารัก

2. กรงขังรักคุณหมอ Hot Nerd

3. ท่านประธานขาพาหนูลงจากเตียง เอ๊ย คานที

4. แรงเสน่หาของอดีตภรรยา

5. เด็กเลี้ยง เฮียมาเฟีย

6. เมียเก่าฉันเป็นเศรษฐี

7. ของหวงท่านอ๋องอำมหิต

8. สยบหัวใจยัยตัวร้าย

9. ท่านแม่ผู้นี้คืออดีตสุดยอดนักฆ่า

10. ทัณฑ์บำเรอมาเฟีย

---

1. เมียหย่ารัก

ผู้เขียน: Gabie Parpia

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 แก้แค้น

ณ ห้องจัดเตรียมงานแต่งงานของโรงแรม

เย่ชิงซีในชุดแต่งงานสีขาว แต่งหน้าอย่างงดงาม กำลังนั่งอ่านเอกสารยินยอมการทำกิ๊ฟท์ และสัญการรักษาข้อมูลที่เป็นความลับ ซึ่งการทำกิ๊ฟจะมีขึ้นในวันพรุ่งนี้

และเจ้าของเชื้ออสุจิก็คือลูกชายคนโตของตระกูลเสิ่น เสิ่นเซียวเหยา ซึ่งเป็นเจ้าบ่าวในงานแต่งงานที่ยิ่งใหญ่แห่งศตวรรษนี้

แต่น่าเสียดายที่เจ้าบ่าวประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อสามเดือนก่อน และกลายเป็นเจ้าชายนิทรา เลยไม่สามารถมาร่วมงานแต่งได้

“คุณเย่ ถ้าอ่านเสร็จแล้วกรุณาลงชื่อเร็ว ๆ ด้วยครับ นายท่านกำลังรออยู่” ทนายจางจ้องมองเย่ชิงซีด้วยสีหน้าจริงจัง และนำเสียงก็แฝงไปด้วยการเร่งเร้า

ผู้คนพากันลือว่า เสิ่นเซียวเหยาเป็นเหมือนตะเกียงที่ใกล้จะหมดน้ำมัน จะมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นาน

ตระกูลเสิ่นเป็นตระกูลมหาเศรษฐีเก่าแก่ ให้ความสำคัญกับทายาทที่จะมาสืบทอดทรัพย์สมบัติของตระกูลเป็นอย่างมาก นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเสิ่นชางป๋อถึงต้องรีบร้อนไปขอเจ้าสาวให้กับลูกชาย เพื่อจะได้นำเชื้ออสุจิที่เก็บไว้เมื่อนานมาแล้ว มาทำทายาทให้กับเสิ่นเซียวเหยาก่อนที่เขาจะเสียชีวิต

สีหน้าของเย่ชิงซีดเผือก ใบหน้าเล็ก ๆ ดูตึงเครียด มีความตื่นตระหนกแฝงอยู่ในดวงตามใส ๆ ที่ยากจะสังเกต

“ขอโทษค่ะ ฉันต้องอ่านเอกสารยินยอมนี้อย่างละเอียดก่อนค่ะ คุณออกไปก่อนได้ไหมคะ”

ทนายจางนิ่งเงียบไปหลายวินาที จากนั้นก็พยักหน้า และออกไปจากห้องจัดเตรียมการแต่งงาน

2. กรงขังรักคุณหมอ Hot Nerd

ผู้เขียน: ณดารินทร์

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 ตอนที่ 1 ไปอยู่กับฉันไหม

เสียงลมหายใจหอบกระชั้นดังฝ่าความมืดมิดจนแทบมองไม่เห็นสิ่งใดในค่ำคืนที่หนาวเหน็บ อวัยวะเบื้องต่ำกระทบผืนดินแตกระแหงในจังหวะถี่รัว

เด็กสาวอายุเพียง 18 ปี ผมเผ้ารุงรัง เหงื่อกาฬไหลท่วมตัวผสมกับหยาดน้ำตาที่เอ่อนองเต็มใบหน้าเปรอะเปื้อนมอมแมมแทบดูไม่ได้

เธอเม้มปากแน่นกลั้นเสียงสะอื้นจากความเจ็บปวดที่ได้รับบริเวณฝ่าเท้าเปลือยเปล่าที่แตกยับจากการวิ่งหนีใครบางคนอย่างไม่คิดชีวิต

แสงสว่างเป็นดวงๆ ลอยอยู่ด้านหน้าไม่ไกลจากจุดที่เธออยู่นัก จึงกลั้นใจฝืนทนต่อความเจ็บแสบปวดแปลบแล้วใช้แรงเฮือกสุดท้ายพุ่งทะยานไปข้างหน้าตามแสงไฟที่ลอดผ่านแนวพุ่มไม้นั้น

