© 2018-now MeghaBook
2. เจ้าสัวลึกลับกับเจ้าสาวบังเอิญ
4. วิวาห์ฟ้าแลบ
7. สามีสุดที่ร้าย ภรรยาสุดที่รัก
10. รัชทายาทไร้ใจ กับ นางในแสนงาม ชุด ทัณฑ์ทราย
ผู้เขียน: จ้าวฮุ่ยอิง
👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม
บทที่ 1 บทนำ
จวนขนาดใหญ่ตั้งสูงตระหง่าน มีพื้นที่กว้างขวางนับพันหมู่ ภายในเต็มไปด้วยชีวิตของผู้คนนับหลายร้อยชีวิต มีทั้งชายหญิงเด็กและคนชรา เรือนขนาดใหญ่มากมายถูกสร้างขึ้นด้วยช่างฝีมือจำนวนนับหลายร้อยชีวิตจนสามารถเนรมิตให้กลายเป็นสถานที่พำนักของผู้เป็นเจ้าของจวน ได้อย่างงดงามเป็นยิ่งนัก
ภายนอกเต็มไปด้วยผู้คนมากมายต่างทยอยเข้ามาแสดงความยินดีกับผู้เป็นเจ้าของจวน ส่วนพื้นที่ภายในคับคั่งไปด้วยผู้คนที่เดินทางมาร่วมงานเพื่อแสดงความยินดีกันอย่างถ้วนหน้า กับข่าวที่แพร่กระจายไปทั่วเมือง อันเป็นเมืองท่าสำคัญทางเศรษฐกิจซึ่งได้ชื่อว่าเป็นทางสายไหมของทะเล ซึ่งอยู่ภายใต้การปกครองของเจ้าเมืองอูเจี๋ยน นามว่าหยางผิง
เสียงผู้คนมากมายส่งเสียงเอ็ดอึงเข้ามาถึงภายในเรือนส่วนตัวของหญิงสาวนางหนึ่ง ซึ่งมีฐานะเป็นบุตรีคนรองของผู้เป็นเจ้าของจวน ใบหน้าขาวนวลเนียนเป็นยองใยสะท้อนอยู่บนกระจกสัมฤทธิ์ทรงกลม ยิ่งทำให้แลดูเงาที่กำลังสะท้อนอยู่ในขณะนั้นชัดเจนมากยิ่งขึ้น
เส้นผมสีดำสนิทยาวสลวยกำลังถูกมือเรียวบางของสตรีผิวพรรณในวัยสาวแรกแย้มซึ่งอยู่ในวัยออกเรือนเช่นเดียวกัน มือนั้นค่อยๆ ยกเส้นผมดำขลับขึ้นมันเป็นแวววาว ก่อนจะบรรจงใช้หวีแปรงผมสีดำสนิทอย่างเบามือ พลางติดเครื่องประดับผม
จำพวกหยกสูงค่าสลักลวดลายงดงามหลากหลายรูปทรงลงบนเรือนผมสวยที่ถูกเกล้าขึ้นสูงอย่างสวยงาม ติดตามด้วยรอยแย้มเยือนปรากฏอยู่บนดวงหน้างาม
“น้องพี่งดงามจริงๆ สมแล้วที่ท่านพ่อเลือกเจ้าให้เข้าพิธีอภิเษกกับองค์ไทจื่อ”เสียงนั้นพูดออกมาแม้ว่าจะฟังแล้วแลดูน้ำเสียงเรียบเฉยก็ตามที หากแต่แฝงเร้นแรงริษยาเอาไว้อย่างรุนแรง
ผู้เขียน: Roana Javier
👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม
บทที่ 1 จับชู้
“ฉันยอมเป็นของคุณแล้วนะคะ คุณยังไม่ยอมเลิกกับชูจี้อีกเหรอ?” เสี่ยงออดอ้อนของเธอ ริมฝีปากของเธอเผยอขึ้นเล็กน้อย เธอนั่งคร่อมอยู่บนตัวชายหนุ่มด้วยสภาพเปลือยครึ่งท่อน
“อยู่บนเตียง อย่าพูดถึงเรื่องนี้ได้ไหม?” ผู้ชายคนนั้นกำลังคึก เขาบีบคลึงหน้าอกของเธออย่างแรง
พอไม่ได้คำตอบที่ต้องการ ผู้หญิงคนนั้นก็ดูจะไม่ค่อยพอใจนัก “ฉันจะพูด ก็แค่เด็กเก็บมาเลี้ยง สถานะของเธอยังเทียบไม่ได้กับหมาตัวหนึ่งเลย เธอมีอะไรดีนักหนาฮะ?”
