จ้าวเหม่ยซื้อนิยายมาอ่าน พระเอกของเรื่องเป็นทรราชที่ได้รับการยกย่อง บ้าไปแล้วเป็นทรราชจะดีได้อย่างไร ปากบ่นไปสมองก็ด่าไปดันถูกเครื่องทำน้ำอุ่นช็อตตายไป ฟื้นมาอีกทีก็กลายเป็นสนมของทรราชผู้นั้น!! งานนี้เธอจะสามารถกลับออกจากนิยายได้ไหม หรือว่าต้องอุ้มให้ทรราชผู้นั้นตลอดไป ไปลุ้นกันค่ะ ****************** จบดีมีความสุขค่ะ
รัชศกฟงเยี่ยปีที่ 10 ปกครองโดยฮ่องเต้เจิ้นหนาน พระองค์มีโอรสถึงสิบพระองค์ และทรงหมายมั่นที่จะยกองค์รัชทายาทเจี่ยหย่งขึ้นเป็นฮ่องเต้องค์ต่อไป
สองปีหลังมานี้ฮ่องเต้เจิ้นหนานประชวร จึงทรงมอบหมายให้องค์รัชทายาทเจี่ยหย่งสำเร็จราชการแทน องค์รัชทายาทเจี่ยหย่งจึงต้องสู้รบตบมือกับองค์ชายทั้งเก้าที่ต่างหมายมั่นจะแย่งชิงบัลลังก์
ในบรรดาองค์ชายทั้งเก้านั้น เขาหวาดกลัวองค์ชายห้า “ปามูเซอ” ที่สุด องค์ชายห้าเกิดจากสนมจุ้ยเหริน บุตรสาวของท่านข่านเป่ยขุ่ย ถูกส่งไปเลี้ยงดูที่เผ่าเข่อจีตั้งแต่เล็ก เชี่ยวชาญด้านการรบ การล่าสัตว์ และเรื่องทะเลทราย
เมื่อสองปีก่อนที่ถูกเรียกตัวกลับมาวังหลวง องค์ชายห้าก็สร้างกลุ่มกองกำลังขึ้นมาอย่างลับๆ องค์รัชทายาทเจี่ยหย่งเลยวางแผนลอบสังหารอยู่บ่อยครั้ง แต่ไม่เคยมีครั้งไหนเลยที่จะทำสำเร็จ
จนกระทั่งวันนี้เมื่อฮ่องเต้เจิ้นหนานจะแต่งตั้งเขาเป็นฮ่องเต้ องค์ชายปามูเซอก็นำกำลังทหารเข้ามาล้อมวังหลวง แม่ทัพเหลยฟงเข้าประจันหน้ากับองค์ชายปามูเซอ สองคนออกดาบลงมือกันอย่างหนักหน่วง
หากแต่องค์ชายปามูเซอออกแรงสู้กลับไม่นานก็จัดการแม่ทัพเหลยฟงได้สำเร็จ จับกุมองค์รัชทายาทเจี่ยหย่งขังในตำหนักตลอดชีวิต แต่งตั้งตัวเองขึ้นเป็นฮ่องเต้เทียนฉี
ส่วนสกุลเหยาของแม่ทัพเหลยฟงถูกเนรเทศไปชายแดน ยกเว้นเพียงบุตรีคนโต “เหม่ยหรง” คู่หมายขององค์รัชทายาทเจี่ยหย่ง ได้รับการแต่งตั้งเป็นสนมขั้นเฟย
แย่งชิงบัลลังก์ แย่งชิงสตรี ปกครองแคว้นอย่างทรราช ผู้ใดกล้าต่อต้านผู้นั้นต้องตาย ประชาชนต่างหวาดกลัวจนหัวหด ไม่กล้ามีผู้ใดออกมาต่อต้าน แต่ลับหลังนั้นเขาถูกกล่าวหาว่าเป็น
ฮ่องเต้ทรราช ที่ไม่มีมาเกือบร้อยปีแล้ว...