อีกนิด อีกเพียงนิด ในที่สุด..เธอพุ่งตัวพ้นแนวพุ่มไม้ขนาดใหญ่ แสงไฟบนท้องถนนสว่างวาบขึ้นตรงหน้าพร้อมกับเสียงห้ามล้อดังสนั่น

คนตัวบางที่น้ำตาไหลอาบแก้มเบิกตากว้างด้วยความตกใจ ขาเรียวไร้ซึ่งเรี่ยวแรงจะขยับไปไหนอีกแล้ว จึงยกมือทั้งสองข้างขึ้นมาบังแสงไฟ ก่อนความสว่างวาบนั้นจะถูกแทนที่ด้วยความมืดมิดราวกับเมื่อไม่กี่นาทีก่อนหน้านี้ไม่มีผิดพร้อมๆ กับสติสัมปชัญญะสุดท้ายของสาวน้อยผู้แสนโชคร้ายนี้จะวูบดับลงไป

“เห้ยยยยย”

ชายหนุ่มหล่อเหลาเรือนร่างใหญ่โตที่อยู่เบื้องหลังพวงมาลัยรถยนต์คันหรูราคาแพงที่การันตีสมรรถนะในการขับขี่ร้องลั่น เมื่ออยู่ๆ ก็มีผู้หญิงตัวบางๆ วิ่งทะเล่อทะล่าออกมายืนขวางหน้ารถของเขาในระยะไม่ไกลนัก

เขาเหยียบเบรกและประคองพวงมาลัยเพื่อหักหลบไปอีกเลนหนึ่งของถนนขนาดเล็กนอกเมือง โชคดีเหลือเกินที่เวลานี้ไม่มีการสัญจรขวักไขว่เหมือนช่วงหัวค่ำจึงไม่มีรถสวนมาให้เกิดอุบัติเหตุซ้ำ

รถยนต์สัญชาติยุโรปสมรรถนะดีเยี่ยมหยุดตัวเองลงได้หลังจากต้องไถลเปลี่ยนเลนไปไกล ผู้ชายที่นั่งอยู่หลังพวงมาลัยถอนหายใจเฮือกใหญ่ แล้วรีบมองกระจกหลังเพื่อดูว่าผู้หญิงที่เห็นเมื่อครู่ยังมีตัวตนอยู่ไหม ก็เห็นว่าผู้หญิงคนนั้นนอนแน่นิ่งอยู่บนพื้นถนน จึงรีบขับรถกลับมาอยู่ในเลนปกติของตัวเองแล้วขยับเข้าจอดชิดริมขอบทาง ก่อนจะรีบวิ่งไปดูคนที่นอนอยู่กับพื้นถนนนั้นอย่างรวดเร็ว

3. ท่านประธานขาพาหนูลงจากเตียง เอ๊ย คานที

ผู้เขียน: ผลิกา(เลอบัว)

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 บทนำ

บทนำ

“ผับ ๆๆ…” เสียงเสียดสีของสองกายที่ กำลังสอดประสานกลายเป็นหนึ่ง ยิ่งฟังยิ่งกระตุ้นความกำหนัดให้ปะทุถึงขีดสุด ดุ้นยักษ์ที่กำลังชำแรกแทรกผ่านความนุ่มลึก ทำเอาพวกเขาเสียวซ่านจนแทบลืมตัวตน เขาแข็งขึง ในขณะที่เธอก็อ่อนนุ่มแต่ร้อนผ่าว เขาเหยียดขยาย ในขณะที่เธอตอดรัดตลอดลำกายแกร่ง เขาขยับตอกอัด ในขณะที่เธอก็ส่ายร่ารับได้ทุกจังหวะการสอดใส่ ประหนึ่งร่างกายทั้งคู่เกิดมาเพื่อเติมเต็มซึ่งกันและกัน

“อ๊ะ! อื้อ!” เสียงเธอครางตามจังหวะที่ถูกกระแทกกระทั้น รับกับเสียงเนื้อกระทบเนื้อเป็นจังหวะเดียวกัน 

“อา…!” เขาเองก็คำรามเสียงแหบห้าว นึกไม่ถึงว่าร่างกายของผู้หญิงคนนี้จะให้ความรู้สึกดีถึงปานนี้ โดยเฉพาะความรัดรึงที่กำลังตอดตุบๆ มันทำเอาเขาอยากทะลายทำนบปลดปล่อยให้สายธารสวาทสาดกระเซ็นใส่ความแนบแน่นของเธอเต็มที อีกไม่นานหรอก รอให้เขาเสพสมเรือนร่างงดงามผุดผาดนี้ให้หนำใจซะก่อน ถึงตอนนั้นเขาจะปลดปล่อยให้เธอได้กลืนกินมัน 