ผู้ชายคนนั้นไม่พูดอะไร แต่กดเอวของผู้หญิงคนนั้นไว้ แล้วกระแทกเข้าออกอย่างแรงจนเธอครางออกมาไม่หยุด
ชูจี้ยืนอยู่หน้าประตู ใบหน้าที่งดงามของเธอดูอ่อนล้าอย่างเห็นได้ชัด เมื่อได้ยินเสียงที่ลอดออกมาจากในห้อง ดวงตาของเธอก็ลุกวาว
เธอเพิ่งกลับมาจากโรงพยาบาล
สามเดือนก่อน ยายซุนที่เลี้ยงดูเธอมาตั้งแต่เด็กป่วยเป็นโรคตับแข็งระยะสุดท้าย ตอนนี้ยายซุนต้องเปลี่ยนตับซึ่งจำเป็นต้องใช้ค่ารักษาพยาบาลจำนวนมาก
เสียงฝนตกพร่ำ ๆ ดังมาจากนอกบ้าน ตอนนี้น้องสาวของเธอกำลังมีอะไรกับแฟนของเธออยู่
“ฉันไม่สน! คืนนี้คุณต้องบอกมาว่าคุณเลือกนังนั่น หรือเลือกฉัน” ชูเสวขมวดคิ้ว พลางทุบหน้าอกของจือหยวนอย่างร้อนใจ เพื่อต้องการคำตอบ
ชูจี้เตะประตูเข้าไปข้างใน พลางจ้องไปที่ชายชั่ว และหญิงสารเลวตรงหน้า ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “มีอะไรให้ต้องถามอีกงั้นเหรอ แค่ผู้ชายคนเดียว ถ้าชอบฉันจะยกให้”
ผู้เขียน: ซีไซต์
👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม
บทที่ 1 บทนำ
@ไนต์คลับ
"ผักบุ้ง!!"
เสียงตะโกนเรียกโหวกเหวกโวยวายดังขึ้นไม่ขาดสาย ก่อนสาวน้อยร่างเล็กเจ้าของชื่อ ผักบุ้ง จะขานรับด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม ถึงแม้ภายในใจจะเหนื่อยแสนเหนื่อยแค่ไหนก็ตาม
"ขา เจ้!!"
หญิงสาวใบหน้าทรงเสน่ห์ วัย 22ปี เดินมาหา เจ้นก ผู้จัดการของไนต์คลับชื่อดังที่เธอทำงานอยู่ด้วยท่าทางขะมักเขม้น
"ผักบุ้งคนสวย นางฟ้าของเจ้! มาหาเจ้เร็วๆ"
เจ้นกกวักมือเรียกเด็กสาวให้รีบเดินเข้ามาหาด้วยท่าทางรีบร้อน ก่อนจะฉีกยิ้มกว้างอย่างเอ็นดู
"มีอะไรหรือเปล่าคะ ยิ้มหวานเชียว"
ผักบุ้งเอ่ยถามอย่างสงสัย ท่าทางของอีกฝ่ายเริ่มไม่น่าไว้วางใจจริงๆ
"วันนี้มีแขกSUPER V.I.P มาหลายคนเลย รวย ๆ กันทั้งนั้น เขามาจองชั้นบนไว้ทั้งชั้นเลยนะ"
เจ้นกพูดไปพลางทำหน้าเพ้อฝันอย่างมีความสุข แตกต่างจากผักบุ้งที่ยังงงงวยกับอีกฝ่าย คิดว่าจะมีเรื่องอะไรสำคัญเสียอีก
"ค่ะ...แล้วเจ้เรียกหนูมาทำไมคะ"
"วันนี้เด็กที่ร้านมีไม่พอ เจ้ก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้วจริงๆ" เจ้นกพูดพลางมองเด็กสาวตาหวานอย่างมีเลศนัย
"แต่เจ้คะ บุ้งไม่ทำงานเกี่ยวกับเรื่องอย่างว่านะ เราคุยกันไว้แล้ว"
ผู้เขียน: Rock La porte
👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม
บทที่ 1 ฉันนี่แหละเจ้าของบ้าน
เมื่อเข้าสู่ฤดูร้อน แสงแดดแผดจ้า
ลู่ชิงชิงทนต่อแดดจ้าทำงานพาร์ทไทม์แจกใบปลิวอยู่หน้าประตูห้าง
ทันใดนั้นไม่ไกลออกไปก็หันไปเห็นชายหนุ่มหญิงสาวคู่หนึ่งเดินเข้ามาทางประตูด้านข้างของห้าง
เมื่อมองจากแผ่นหลังแล้ว ดูเหมือนจะเป็นหลินซั่วแฟนของเธอ กับฉินฮันเยว่ที่เป็นเพื่อนสนิทของเธอ
วันนี้หลินซั่วต้องไปสัมภาษณ์งานไม่ใช่เหรอ?