จ้าวเหม่ยพลิกหน้าหนังสือไปมาหลายรอบก็ไม่มีต่อ คิ้วบางขมวดอย่างสงสัยว่าทำไมถึงได้จบแค่นี้ พอเปิดหน้าแรกของหนังสือก็มีชื่อเขียนเอาไว้ ฮ่องเต้ทรราชที่เก่งที่สุดในประวัติศาสตร์
“แค่เนี้ย ยึดอำนาจ แต่งตั้งตัวเองเป็นฮ่องเต้ แล้วก็แย่งคู่หมั้นพี่ชายมาเป็นเมียตัวเอง ทุเรศสิ้นดี” ถ้าจะจบแบบนี้เธอไม่ซื้อมาให้อ่านดีกว่า เพราะกำลังลุ้นเลยว่าใครจะสามารถโค่นฮ่องเต้ชั่วนี่ได้
เธอเงยหน้ามองนาฬิกาเห็นเป็นเวลาสามทุ่ม พอเป็นแบบนั้นก็ลุกขึ้นอย่างตกใจ เพราะพรุ่งนี้ต้องรีบไปสัมภาษณ์โรงเรียนแห่งหนึ่ง หญิงสาวที่พึ่งจบการศึกษาต้องดิ้นรนในเมืองหลวงเพียงลำพัง หากเธอไม่ได้เป็นครูพละ งานนี้เธอได้อดตายแน่
จ้าวเหม่ยหยิบผ้าขนหนูเข้าไปในห้องน้ำ คิดว่าจะอาบน้ำเพียงครู่ก็จะนอนให้เร็ว สายตามองเครื่องทำน้ำอุ่นที่อยู่ตรงหน้า ดูสภาพแล้วคงมีตั้งแต่สงครามโลกครั้งที่สองแน่ แต่เพราะอากาศหนาวถ้าเธอไม่ใช้ก็คงได้หนาวตายแทน
ระหว่างที่กำลังคิดว่าตัวเองจะหนาวตายหรือว่าถูกเจ้าเครื่องทำน้ำอุ่นนี้ช็อกตาย มือจ้าวเหม่ยก็จัดการเปิดเครื่องทำน้ำอุ่นแล้ว เอาน่ะ อย่างน้อยก็ได้ตายแบบอุ่น ดีกว่าตายแบบเย็นชืด
จังหวะที่จับเครื่องทำน้ำอุ่นนั้นก็มีกระแสไฟฟ้าแล่นเข้าตัว และแล้วความคิดก่อนหน้าก็เป็นจริง เธอถูกเครื่องทำน้ำอุ่นช็อกตาย ในใจเธอตอนที่เป็นผีนั้นได้แต่พูดว่า “ขอตายดีหน่อยไม่ได้เหรอ ทำไมต้องให้ฉันตายสภาพนี้ด้วย สวรรค์ส่งฉันไปเกิดในที่ดีๆ หน่อย ย้อนเวลาไปในอดีตก็ได้ แต่ถ้าย้อนแล้วขอเป็นสนมฮองเฮาในวังนะ จะได้สบายหน่อย”
หลังจากนั้นสติเธอก็ดับวูบไป…
จ้าวเหม่ยรู้สึกเวียนหัวจึงลืมตาขึ้นอย่างสะลึมสะลือ ภาพที่นางเห็นคือม่านมงคลสีแดงอยู่ร่ายรอบ จากนั้นก็รู้สึกเหมือนมีอะไรเคลื่อนไหวอยู่บนตัวนาง สายตานั้นทอดมองไปยังปลายเท้า จึงได้เห็นภาพชัดเจนขึ้น
นางอยู่ในสภาพเปลือยเปล่า ตรงหน้านั้นเป็นบุรุษหน้าตาหยาบโลน หนวดเครารุงรัง ผมถักเปียทั้งหัว ใบหน้ามีรอยบากตรงแก้มข้างขวาเฉียงขึ้นไป แววตาคู่นั้นเต็มไปด้วยความเหี้ยม จนนางต้องร้องออกมา
“กรี๊ด” จ้าวเหม่ยร้องออกไป แต่คนที่กำลังอยู่บนตัวนางกลับยิ้มเยาะ โน้มตัวเข้ามาแล้วแทรกเนื้ออุ่นเข้าไปในร่างกาย
มันคืออะไร? จ้าวเหม่ยที่กำลังเลอะเลือน ไม่รู้ว่าฝันหรือว่าเป็นเรื่องจริง กำลังจะเอ่ยปากถามเขาก็บีบคอนาง
หายใจไม่ออก... นางไม่มีเสียงที่จะพูดสักคำ ได้แต่ฟังเขาพูดกับนางเท่านั้น
“นึกว่าเจ้าจะหมดสติไปเสียอีก ดี ในเมื่อฟื้นแล้วพวกเราก็มาต่อกันเถอะ”