กายแกร่งแข็งขึงและร้อนผ่าวราวแท่งเหล็กที่กำลังขยับเข้าขยับออกเสียดสีจนเนินสาวร้อนฉ่า ไม่ใช่แค่เธอที่กำลังเสียดเสียวกับดุ้นยักษ์ที่ขยับตอกอัดลงมาซ้ำๆ เขาเองที่เป็นฝ่ายโรมรันก็ไม่ได้รู้สึกต่างกัน ยิ่งเขาขยับความคับแน่นก็ยิ่งบีบอัดจนต้องครางระงม ความกำหนัดที่มันกำลังพลุ่งพล่านอย่างที่ไม่เคย ทำให้เขาแทบระเบิด เหงื่อเม็ดเล็กๆ ที่กำลังผุดพรายเต็มใบหน้าของ ไม่ได้ทำให้พวกเขารู้สึกเหน็ดเหนื่อย กลับเป็นแรงกระตุ้นให้พวกเขาเข้าหากันอย่างรุนแรงมากขึ้น แนบแน่นขึ้น เธอยังคงส่ายร่าแอ่นรับตัวตนทั้งหมดที่เขาให้ ในขณะที่เขาก็โยกขยับสลับบดเบียดจนกายสาวสั่นคลอน

แสงไฟสลัวๆ จากหัวเตียงที่สาดกระทบมายังเรือนร่างเปลือยเปล่าขาวเนียนกำลังปลุกปั่นความกำหนัดของเขาให้พุ่งพล่านยิ่งกว่าเดิม เธอเป็นใคร คำนี้ยังดังก้องอยู่ในหัว แล้วอะไรทำให้เธอต้องมาทำงานแบบนี้ คิดมาถึงตรงนี้ เขาก็อดโมโหไม่ได้ เผลอระบายออกมาด้วยการกระแทกใส่เนินสาวแรงๆ จนเธอครางประท้วงใบหน้าบิดเบี้ยวเหยเก แน่นอนว่าเขารู้ดีว่านี่คือครั้งแรกของเธอ แต่ที่ไม่รู้คือ...ทำไมเธอต้องเป็นสาวไซด์ไลน์ ถึงครั้งนี้จะเป็นครั้งแรก แต่ครั้งต่อๆ ไปล่ะ จะมีผู้ชายอีกกี่คนที่ได้ทำอย่างที่เขาทำ เพียงแค่คิด เขาก็เดือดดาลขึ้นมาอย่างไม่มีเหตุผล พลันสะโพกสอบก็ขยับตอกอัดรุนแรงขึ้นอีก

4. แรงเสน่หาของอดีตภรรยา

ผู้เขียน: วีณา กางมุ้งคอย

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 สุดที่รัก

ในห้องนอนที่ใหญ่กว้าง มีเสียงโทรศัพท์จากโต๊ะข้างเตียงที่ประณีต ดังอย่างไม่ยอมหยุด ทำให้ นรีรัตน์ ทวีศักด์สกุล รำคาญจนทนไม่ได้

เธอพยายามคว้าผ้าปูที่นอนที่ทับอยู่ใต้ร่าง ขณะที่เธอตะคอกชายที่อยู่ข้างเธอ “ชยุด คุณ–” ก่อนที่เธอจะพูดจบ ชายคนนั้นก็ทำให้เธอครางด้วยความอิ่มเอม

เธอยังไม่ทันได้พูดจบเลย ผู้ชายคนนั้นก็ทำให้เสียงโทษของเธอกลายเป็นการหายใจหืด ๆ แทน

ร่างของเธออ่อนระทวยราวกับขี้ผึ้งลนไฟ เมื่ออยู่ภายใต้ร่างของเขา

ชายคนนั้นค่อย ๆ เขยิบตัวออกจากร่างของนรีรัตน์ เขาบิดขี้เกียจก่อนยื่นมือไปหยิบโทรศัพท์ที่อยู่ข้างโต๊ะ

“ที่รัก เดี๋ยวพี่ลงมาหาจ้ะ “ตัวเองรออยู่ที่ห้องนั่งเล่นแล้วใช่มั้ยจ้ะ” เขาชงักไปชั่วครู่ก่อนผงกศีรษะ “งั้นพี่ขออาบน้ำแต่งตัวก่อนค่อยลงไปนะ รักนะ”