ลู่ชิงชิงรู้สึกร้อนใจมาก เธอจึงรีบตามไปทันที
แต่แล้วเมื่อเธอเข้าไปในห้างสรรพสินค้าก็พบว่าพวกเขาหายไปเสียแล้ว
หลังจากเดินวนอยู่หลายรอบ จู่ ๆ โทรศัพท์มือถือของเธอก็ได้รับข้อความเตือนการใช้บัตรเครดิต
เคาน์เตอร์เครื่องประดับ ยอดค่าใช้จ่าย 250000 บาท
ลู่ชิงชิงตกใจกับตัวเลขนี้จนมือสั่นไปหมด นี่มันรายได้เกือบครึ่งปีของเธอเลยนะ
ไม่ช้าลู่ชิงชิงก็หาเคาน์เตอร์รับเงินเจออย่างรวดเร็ว แล้วเธอก็เห็นว่าพนักงานแคชเชียร์กำลังสวมแหวนเพชรที่แวววาวลงบนนิ้วนางที่ขาวกระจ่างใสและนุ่มนิ่มของฉินฮันเยว่
เพชรบนแหวนมีขนาดใหญ่มาก แล้วก็งดงามมากด้วย มันเป็นเพชรที่ลู่ชิงชิงหมายตามานานมากแล้ว
เมื่อเห็นรอยยิ้มที่พึงพอใจบนใบหน้าของฉินฮันเยว่ ลู่ชิงชิงก็รู้สึกหัวสมองว่างเปล่าไปหมด
หลินซั่วตกงานมาหกเดือนแล้ว เขากินอยู่กับเธอทุกอย่าง แต่ตอนนี้เขากลับกล้าที่ใช้บัตรของเธอไปซื้อแหวนเพชรให้กับเมียน้อยเนี่ยนะ?
ผู้เขียน: เนื้อนวล
👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม
บทที่ 1 ตอนที่ 1
คอนโดสุดหรูใจกลางเมืองหลวง คือที่อยู่อาศัยของ มาลี นักศึกษามหาวิทยาลัยปีที่สี่ ท่ามกลางความหรูหรา สะดวกสบายที่โอบล้อมอยู่รอบตัว มันกลับไม่ได้ทำให้ชีวิตของมาลีมีความสุขเต็มร้อยอย่างที่ควรจะเป็นเลย
เพราะอะไรน่ะเหรอ...
ก็เพราะว่าสิ่งต่างๆ ที่หล่อนมีอยู่ในตอนนี้ มันต้องแลกมาด้วยเรือนร่าง และลีลาบนเตียงนั่นเอง
หล่อนคือเด็กเสี่ย...
นักศึกษาสาวสวยหุ่นสะบึมที่มีผู้ชายร่ำรวยคอยเลี้ยงดูอุ้มชู
ไม่ว่าหล่อนจะต้องการอะไร อยากได้สิ่งของราคาแพงแค่ไหน ก็จะได้มาอย่างง่ายดาย เพียงแค่ทำตัวให้ร่านร้อนบนเตียง ให้ถูกอกถูกใจเจ้าของเงิน
ชีวิตเด็กเสี่ยของหล่อนเริ่มต้นมาตั้งแต่เรียนมหาวิทยาลัยอยู่ปีที่สอง เพราะเดือดร้อนเงินอย่างหนัก ไม่มีเงินจ่ายแม้กระทั่งค่าหอพัก ทำให้เพื่อนที่รู้จัก แนะนำอาชีพนี้มาให้
ขายตัวแลกกับเงิน...