อะ อะไรนะ จะ เจ้าคืออะไร นางถูกลักพาตัวมาอย่างนั้นเหรอ
“ไม่ต้องห่วงไปหรอกสนมเฟย เราจัดให้เจ้าดีเยี่ยมกว่าเจี่ยหย่งแน่นอน รับรองเจ้าจะไม่ลืมเราไปชั่วชีวิต”
สนมเฟย? เจี่ยหย่ง? นี่เขากำลังพูดถึงชื่อใคร แล้วเหตุใดชื่อพวกนี้ล้วนคุ้นนัก
จ้าวเหม่ยได้สติกลับมา สภาพนางที่เปลือยเปล่าไม่ต่างจากตอนที่ตายเลย แต่บัดนี้ถูกร่างกายกำยำใช้กำลังบดขยี้นางไม่หยุด แม้นางพยายามดิ้นรนหนีก็หนีไม่รอด
สุดท้ายแล้วก็ถูกเขาพ่นน้ำมังกรใส่ในร่างกาย มือหนาเอื้อมมาบีบคางนางให้มองใบหน้าคนชั่วช้าอีกรอบ
“จำเอาไว้ว่าเจ้าคือสนมเฟยของเราเพียงผู้เดียว เหม่ยหรง หากเจ้าคิดขัดขืนเราหรือลอบช่วยเหลือเจี่ยหย่งละก็ ครอบครัวของเจ้าที่อยู่ที่ชายแดนก็จะถูกฝังไปพร้อมกับแม่ทัพเหลยฟงเช่นกัน”
เจ็บ... จ้าวเหม่ยไม่เข้าใจว่านางเจอเรื่องบ้าอะไร แถมพอเขาเสพสมเสร็จแล้วก็ผละออกจากร่างกายของนาง จากนั้นก็สั่งให้ขันทีนำน้ำสมุนไพรในถ้วยมากรอกปากให้นางดื่ม
“จำเอาไว้ เลือดของเราจะไม่ได้เกิดในท้องของเจ้าแน่”
เนิ่นนานที่เขาออกไปแล้ว จ้าวเหม่ยเหมือนคนที่ไร้สติ นางกำลังทบทวนเรื่องทั้งหมด ก่อนจะทบทวนชื่อพวกนั้น จนกระทั่งทำให้นึกได้ว่าทั้งหมดทั้งมวลนั้น
นางกำลังอยู่ในนิยายเรื่องทรราชที่เก่งที่สุดในประวัติศาสตร์ที่นางสาปส่งว่าจบเช่นนั้นได้อย่างไร ดวงตามองไปรอบๆ ตำหนัก บัดนี้นางอยู่ในวังหลวงเป็นแน่ และคงถูกแต่งตั้งเป็นสนมเฟย แถมเขายังใช้กำลังข่มเหงนางอีก
แต่ทั้งหมดทั้งมวลนั้น เหตุใดนางถึงได้เกิดมาเป็นเหม่ยหรงกันเล่า นางพยายามคิดทบทวนเรื่องทั้งหมด ก่อนจะนึกถึงคำอธิษฐานก่อนตาย และความคิดสุดท้ายของนางก็คือ
หากนางเป็นเหม่ยหรง นางจะไม่ยอมลงให้ทรราชผู้นั้น นางจะแก้แค้นให้สกุลเหวิน และแย่งชิงบัลลังก์กลับคืนให้องค์ชายเจี่ยหย่งเช่นเดิม บ้าฉิบ นี่นางต้องมาอยู่ในร่างเหม่ยหรงเพราะแบบนี้น่ะเหรอ
บัดซบสิ้นดี!! เกิดใหม่ทั้งทีกลับต้องมาเจอทรราชเช่นเขา นี่มันบ้าไปแล้ว
เจียซินที่อยู่ในชีวิตปั่นปลายนั้น กลับต้องรู้สึกเสียใจที่เลือกเส้นทางรักผิด เมื่อเลือกหนทางใหม่ได้ เธอก็จะเลือกหนทางที่ดีที่สุด และเขาชายที่เธอเคยละทิ้งไปก็กลายมาเป็นคู่ชีวิต ที่พร้อมจะร่ำรวยไปด้วยกัน
ชมดาวต้องทนรับสภาพสถานะเลขาของเจ้านายและสถานะบนเตียงมาตลอดห้าปี เธอคิดว่าอีกไม่นานเขาก็จะขอเธอแต่งงาน หากแต่ว่าเขากลับเห็นเธอเป็นเพียงสถานะรองเท่านั้น จนกระทั่งวันหนึ่งเขาก็ต้องแต่งงาน ไม่ใช่กับเธอแต่เป็นคนอื่น เธอจะเลือกจำยอมอยู่ในความลับต่อไป หรือเลือกที่จะเดินออกมาพร้อมกับเด็กในท้อง!!