ผู้ชายที่อยู่ข้างเธอสูงชะลูด ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยมัดกล้ามเนื้อ มัดกล้ามของเขาช่างยั่วยวนและเซ็กซี่ โดยเฉพาะตอนที่เหงื่อไหลลู่ไปตามผิวอันเงางามของเขา ดวงตาของเขานั้นดูแสนจะอบอุ่นและเป็นมิตร เต็มไปด้วยความเสน่ห์และความเอาใจใส่

แต่นรีรัตน์รู้ดีว่า ความรู้สึกนั้นเขาไม่ได้จะมอบให้เธอ

ความอ่อนโยนของเขา มีคนๆ เดียวเท่านั้นที่ได้จับจองเป็นเจ้าของ

เมื่อได้ยินเสียงอันนุ่มนวล เธอถึงกับชะงักไปชั่วขณะ

นรีรัตน์หยิบผ้าห่มที่ร่วงลงบนพื้นขึ้นมาห่อตัวอย่างเย็นชาขณะที่ชยุดก้าวเท้าไปอาบน้ำ

ประตูห้องน้ำเปิดอยู่ และส่งเสียงน้ำ“หัวๆ” ออกมา

เธอกวาดสายตามองไปรอบห้อง ของตกแต่งทุกชิ้นนำเข้ามาจากประเทศ D เฟอร์นิเจอร์ต่าง ๆ เป็นของหรูทั้งนั้น

นี่เป็นห้องนอนห้องหนึ่งของวิลล่าตระกูลเกียรติโรจนปรีชา แต่สำหรับนรีรัตน์แล้วมันไม่ต่างไปจากพวกโรงแรมห้าดาวที่เธอเคยพักเลยแม้แต่น้อย

5. เด็กเลี้ยง เฮียมาเฟีย

ผู้เขียน: ซีไซต์

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 บทนำ

@ไนต์คลับ

"ผักบุ้ง!!"

เสียงตะโกนเรียกโหวกเหวกโวยวายดังขึ้นไม่ขาดสาย ก่อนสาวน้อยร่างเล็กเจ้าของชื่อ ผักบุ้ง จะขานรับด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม ถึงแม้ภายในใจจะเหนื่อยแสนเหนื่อยแค่ไหนก็ตาม

"ขา เจ้!!"

หญิงสาวใบหน้าทรงเสน่ห์ วัย 22ปี เดินมาหา เจ้นก ผู้จัดการของไนต์คลับชื่อดังที่เธอทำงานอยู่ด้วยท่าทางขะมักเขม้น

"ผักบุ้งคนสวย นางฟ้าของเจ้! มาหาเจ้เร็วๆ"

เจ้นกกวักมือเรียกเด็กสาวให้รีบเดินเข้ามาหาด้วยท่าทางรีบร้อน ก่อนจะฉีกยิ้มกว้างอย่างเอ็นดู

"มีอะไรหรือเปล่าคะ ยิ้มหวานเชียว"

ผักบุ้งเอ่ยถามอย่างสงสัย ท่าทางของอีกฝ่ายเริ่มไม่น่าไว้วางใจจริงๆ

"วันนี้มีแขกSUPER V.I.P มาหลายคนเลย รวย ๆ กันทั้งนั้น เขามาจองชั้นบนไว้ทั้งชั้นเลยนะ"

เจ้นกพูดไปพลางทำหน้าเพ้อฝันอย่างมีความสุข แตกต่างจากผักบุ้งที่ยังงงงวยกับอีกฝ่าย คิดว่าจะมีเรื่องอะไรสำคัญเสียอีก

"ค่ะ...แล้วเจ้เรียกหนูมาทำไมคะ"

"วันนี้เด็กที่ร้านมีไม่พอ เจ้ก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้วจริงๆ" เจ้นกพูดพลางมองเด็กสาวตาหวานอย่างมีเลศนัย

"แต่เจ้คะ บุ้งไม่ทำงานเกี่ยวกับเรื่องอย่างว่านะ เราคุยกันไว้แล้ว"

6. เมียเก่าฉันเป็นเศรษฐี

ผู้เขียน: Axel Bob

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 การแต่งงานที่น่าสมเพช

ในค่ำคืนอันมืดมิด

แสงไฟภายในคฤหาสน์ของตระกูลยู่ยังส่องสว่างไสว เสียงหัวเราะครื้นเครงดังออกมาเรื่อย ๆ จากทางห้องนั่งเล่น

เจียงซุ่ยยืนอยู่เพียงผู้เดียวภายในห้องครัว ใบหน้าของหญิงสาวขึ้นสีแดงอย่างผิดปกติ เธอมองหม้อซุปด้วยความวิงเวียน ไอจากหม้อที่ลอยขึ้นมาปะทะใบหน้าทำให้เธอมองอะไรไม่ค่อยชัด