หล่อนจำได้ว่าตัวเองปฏิเสธไปทันทีที่ได้ยินสิ่งที่ต้องทำออกจากปากของเพื่อน แต่ภาระ และทุกอย่างรอบตัวก็บีบบังคับให้หล่อนต้องยอมก้มหัวให้กับโชคชะตาร้ายๆ
จำต้องยอมขายตัวให้กับมหาเศรษฐีคนหนึ่ง ซึ่งไม่เคยรู้จักหน้าค่าตามาก่อน
จำนวนเงินสามหมื่นบาท คือเงินก้อนแรกที่ได้จากการขายตัว ผู้ชายคนนั้นจ่ายให้ล่วงหน้า ก่อนจะได้เจอตัวจริงหล่อนเสียอีก
และเมื่อถึงค่ำคืนที่ต้องถูกพร่าผลาญพรหมจรรย์ การเผชิญหน้ากับผู้ชายที่ตัวเองไม่เคยรู้จักมาก่อนมันคือความสยองขวัญที่สุดในชีวิต
ผู้เขียน: ณดารินทร์
👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม
บทที่ 1 ตอนที่ 1 สบตา
ตอนที่ 1 สบตา
พชร คลาร์ก มาเฟียหนุ่มลูกครึ่งไทยอเมริกัน ผู้มีเรือนร่างสูงใหญ่ ผิวพรรณขาวเนียนละเอียด ใบหน้ารูปไข่ สันกรามโค้งมนเด่นชัด คิ้วเข้ม ดวงตาคมกริบสีน้ำตาล จมูกโด่งจัด รับกับริมฝีปากหยักได้รูปสีแดงสดราวผู้หญิง ทุกสิ่งที่กล่าวมาล้วนทำให้มาเฟียหนุ่มหล่อเหลาราวเทพเจ้าปั้นแต่ง จนทำให้เป็นที่หมายปองของสาวๆครึ่งค่อนประเทศ ยังไม่รวมถึงการเป็นทายาทคนที่สองของตระกูลคลาร์ก ตระกูลมาเฟียที่เก่าแก่ของอเมริกา ผู้เป็นเจ้าของโรงแรมและกาสิโนชื่อดังอย่าง แกรนด์ คลาร์ก
และการที่ผู้หญิงเข้ามาให้เขาเลือกมากมาย มันทำให้เขากลายเป็นคาสโนว่า เปลี่ยนคู่นอนเป็นว่าเล่น และไม่ยอมคบกับใครจริงจังเลยสักคน แม้ปีนี้เขาจะอายุย่างเข้า 27 ปีแล้วก็ตามที
มาเฟียหนุ่มยืนมองความยิ่งใหญ่และหรูหราของกาสิโนที่พ่อของตัวเองบุกเบิกสร้างขึ้นมาอย่างยากลำบากด้วยความภาคภูมิใจ และสองปีที่เขารับหน้าที่บริหารแทนพ่อ เขาสามารถทำให้มันเป็นที่รู้จักไปทั่วโลก นำมาซึ่งเม็ดเงินมหาศาลจนต่อยอดความยิ่งใหญ่เพิ่มขึ้นไปอีก
“รถพร้อมแล้วครับนาย”
หลุยส์ และลูคัส บอดี้การ์ดคนสนิท โค้งตัวให้เจ้านายหนุ่ม ก่อนจะพากันขึ้นรถยนต์คันหรู เพื่อมุ่งหน้าไปยังร้านอาหารไทยชื่อดังของลาสเวกัส เพื่อทานข้าวกับนางแบบสาวชื่อดังของประเทศไทย ที่เป็นหนึ่งในคู่ควงของเขาในอดีต ซึ่งตอนนี้เธอเดินทางมาทำงานที่นี่ เลยหาโอกาสมากระชับความสัมพันธ์กับเขาอีกนิด เพราะหวังที่จะได้เป็นตัวจริงของเขาหากเธอปรนนิบัติเขาได้ถูกใจ
“แพท วิกกี้คิดถึงจังเลยค่ะ”
ร่างบางในชุดเดรสสั้นแสนเซ็กซี่สีแดง ตรงเข้าสวมกอดเขาทันทีที่เขาเข้ามาในร้านอาหารไทยแห่งนี้ เธอสื่อสารกับเขาด้วยภาษาอังกฤษที่เธอถนัด เพราะเธอเองก็เป็นลูกครึ่ง และที่เธอได้เจอและมีความสัมพันธ์กับเขา เพราะเธอเรียนปริญญาโทคลาสเดียวกับเขาที่อเมริกานั่นเอง
หนุ่มหล่อกอดเธอตอบ ก่อนที่ทั้งคู่จะผละออกจากกัน และเป็นสาวสวยคนนั้นที่เขย่งตัวขึ้น ใช้แขนตวัดรอบลำคอหนา แล้วจูบเขาอย่างเร่าร้อนโหยหาซึ่งเขาเองก็จูบตอบเธอเสียเร่าร้อนพอกัน โดยที่ไม่ได้สนใจสายตาอยากรู้อยากเห็นนับสิบคู่ที่มองตรงมาที่เขาและเธอเลย
ผู้เขียน: Leonora
👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม
บทที่ 1 ฉันไม่เสียใจ
“ครั้งแรกเหรอ?”