ลู่เจียหง นักวิทยาศาสตร์ชื่อดังในยุคปัจจุบัน จับผลัดจับพลูลงลิฟต์ก็โผล่ไปยังยุคโบราณ แถมยังอยู่ในชุดเจ้าสาวอีก ถ้าประหลาดแค่นั้นไม่พอคงไม่เป็นไร ถ้าไม่พบว่าตัวเองกำลังถูกตามล่าจากว่าทีสามีที่ยังไม่ทันเข้าหอ งานนี้นางถือคติไม่ยุ่งเกี่ยวต่างคนต่างอยู่ แต่ท่านอ๋องผู้นั้นก็เอาแต่วนเวียนอยู่ข้างตัวนางไม่หยุด แบบนี้นางจะหย่าสำเร็จได้ตอนไหนกัน!!
นราเป็นเพียงหญิงสาวยากชน ต้องทำงานแลกเงินแต่เธอก็มีตุลย์แฟนหนุ่มที่มีฐานะดีคอยช่วยเหลือตลอด จนกระทั่งวันหนึ่งเธอก็พบว่าตัวเองตั้งครรภ์ ในขณะที่อีกฝ่ายก็มีคนที่ดีพร้อมไว้ข้างกายเช่นกัน เพราะรักจึงยอมเลิก เธอจึงเลือกที่จะหอบลูกในท้องจากไปเพื่อให้เขามีอนาคตที่ดีขึ้น ดีกว่าที่จะอยู่กับคนแบบเธอแม้หัวใจจะเจ็บปวดมากเท่าไรก็ตาม
อี้เฟยเป็นเพียงหญิงชาวบ้านริมทะเล วันหนึ่งเจอกับบุรุษริมทะเลที่บาดเจ็บจึงพากลับบ้านรักษาอย่างดี จนกระทั่งสองคนได้มีความรักต่อกัน หากแต่จู่ๆ บุรุษผู้นั้นก็หายไป พร้อมทิ้งลูกแฝดให้นางเลี้ยงดู อี้เฟยต้องเลี้ยงลูกสองคนท่ามกลางการกรนด่าจากชาวบ้าน อดทนรอว่าวันหนึ่งบุรุษผู้นั้นจะกลับมาโดยไม่รู้เลยว่าเขาเป็นใคร
วิญญาณแพทย์นิติเวชที่มีชื่อเสียงในศตวรรษที่ 21 ได้เข้ามาอยู่ในร่างคุณหนูของจวนเสนาบดีอย่างบังเอิญ ผู้คนกล่าวหาว่านางไม่เชี่ยวชาญด้านการแพทย์และทำให้บุตรชายของแม่ทัพตาย ด้วยเหตุนี้ฮ่องเต้ต้องการฆ่านางเพื่อให้คำอธิบายกับแม่ทัพ! ผู้คนกล่าวหาว่านางเป็นคนหยิ่งยโสและเจ้ากี้เจ้าการ ทุกคนเกลียดนาง และครอบครัวของนางต้องการไล่นางออก! ผู้คนกล่าวหาว่านางเป็นคนเลวทรามและไร้ความปรานี วางยาน้องสาว และพ่อของนางต้องการโบยนางจนตาย! ในความเป็นจริงหากอยากจะกล่าวหาผู้ใดสักคน มันก็หาข้ออ้างได้ทั่ว แต่นางเป็นคนไม่ยอมใคร นางผอมบางนางหนึ่งปลุกปั่นโลกด้วยความสามารถอันทรงพลังตนเอง ท่านอ๋องกล่าวว่า หากได้เจ้ามาครอบครอง ข้ายอมทรยศทุกคนในโลก นางกล่าวว่า เพื่อท่าน ต่อให้ทุกคนในโลกเกลียดข้า ข้าก็ยอม