หญิงสาวมีไข้ตั้งแต่เมื่อเช้าแล้ว

แต่เธอไม่มีแม้แต่เวลาจะออกไปหาซื้อยามากิน เธอมัวแต่สาละวนอยู่กับงานบ้านพวกนี้จนไม่ได้ออกไปไหนเลย

“นี่ เสร็จหรือยังวะ！ เธอขนาดแค่ทำกับข้าวก็ช้าขนาดนี้ นี่พี่ชายของฉันไปคว้าเอาขยะอย่างเธอมาแต่งงานด้วยได้ยังไงเนี่ย！”

ยู่โหลเดินเข้ามาในห้องครัวพร้อมกับเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ

เจียงซุ่ยได้แต่เลียริมฝีปากที่แห้งผากของตนเอง หญิงสาวคุ้นชินกับท่าทีเช่นนี้ของน้องสามีตนเองแล้ว

“อีกไม่นานก็เสร็จแล้วค่ะ”

“งั้นก็เร็ว ๆ เข้า พี่ชายของฉันกับพี่เมิ่งหนิงกำลังรออยู่” ยู่โหลออกคำสั่งให้อีกคนเร่งมือ “พี่เมิ่งหนิงน่ะไม่เหมือนกับสาวบ้านนอกคอกนาอย่างเธอหรอกนะ พี่เขาเพิ่งจะกลับมาจากการรักษาที่ต่างประเทศ เพราะฉะนั้นจะปล่อยให้พี่เขาหิวไม่ได้ เพราะถ้าพี่เขาหิวขึ้นมา พี่ชายของฉันไม่เอาเธอไว้แน่！”

เจียงซุ่ยกำช้อนในมือของตนเองแน่น เธอรู้สึกเหมือนถูกแทงทะลุหัวใจ มันเจ็บปวดเหลือเกิน

เธอคอยดูแลยู่จินเฉินและตระกูลยู่ด้วยกำลังทั้งหมดที่เธอมีมาตลอดระยะเวลาสามปี ไม่ต่างอะไรกับคนรับใช้คนหนึ่ง แต่ในสายตาของสามี เธอเทียบอะไรกับเสิ่นเมิ่งหนิงไม่ได้แม้แต่ปลายเส้นผมด้วยซ้ำ

7. ของหวงท่านอ๋องอำมหิต

ผู้เขียน: ซีไซต์

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 0 บทนำ

หลิวฉูฉู่อดีตฮองเฮาตัวร้าย ในยามที่ยังมีชีวิตนางเป็นคนหลงใหลในอำนาจ ไม่ว่าจะเป็นวางแผนชั่ว วางยาพิษเด็ก วางเพลิง เผากระท่อม นางล้วนทำมาทั้งหมดเพราะอำนาจอันสูงสุด ทว่าสวรรค์กลับลงโทษนางให้ผู้อื่นมาเข้าร่างของนางเอง ยามนั้นวิญญาณของหลิวฉูฉู่ออกจากร่างมาแล้วก็นับว่าได้ตายจาก นางโกรธแค้นผู้ที่ทำให้นางเป็นเช่นนี้นางจึงได้กลายเป็นวิญญาณอาฆาตกระทั่งถูกไต้ซือฉีกงจับขังเอาไว้ในร่างของกระต่ายน้อยตัวหนึ่งไม่ให้ทำเรื่องเลวร้ายได้อีก

แต่เพราะวิญญาณของนางร้ายกาจเกินไป นางจึงกลืนกินวิญญาณของกระต่ายตัวน้อยและหลบหนีไป ไต้ซือฉีกงสามารถติดตามจับนางเอาไว้ได้อีกครั้งจากนั้นจึงกักขังวิญญาณเอาไว้ในร่างของแมวอันมีพลังชีวิตที่แข็งแกร่งที่สุด

หลิวฉูฉู่เวียนว่ายตายเกิดถึงเก้าภพเก้าชาติในร่างของแมว และทุกชาตินางต้องพบเจอกับฉีกงไต้ซือผู้คอยกักขังและเลี้ยงดูนาง ไต้ซือผู้นี้แม้จะอยู่ในร่างกายที่แตกต่างทั้งหนุ่มและแก่ในแต่ละชาติภพ แต่เขาก็มีความทรงจำที่เกี่ยวกับนางโดยไม่ขาดตกบกพร่อง

ในชีวิตสุดท้ายหลิวฉูฉู่ได้กลายเป็นสัตว์เลี้ยงของท่านหญิงผู้หนึ่งนาม 'หลินจื่อเว่ย' บุตรีที่อ่อนแอของหลินอ๋อง สตรีผู้งดงามอ่อนหวานและมีจิตใจที่แสนดีจนไม่น่าเชื่อว่าจะสามารถใช้ชีวิตอยู่ในโลกนี้ได้ดั่งคนทั่วไป