ลมหายใจของชายแปลกหน้าดังก้องอยู่ข้างหูเธอ หลินซินเหยียนตัวสั่นเทา ไม่กล้าแม้แต่จะลืมตามอง
“ผ่อนคลายหน่อยสิ ฉันกลัวทำเธอเจ็บ” ชายหนุ่มเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่แหบพร่า
หลินซินเหยียนยังไม่ทันได้ตอบ ชายหนุ่มก็ใช้มือช้อนคางเธอขึ้นมารับจูบจากเขา
โอ๊ยเจ็บ!
ความเจ็บปวดที่ราวกับถูกฉีกทึ้งทำให้ในหัวเธอมีแต่ความว่างเปล่าไปในชั่วขณะ
พอหลังเที่ยงคืน ชายหนุ่มก็ลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำ หลินซินเหยียนกัดฟันรีบพาร่างที่เจ็บปวดของเธอออกจากห้องไป
ในค่ำคืนที่เงียบงัน เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นมาอย่างฉับพลันทำให้จิตใจของเธอรู้สึกว้าวุ่นกระวนกระวายใจ
หลินซินเหยียนมองโทรศัพท์แค่แวบเดียวก็รีบมุ่งหน้าไปที่โรงพยาบาลทันที
“คุณหมอคะ รีบช่วยแม่กับน้องชายฉันด้วยนะคะ…” หลินซินเหยียนเซ็นชื่อด้วยมือที่สั่นเทิ้ม แล้วยื่นเอกสารส่งให้หมอ
หมอมองไปที่เธอพลางพูดว่า “ขอโทษด้วยครับ น้องชายคุณได้จากไปตั้งแต่เมื่อคืนนี้แล้ว ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ!”
มันเหมือนราวกับฟ้าผ่าลงกลางศีรษะของหลินซินเหยียน
หลินซินเหยียนทรุดลงไปกองอยู่กับพื้น
เมื่อแปดปีก่อน เธออายุได้สิบขวบ พ่อของเธอนอกใจแม่ของเธอ เขาได้ส่งแม่ที่กำลังตั้งท้องและตัวเธอไปยังที่ที่ไม่คุ้นเคย
หลังจากน้องชายเธอคลอดและอายุได้ 3 ขวบก็ตรวจพบว่าเป็นออทิสติก เธอกับแม่จึงต้องวิ่งรอกรับจ้างทำงานไปทั่ว ถึงมีชีวิตรอดมาได้ถึงทุกวันนี้ ทว่าอุบัติเหตุทางรถยนต์ครั้งนี้ กลับทำให้ครอบครัวเธอเหมือนถูกเคราะห์ซ้ำกรรมซัด
ผู้เขียน: เกาะครีต
👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม
บทที่ 1 ถูกโจมตีและย้อนเวลา
ฉู่ชิงหวงมีอมยิ้มอยู่ในปาก ขณะที่มือก็แกะกล่องเครื่องมือออกอย่างชำนาญ “คราวนี้เป็นคนใหญ่คนโตซะด้วย ไม่รู้จะผ่ายังไงดี”
“ชิงหวง เธอเป็นแพทย์นิติเวชนะ ตอนชันสูตรศพช่วยวางมาดเคร่งขรึมหน่อยจะได้ไหม แล้วก็ช่วยหยุดกินก่อนได้หรือเปล่า?” เสี่ยวตงที่เป็นเพื่อนร่วมงานมองใบหน้าเปื้อนยิ้มของฉู่ชิงหวงแล้วถามขึ้นอย่างปวดเศียรเวียนเกล้า
เป็นผู้หญิงยิงเรือ ทั้งยังหน้าตาสะสวย อายุก็ตั้ง 28 แล้ว แต่กลับยังไม่มีแฟน มีคนตั้งไม่รู้เท่าไรมาตามจีบเธอเพราะใบหน้าสะสวยนั้น แต่กลับถูกความนิยมชมชอบที่มีต่อการผ่าศพจนพิลึกพิลั่นของเธอขู่จนเสียขวัญ หนีกระเกิดกระเจิงไปหมดแล้ว!