“หยุดทำบ้าๆ นะพี่สิงห์...อ๊อย...” น้ำผึ้งขนลุกซู่ เขาจูบไซ้ซอกคอของหล่อน ขณะหญิงสาวกำลังยืนส่องกระจกอยู่หน้าอ่างล้างหน้า “พี่ขออีกนิด แค่ภายนอกเท่านั้นนะจ๊ะ ไม่เสียหายอะไรนี่นา...นะครับ” พี่เขยปะเหลาะปะแหละอย่างคนเอาแต่ได้ เสียงออดอ้อนอ่อนหวานเริ่มทำให้น้องเมียใจอ่อนหวามไหว ปล่อยให้มือของเขาเคล้นคลึงสะโพกของหล่อนอย่างนึกมันเขี้ยว สอดท่อนแขนเข้ามาระหว่างง่ามก้น หงายฝ่ามือลูบไล้เข้ามาถึงหนอกเนื้ออุ่นจัดอีกครั้ง ตะล่อมล้วงเข้ามาโอบเนินนูนเหมือนหลังเต่า บีบขยำเบาๆ เหมือนจะประมาณความอวบใหญ่ล้นอุ้งมือ “ของผึ้งใหญ่จัง” มือสัมผัสกลีบเนื้อเป็นพูแน่น โหนกนูนและใหญ่กว่าของเจนนี่มากมาย “อ๊าย...” น้ำผึ้งเสียว กระดกก้นขึ้นโดยอัตโนมัติ สิงหาบีบขยำความเป็นผู้หญิงของหล่อนเป็นจังหวะ หัวใจเต้นแรงกับความอวบใหญ่ที่อัดแน่นอยู่ในอุ้งมือของตน “อย่า...พี่สิงห์...หยุดเดี๋ยวนี้นะ เดี๋ยวพี่เจนนี่มาเห็นผึ้งซวยแน่ๆ” น้องเมียร้องห้ามอย่างสับสนใจ ส่ายก้นทำท่าว่าจะดิ้นหนี แต่ช้ากว่ามือใหญ่ของสิงหาอีกข้างที่กดลงบนแผ่นหลังของหล่อนเหมือนจะล็อกกายไม่ให้ขยับหนี
หนานอันพริตตี้สาวสู้ชีวิตอายุยี่สิบปีแอบชอบผู้ชายคนหนึ่งอย่างหนักและอยากได้เขามาเป็นแฟนใจจะขาด แต่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่สนใจเธอ หญิงสาวได้ไปดูดวงแม่หมอคนนั้นจึงบอกให้เธอมาขอพรที่ศาลเจ้าเล็ก ๆ ในอำเภอแห่งหนึ่งที่ห่างไกลเพื่อให้เธอสมหวังและต้องไปในวันที่ฟ้ามืดที่สุดของเดือนในอีกสองวันข้างหน้าถึงจะเห็นผล หนานอันเชื่อแม่หมอเพราะอยากได้ผัว เธอจึงไม่รอช้ารีบคว้ากระเป๋าเป้เดินทางมายังศาลเจ้าทันที เมื่อหนานอันเข้าไปภายในศาลเจ้าก็พบว่า มีสตรีสูงวัยคนหนึ่งอายุราวหกสิบกว่าปีกำลังกวาดศาลเจ้าอยู่ ...... "ได้ของสิ่งนี้ไปต้องสมหวังอย่างแน่นอน" คุณยายพูดพร้อมกับรอยยิ้ม น้ำเสียงนี้ฟังดูเยือกเย็นเป็นอย่างยิ่ง หนานอันยิ้มให้คุณยายจู่ ๆ ขนแขนของเธอก็ตั้งชันขึ้นมา เธอกำลังจะลุกขึ้นในตอนนั้นก็เกิดฟ้าผ่าเปรี้ยงลงมา หนานอันหวีดร้องด้วยความตกใจทว่าเมื่อหันไปมองคุณยายเธอไม่เห็นแม้แต่เงาแล้ว หนานอันประหลาดใจมากร้องเรียกคุณยายอยู่หลายคำ แต่ว่าในตอนนี้เธอก็ไม่มีเวลาให้คิดสิ่งใดแล้วเพราะเกิดสิ่งที่ไม่คาดคิดขึ้นเมื่อฟ้าผ่าลงมาที่ศาลเจ้าเข้าอย่างจังหนานอันที่อยู่ด้านในจึงถูกฟ้าผ่าไปด้วยและสติดับวูบลงไปทันใด ไม่รู้ว่านานเท่าใดที่หนานอันตกอยู่ในความมืดมิด และเมื่อเธอตื่นขึ้นมาทุกอย่างรอบกายของเธอก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป...