และเป็นไปอย่างที่หลิวฉูฉู่คาดการณ์เอาไว้ บุตรีของหลินอ๋องร่างกายอ่อนแอ มารดาของนางซึ่งเป็นพระชายาจู่ ๆ ถูกใส่ความว่าคบชู้ และถูกทำโทษจนทนพิษบาดแผลไม่ไหวจึงสิ้นชีวิต

หลินจื่อเว่ยเสียใจจนล้มป่วย ยังถูกแม่เลี้ยงรังแกสารพัด หลินอ๋องผู้เป็นบิดานั้นหูเบา ยังคิดรังเกียจว่าหลินจื่อเว่ยอาจจะไม่ใช่บุตรสาวของตนเอง จึงไม่ไยดีนาง ทั้งเลื่อนชายารองขึ้นมาเป็นเป็นชายาเอก สนับสนุนลูกอนุให้เป็นท่านหญิงผู้สูงศักดิ์และข่มเหงหลินจื่อเว่ยไม่เว้นวัน

8. สยบหัวใจยัยตัวร้าย

ผู้เขียน: ดอกอ้อลู่ลม

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 ครั้งแรก อยากลองNC+

หนึ่งปีก่อน

" คิมูจิ"

"อ๊ะ อ๊ะ อิไต้ อิไต้"

">//<"

"0-0"

เธอกับคนข้างๆกำลังอึ้งและตื่นตกใจกับภาพที่ปรากฏอยู่หน้าจอคอม มันคือหนังประเภทนึงที่เธอกับเขาดันไปเปิดเจอเข้าโดยบังเอิญอย่างไม่ได้ตั้งใจ

"อื้มมหืมมมม นมแม่งโคตรใหญ่ แจ่มว่ะ" คนข้างๆก็มีอาการไม่แตกต่างไปจากเธอสักเท่าไหร่เขามองจอตาไม่กะพริบเลย

"ทำไมผู้หญิงต้องเอาอันนั้นเข้าปากด้วยอ่ะนายรู้มั้ยจากัวร์"

"ไม่รู้" ตอบแบบไม่ได้ใส่ใจที่จะตอบเพราะเอาแต่จ้องหน้าจอ

เอ๊ะ?? ดูนั่นสิมีน้ำพุ่งออกมาด้วยเหมือนนมโยเกิร์ตที่เราชอบกินเลย"

"โหเต็มหน้าเลยว่ะ เจ๋งไปเลย"

"ทำไมผู้หญิงถึงกินน้ำนั่นล่ะ"

"ไม่รู้ดิ อร่อยก็ได้มั้ง"

"อร่อย?? "

"อืมฮึ"

'นายจะมีน้ำนมโยเกิร์ตออกมาแบบนั้นมั้ยอ่ะจากัวร์"

"ผู้ชายคนนั้นมีฉันก็ต้องดิ เพราะฉันก็มีไอ้นั่นเหมือนกัน"

"เหรอออ"

"ทำไมอยากลองกิน?? "

"ก็อยากรู้ว่ามันจะอร่อยจริงมั้ย"

"อยากกินป่ะล่ะจะให้กิน"

สิบนาทีต่อมา...

เธอตัดสินใจจับเจ้าตัวปะหลาดอันใหญ่เข้าสู่โพรงปากซึ่งมันคับแน่นไปทั้งปากจนเธอหายใจแทบไม่ออก

อ๊อก อ๊อก อ๊อก

"ซี๊ดดด มันแปลกๆว่ะพรีม ซี๊ดดด อ่าาส์"

บ๊วบ บ๊วบ บ๊วบ

"โอ๊ยยย มันเสียวหัว อ่าาาส์"

"อ๊ะไอ่อ้ามอะออกอา" (มะไหร่น้ำจะออกมา)

"เธอว่าอะไรนะ ซี๊ดดดดด"

"มะไหร่น้ำจะออกมา" เธอเอาเจ้าแท่งประหลาดออกจากปากแล้วถามคนที่ยืนทำหน้าเหมือนคนใกล้ตาย

9. ท่านแม่ผู้นี้คืออดีตสุดยอดนักฆ่า

ผู้เขียน: NovelHall

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1 ตอนที่ 1 อย่ารังแกแม่จ๋า

ตอนที่ 1 อย่ารังแกแม่จ๋า

“แม่จ๋า! ตื่นสิ! อย่าเพิ่งตาย! ฮือออ...แม่จ๋า...”