“รุ่นพี่ น้ำตาลช่วยให้สมองแล่นนะ มีประโยชน์กับงาน พี่เอาหน่อยไหม?” ฉู่ชิงหวงล้วงเอาอมยิ้มในกระเป๋าตัวเองยื่นให้กัวเสี่ยวตง
กัวเสี่ยวตงทำหน้าถมึงทึง “ไม่เอา การชันสูตรครั้งนี้ไม่เหมือนครั้งที่ผ่าน ๆ มา จะสะเพร่าไม่ได้ ผู้ตายเป็นถึงนายทหารชั้นผู้ใหญ่ ได้ยินว่าเกี่ยวพันกับความลับสุดยอด น่าจะถูกฆ่าปิดปาก หัวหน้าก็ไม่รู้คิดยังไง ถึงสั่งให้เราสองคนมาชันสูตร ทั้งที่รู้อยู่ว่าไม่ใช่งานที่ดีเด่อะไร...”
“อย่าเสียงดังสิ!” ฉู่ชิงหวงเอ่ยขัดกัวเสี่ยวตง ก่อนจะใช้มือช่องท้องของผู้ตายออก ไม่นึกว่าในนั้นจะมีกุญแจอยู่ดอกหนึ่งจริง ๆ ด้วย “กุญแจ”
“กุญแจอะไร?” กัวเสี่ยวตงยื่นหน้าเข้าไปถามด้วยความใคร่รู้
ฉู่ชิงหวงเอากุญแจออกมาล้างให้สะอาด แล้วเพ่งดูให้ชัด ๆ “เป็นกุญแจตู้เซฟธนาคาร ก่อนตายเขาน่าจะถูกโจมตี ก็เลยกลืนกุญแจลงท้อง”
ผู้เขียน: Melyssa
👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม
บทที่ 1 ตอนที่ 1 ปลดปล่อย
"อ๊ะ...อ๊ะ...อ๊า...อื้ม...แทนขาาาา...กระแทกเข้ามาแรงๆ เลยค่ะ...โอ้ว...แบบนั้น...เกลเสียว...ใจจะขาดแล้วแทนขาาา...อ๊า..." เสียงร้องครางปานจะขาดใจของนางแบบสาวนามว่ามิเกล ที่ถูกท่อนลำความเป็นชายของมาเฟียหนุ่มอย่างแทนไทถาโถมเข้าใส่ในร่องสวาทอย่างเน้นหนัก และต่อเนื่องรัวๆ
"อื้ม..." เสียงครางกระเส่าในลำคอของร่างสูงกำยำ มือหนาจับยืดสะโพกกลมกลึงไว้มั่น อัดกระแทกแก่นกายที่ใหญ่เกินมาตรฐานเข้าใส่ไม่ยั้ง เพราะเหตุนี้ทำให้มาเฟียหนุ่มเป็นที่หมายปองของสาวน้อยสาวใหญ่ที่อยากลิ้มลองรสกามของเขา อีกทั้งยังเพียบพร้อมทั้งรูปสมบัติ และทรัพย์สมบัติ ไม่ว่าจะเป็นเหล่านางแบบ ไฮโซ หรือแม้แต่ดาราดัง ก็ต่างล้วนอยากครอบครองหัวใจของเขา แต่ก็ไม่เคยมีใครพิชิตหัวใจมาเฟียหนุ่มได้เลย
"อ๊า...แทนขาาาา...เกลเสียวร่องไปหมดแล้ว...ซี๊ดดด...อ๊ะ...อื้อ..." เสียงร้องครางของนางแบบสาวร่านสวาทดังลั่นไม่หยุด พร้อมกับขยับเอวไปมาตามแรงกระแทกรัวเร็วในร่องสวาทของเธอในท่า Doggie Style