ฉู่ว่านยู ผู้สืบเชื้อสายมาจากตระกูลแพทย์แผนโบราณ มีทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยม ยาที่เธอทำนั้นทุกคนต่างอยากได้ สามารถรักษาได้ทุกโรค แต่กลับไม่คาดคิดว่าจะย้อนยุค กลายเป็นผู้หญิงที่ขี้เหร่ที่สุดในใต้หล้า และยังเอาชนะใจท่านอ๋องด้วย การเริ่มต้นไม่ค่อยดีก็ไม่เป็นไร มาดูกันว่าเธอจะพลิกผันยังไง การแย่งการแต่งงานงั้นเหรอ? เธอทำให้น้องต้องรับบทเรียน แย่งสินเิมดลับมา ให้ชายั่วหญิงร้ายคู่นี้อยู่ด้วยกันตลอดไป ขี้ขลาดเหรอ? เธอจัดการพ่อร้าย สั่งสอนผู้หญิงเสแสร้ง! ขี้เหร่เหรอ? เธอรักษาพิษในตัว และกลายเป็นคนงามอันน่าทึ่ง! ลูกสาวขี้เหร่ของจวนอัครมหาเสนาบดี กลายเป็นผู้สูงส่ง แม้แต่ผู้โหดเหี้ยมบางคนยังหวั่นไหวกับเธอ เมื่อสุดที่รักจะจัดการผู้ใด เขามักจะช่วยเสมอ... แต่น่าเสียดายสุดที่รักคนนั้นไม่มีเขาอยู่ในใจ ฉู่ว่านยู "ออกไป หย่าเลย ผู้ชายมีแต่เป็นภาระของข้าเท่านั้น" เสี่ยวลี่จิงรู้สึกน้อยใจ "ไม่ได้ ข้าให้ครั้งแรกกับเจ้าแล้ว เจ้าต้องรับผิดชอบข้า"
หลิวชิวเยว่จบชีวิตจากชาติภพปัจจุบัน เมื่อฟื้นขึ้นมาก็อยู่ในร่างของหญิงอ้วน ชื่อเดียวกับตัวเอง อีกทั้งตัวเธออยู่ในเกี้ยวเจ้าสาวกำลังจะไปแต่งงานกับแม่ทัพเสิ่นมู่ฉือ แม่ทัพใหญ่แห่งแคว้นชิงเป่ย จากซีอีโอสาวแสนสวย ผู้ทระนงตนว่า ฉันสวย รวยและเริ่ดในปฐพี ต้องกลายมาเป็นหญิงอ้วน น้ำหนักร่วมสองร้อยจิน (100กิโลกรัม) แถมด้วยฉายา สตรีกาลกิณี ! แล้วข่าวลือที่ว่าแม่ทัพหนุ่มสามีของเธอ เป็นพวกชอบตัดแขนเสื้อ (ชอบผู้ชาย) นั้นเป็นจริงหรือไม่...จำต้องพิสูจน์ให้กระจ่าง! ทว่า... ยามจันทร์เต็มดวง หลิวชิวเยว่กลับค้นพบความลับของสามี เมื่อเขากลายร่างเป็น หมีแพนด้า ! หลิวชิวเยว่จะใช้ชีวิตในยุคจีนโบราณอย่างไรให้แฮปปี้ เมื่อต้องมีสามีเป็น หมีแพนด้าผู้คลั่งรัก !
เธอก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาไม่เคยสนใจ แต่ก็ยังดึงดันอยากจะอยู่ใกล้ ต่อให้เธอเป็นเมียแต่งเขาก็คงไม่มีวันเปลี่ยนใจ เพราะเหตุนี้เธอจึงตัดสินใจจากไปในคืนแต่งงาน "จากนี้ไปเราไม่มีอะไรติดค้างกันอีก" 🥀