เหลิงหยุนเจียวฟื้นสติท่ามกลางหัวสมองที่เต็มไปด้วยความสับสนวุ่นวาย เสียงร้องไห้โฮของเด็กน้อยที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะดังลั่นอยู่ข้างหู ร่างทั้งร่างของเธอสั่นสะท้านรุนแรง

แต่อย่างไร เธอรู้สึกหายใจหายคอลำบากเหลือเกิน เปลือกตาก็ยังหนักอึ้งเกินกว่าจะเปิดมองได้ และทุกอณูร่างกายก็ยังปวดร้าวระบมแสนสาหัสราวกับเพิ่งโดนจับไปทรมานมาก็ไม่ปาน

ทันใดนั้น ก็มีสุ้มเสียงอันชั่วร้ายของหญิงแปลกหน้านางหนึ่ง แหกปากตะโกนลั่นอย่างหยามเหยียดว่า

“เจ้าสวะน้อย แม่สุนัขตัวเมียของเจ้าได้สิ้นใจตายไปแล้ว! ควรจะดีใจที่เจ้ายังไม่ตายโหงตายห่าตามมันไป แต่....”

น้ำเสียงอันชั่วร้ายของหญิงแปลกหน้าชะงักหยุดกลางคัน ตามมาด้วยเสียงหัวเราะคิกคักเจือผสมความอาฆาตพยาบาทดั่งพิษร้าย

“แต่ชีวิตหลังจากนี้ของเจ้าต่อให้อยู่ก็เสมือนตายทั้งเป็น! พวกเจ้า! พาตัวเศษสวะน้อยไป!”

“พวกเจ้า! อย่าเข้ามา! อย่าเข้ามานะ! แม่จ๋า…แม่จ๋า! ช่วยข้าด้วย!”

สุ้มเสียงของเด็กน้อยที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะดังกึกก้องขึ้นอีกครา สิ่งนี้เปรียบเสมือนเหล็กแหลมที่พุ่งเสียบทะลุใส่ดวงใจของเหลิงหยุนเจียว

เธอเบิกตาคู่เย็นชาโพล่งขึ้นในทันใด รีบหันศีรษะขวับและใช้แรงเฮือกสุดท้ายพุ่งทะยานเข้าใส่ต้นเสียงอย่างรวดเร็ว

ยังไม่ทันที่ชายฉกรรจ์เหล่านั้นจะแตะสัมผัสร่างกายของเด็กชายตัวน้อยเสียด้วยซ้ำ กรงเล็บเรียวยาวทั้งห้าของเหลิงหยุนเจียวก็พุ่งตะปบเข้าใส่ลำคอของอีกฝ่ายไว้เสร็จสรรพ

แกร๊ก!

เสียงกระดูกคอลั่นหักสนั่นหวั่นไหวโดยพลัน แม้กระทั่งไออากาศมวลความร้อนรอบตัวยังสั่นไหวบิดเบี้ยว

ก่อนที่ผู้คนรอบข้างจะทันตอบสนองอันใด ชายฉกรรจ์ร่างกำยำผู้นั้นก็ล้มลงต่อหน้าต่อตาเหลิงหยุนเจียว ม่านตาดำของเด็กชายตัวน้อยตีบเล็กเท่ารูเข็ม สีหน้าการแสดงออกดูตกใจสุดขีด ไม่สามารถระงับคลื่นอารมณ์ให้สงบได้

“แม่จ๋า!”

เด็กชายตัวน้อยรีบวิ่งมากอดต้นขาของเหลิงหยุนเจียวด้วยความปิติตื้นตัน โดยพร้อมกันนั้นเอง จู่ๆก็มีกระแสความทรงจำแปลกประหลาดมากมายทะลักหลั่งไหลเข้าสู่ห้วงความคิดของเธอราวกับน้ำป่า

ในฐานะสายลับผู้มีนิสัยใจคอเหี้ยมโหดอันดับต้นๆแห่งยุคศตวรรษที่22 เธอได้รับภารกิจสุดท้ายโดยต้องสังหารผู้ทรยศในองค์กร จุดจบในตอนจบคือจำต้องพลีชีพตายไปพร้อมกับพวกมัน และนั่นส่งผลให้เธอทะลุมิติมายังโลกแห่งนี้!