"อู้ว...ซี๊ดดด...อ๊ะ...อ๊า...อ๊า...แทนขาาาา...อ๊า..." เสียงร้องครางของเธอดังไม่ขาดสาย มาเฟียหนุ่มจับร่างบางนอนราบไปกับเตียง แล้วกระแทกความเป็นชายเข้ามาอีกหลายต่อหลายครั้งจนถึงจุดสุดยอด ทำเอานางแบบสาวนอนหอบหายใจเหนื่อยหมดเรี่ยวหมดแรง จากนั้นเขาก็ถอดถุงยางอนามัยโยนทิ้งลงไปในถังขยะใกล้ๆ บริเวณนั้น
"พรุ่งนี้ให้เกลมาหาแทนอีกนะคะ เกลจะทำให้แทนมีความสุขยิ่งกว่าวันนี้แน่นอน" นางแบบสาวร่างเพรียวเอ่ยเสียงหวานอย่างมีมารยาและจริตจะก้าน ก่อนจะเลื่อนตัวลงมากลางหว่างขาของเขา มือบางลูบไล้แก่นกายใหญ่อย่างหลงใหล จับท่อนเอ็นรูดขึ้นรูดลงตามความยาวอย่างชำนาญมือ แล้วก้มลงไปจูบท่อนเอ็นนั้นที่ยังคงแข็งชูชัน ปลายลิ้นเล็กตวัดเลียวนไปบนปลายหัวหยัก เลียวนตั้งแต่โคนจนถึงปลายยอด ปากเล็กค่อยๆ ครอบครองแก่นกายใหญ่เข้าไป
"อื้ม..." มาเฟียหนุ่มครางในลำคอด้วยความกระสันซ่าน ใช้สองมือหนาประคองศีรษะแล้วกระแทกสวนท่อนเอ็นเข้าไปในปากของนางแบบสาว
"อื้ม...อ๊า..." ร่างบางผละออกจากท่อนเอ็นร้อน แล้วค่อยๆ ขึ้นมานั่งคร่อมบนร่างกายอันกำยำของมาเฟียหนุ่ม บั้นท้ายกลมกลึงบดคลึงแก่นกายใหญ่ ก่อนจะค่อยๆ จับแก่นกายหมายจะจับยัดเข้าไปในร่องสวาทอันฉ่ำเยิ้มของเธอ
"ถุงยาง" เสียงกร้าวของมาเฟียหนุ่มทำให้เธอต้องหยุดชะงัก
"ไม่ต้องใส่หรอกค่ะ เนื้อแนบเนื้อดีกว่าเป็นไหนๆ" มิเกลบอกพลางลูบไล้ไปบนหน้าท้องแกร่งอย่างเย้ายวน
"ถ้าไม่ใส่ก็กลับไป" มาเฟียหนุ่มบอกเสียงกร้าวอีกครั้ง ตั้งท่าจะลุกขึ้น
"ก็ได้ค่ะ" นางแบบสาวบอกเสียงอ่อย ก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบถุงยางอนามัยที่อยู่ไม่ไกลนักมาสวมใส่ท่อนเอ็นใหญ่ แล้วจับแก่นกายของเขาเข้าไปในร่องสวาท ครอบครองความใหญ่โตจนมิดลำยาว
ผู้เขียน: เนื้อนวล
👉👉คลิกที่นี่เพื่ออ่านบทยอดนิยม
บทที่ 1 ตอนที่ 1
ณ ดินแดนอันไกลโพ้น มหานครกลางทะเลทรายอันร้อนระอุ สิ่งก่อสร้างที่อลังการสวยงามของราชวงศ์สูงส่ง อัลลาห์ แห่งมหานคร ซาเรีย