10. ทัณฑ์บำเรอมาเฟีย

ผู้เขียน: อัญญาณี

👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม

บทที่ 1

เครื่องบินเจ็ทส่วนตัวราคาเกือบหนึ่งพันล้านบาทกำลังลอยตัวอยู่บนฟากฟ้า จุดหมายปลายทางคือประเทศไทย ภายในตกแต่งอย่างเลิศหรูตามราคา ล้วนแล้วแต่เป็นของแบรนด์เนม ผู้โดยสารได้รับความสะดวกสบายเต็มที่ เพราะมีแอร์โฮสเตสที่จ้างมาเฉพาะคอยบริการด้านอาหารและเครื่องดื่มตลอดการเดินทาง

ปรินดาสาวชาวไทยที่ไปใช้ชีวิตอยู่ในกรุงลอนดอนประเทศอังกฤษหนึ่งปี อีกสองปีเธอจมอยู่ในกรงทองล้อมกรอบด้วยหนามแหลมคมของมาเฟียหนุ่ม ฌอร์น โทแลตโต้ เดอมาร์ชี ในมิลานประเทศอิตาลี หลายคนอาจมองว่าเธอสุขสบายอยู่ในคฤหาสน์หลังใหญ่ อยู่ดีกินดี มีเงินใช้ไม่ขาดมือ ทว่าสิ่งที่ได้รับกลับตรงกันข้าม ความรู้สึกหนึ่งที่เธอได้รับเรื่อยมากตั้งแต่วันแรกที่อยู่ในเอื้อมมือฌอร์น ลากยาวมาจนถึงปัจจุบันคือ ความเจ็บปวดที่ไม่อาจเปล่งเสียงร้องขอหรืออ้อนวอนให้เขาหยุดการกระทำนี้ได้ เพราะความรุนแรงจะเพิ่มขึ้นหลายเท่าตัว

“โอ้ว...โคตรมันเลย...อา...กระแทกใครไม่มันเท่านี้เลย...โอ้” ฌอร์นเป็นบุรุษที่มีพลังทางเพศล้นเหลือ เขาสาดพลังความใคร่ใส่ร่างเล็กแบบไม่ออมมือ ไม่ออมแรง หมัดกล้ามทุกสัดส่วนแน่นตึงจากความปรารถนา ทุกท่วงท่ามากกว่าเข้าสุดออกสุด เปรียบเสมือนการระบายอารมณ์ใส่ร่างปรินดามากกว่า “เพี้ยะๆ...โอ้ว”

มือหนักๆ ตีลงไปบนแก้มก้นปรินดา ความแรงทำให้เกิดรอยฝ่ามือ แล้วยังมีรอยมือก่อนหน้านี้จากการบีบเคล้นอีกหลายรอย เหมือนไม่หนำใจ ก้นขาวๆ ทั้งสองข้างถูกมือใหญ่ขยำแรงๆ พร้อมกัน ขณะแก่นกายใหญ่สอดประสานไม่หยุดพัก ทุกจังหวะคือความเร็วและแรง เป็นความแรงที่ทำให้เธอจุกแน่นช่วงท้อง

“คุณฌอร์น...อา...อืม”

เป็นความเจ็บปวดซ้ำๆ ที่ไร้ความชาชิน เกมสวาทของฌอร์นไม่เคยนุ่มนวล เขาไม่ปรานีร่างกายบอบบางของปรินดาเลยสักนิดเดียว โกรธหรือไม่พอใจใครมาก็จะมาลงที่เธอ หญิงสาวต้องแบกรับความกักขฬะของเขาด้วยความรู้สึกเดิมๆ ที่อัดเข้าไปในหัวใจบอบช้ำ เธออยากร้องไห้มากกว่า ร้องระบายความปวดร้าวระบมกาย ทุกข์ระทมใจ ทว่าน้ำตาสาวคือพลังฮึกเหิม ยิ่งทำให้เขาเพิ่มความรุนแรงหลายเท่า

อย่าคิดว่าฌอร์นมอบความเจ็บให้สาวใต้ร่างเพียงแค่นี้ เขาสอดมือไปส่วนหน้าที่เบียดชิดกับที่นอน ทรวงอกสาวคือเป้าหมาย เขาลงน้ำหนักมือแรงมาก หนักแน่น ก่อนดึงตัวเธอขึ้นสูง โดยมือทั้งซ้ายขวาประคองเต้าอวบพอดีมือยังคงขยำบีบ เอวใหญ่ซอยเข้าใส่ต่อเนื่อง

“มันดีจัง...อา...อูวว์” เขาหยุดการเคลื่อนไหว ถอนร่างกายออกจากความนุ่มชื้น ผลักปรินดาล้มลงบนที่นอนอย่างไม่ใยดี พลิกร่างเล็กให้นอนหงาย ดึงเธอเข้ามาใกล้ความเป็นชายที่รวมร่างกับเธอทันที ต่อจากนั้นคือพายุเสน่หาลูกใญ่ถาโถมเข้าหาร่างสวยแบบไม่ยั้ง อัดแต่ละครั้งเข้าลึกสุดทาง ฌอร์นเร่งความเร็วเต็มกำลังเพื่อทะยานตนไปถึงจุดหมาย