องค์รัชทายาท จามีล บิน คาลดุน อัล อัลลาห์ บุรุษผู้สูงส่งแห่งแดนทรายที่เป็นที่หมายปองของสาวน้อยใหญ่ทั่วโลก ดวงตาของเขาเป็นสีทองเรืองรอง ใบหน้าสี่เหลี่ยมกระด้างประกอบด้วยเครื่องหน้าอย่างเหมาะเจาะราวกับเทพเจ้าทรงปั้นแต่ง แต่จามีลไม่ได้มีดีแค่ที่ใบหน้าหล่อเหลาเท่านั้น แต่เรือนร่างของเขายังสูงสง่าใหญ่โต และเต็มไปด้วยมัดกล้ามเนื้อสวยงาม ผลพวงมาจากการที่เขาชอบออกกำลังกายเป็นประจำนั่นเอง กีฬากลางแจ้งที่โปรดปรานก็คือการขี่ม้าและว่ายน้ำ หากแต่เป็นกีฬาในร่มคงหนีไม่พ้นเซ็กซ์ร้อนฉ่า จากหญิงสาวผู้โชคดีที่ถูกเรียกขึ้นมารับใช้บนแท่นบรรทม
ชมพูนุชระบายยิ้มเศร้าๆ ให้กับตัวเอง ขณะที่ดวงตากลมโตหวานซึ้งจับจ้องมองไปที่เรือนกายทรงพลังสง่างามที่กำลังพูดคุยอยู่กับลูกสาวคนสวยของอำมาตย์ฮานีฟ
มัสรานี คือผู้หญิงที่องค์รัชทายาทแห่งซาเรียมีใจด้วย หล่อนเป็นผู้หญิงที่งามพร้อมทั้งกิริยา มารยาท และชาติตระกูล ซึ่งควรคู่กับเจ้าชายผู้สูงศักดิ์อย่างจามีลเป็นที่สุด หล่อนควรจะยินดีกับทั้งสองคนนั้น แต่กลับทำได้แค่เพียงหลั่งน้ำตาให้รินไหลออกมาอาบแก้ม
หล่อนไม่เคยทำใจให้ยินดีกับความรักของจามีลกับมัสรานีได้เลย แม้จะพยายามสักแค่ไหนก็ตาม
กลีบปากอิ่มเต็มเม้มแน่นสนิท พยายามสูดลมเข้าปอดแรงๆ เพื่อเรียกสติให้กับตัวเอง ดวงตากลมโตกะพริบถี่ๆ เพื่อไล่ให้หยาดน้ำตาแห่งความอาดูรแห้งเหือดจากไป
หล่อนไม่มีสิทธิ์ที่จะเสียใจด้วยซ้ำ เพราะสำหรับองค์รัชทายาทแล้ว หล่อนก็เป็นแค่เพียงนางในต่ำต้อยที่เขาไม่เคยแม้แต่จะชายแลหรือจดจำเลยแม้แต่น้อย
หญิงสาวกระชับถาดใส่อาหารในมือแน่น และกลั้นใจที่จะเดินผ่านไป แล้วสายตาคมกริบประดุจดั่งคมมีดของจามีลก็ตวัดมองมาเสียก่อน และแน่นอนว่าเขาไม่พอใจ
“เจ้าเข้ามาทำอะไรแถวนี้” น้ำเสียงขององค์รัชทายาทกระด้างเสมอยามเห็นว่าคนที่มาก่อกวนคือหล่อน
“หม่อมฉัน... กำลังจะนำพระกระยาหารไปถวายพระชายาจัสมินเพคะ”
“งั้นก็รีบไปสิ อย่ามาโอ้เอ้แถวนี้”
“เพ... เพคะ” หล่อนก้มหน้ามองพื้น และรีบก้าวเท้าเดินออกห่างด้วยความรีบร้อน แต่ฉับพลัน แข้งขาดันทรยศ เมื่อมันสะดุดกันเองจนหล่อนเซถลาล้มคว่ำ เสียงถาดทองเหลืองกระทบลงกับพื้นดังสนั่นหวั่นไหว อาหารที่ถูกบรรจงตักใส่ถ้วยใบสวยมาอย่างประณีตสวยงามกระเด็นว่อนจนมีบางส่วนเปื้อนเปรอะมัสรานี
“ซุ่มซ่าม!”
หล่อนที่ล้มคว่ำกับพื้น หัวเข่ามีรอยแผลเลือดซึม รีบละล่ำละลักขอโทษองค์รัชทายาทจามีลกับมัสรานีด้วยความตื่นตกใจ