ค่ำคืนอันมืดมิดในช่วงฤดูใบไม้ร่วง มีเพียงแสงจันทร์เลือน ๆ ทำให้รู้สึกหนาวจับใจ
โรงแรมข่ายเยว่ เป็นโรงแรมระดับหกดาว ที่หรูหราที่สุดในเมืองอานไท่ คืนนี้โรงแรมนี้ได้ถูกชายผู้มีอำนาจ และมีอิทธิพลระดับโลกอย่าง เหลิ่งมู่เฉิน สั่งปิดเพื่อจัดงานเลี้ยงเฉลิมฉลอง
เหลิ่งมู่เฉินสวมชุดสูทสีดำ นั่งอยู่ที่ห้องวีไอพีสุดหรู นิ้วเรียวยาวขาวสะอาดคีบมวนบุหรี่ไว้คั้นกลาง ควันจาง ๆ ของบุหรี่ค่อย ๆ ลอยขึ้นไปในอากาศ บดบังสายตาของเขา
“นายครับ วันนี้ทุกคนดื่มกันเต็มที่แล้ว ตอนนี้ก็ดึกมากแล้วนะครับ” ชายหนุ่มผิวสีเข้ม คิ้วหนา ตาโต เสียงทุ้มที่นั่งอยู่ข้าง ๆ เขาเอ่ยขึ้น
“นายครับ ผมได้ยินมาว่าคุณหนูตะกูลฉิน เป็นคลาสโนวี่ตัวแม่ คบผู้ชายไม่เลือกหน้า นายไม่กลัวหล่อนจะทำให้เสื่อมเสียเหรอครับ?” ชายอีกคนพูดขึ้น
ฟังจากน้ำเสียงของทั้งสอง ดูเหมือนพวกเขาจะไม่เห็นด้วยกับการแต่งงานในครั้งนี้เลย แต่เจ้าบ่าวอย่างเขากลับไม่ได้รู้สึกเป็นเดือดเป็นร้อนอะไร
คนพวกนี้ถ้าไม่เมาก็คงจะไม่กล้าพูดอะไรออกมา
“ฉินฉางชุนติดหนี้ฉันมากมาย ใช่ว่าส่งลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนมาขัดดอกแล้วเรื่องมันจะจบง่าย ๆ” เหลิ่งมู่เฉินพูดอย่างนิ่ง ๆ
“นายครับ หมายความว่าฉางชุนแค่พยายามจะซื้อเวลาออกไปเหรอครับ ถ้าอย่างงั้นก็คุ้มเกินคุ้มเลยน่ะสิ?” หลิงหยี่เจ๋ซึ่งเป็นมือขวาคนสนิทของมูลเฉินเอ่ยขึ้น
มู่เฉินยังคงทำหน้านิ่ง ๆ แล้วสูบบุหรี่ต่อไป “พวกนายคอยจับตาดูฉางชุนไว้ก็แล้วกัน ฉันจะทำให้มันตายทั้งเป็น!”
“นายครับ งั้นคืนนี้นายเองก็จะจัดหนักจัดเต็มเจ้าสาวของนายด้วย ใช่ไหมครับ?” “หรือว่า.... ?” หนึ่งในลูกน้องของเขายิ้มออกมาอย่างชั่วร้าย ไม่มีใครเคยเห็นฉินหย่าหลินมาก่อน จะเคยก็แต่ได้ยินกิตติศัพท์ของหล่อนมาบ้าง
“นายครับ ได้ยินมาว่าเธอสวยเผ็ดมากเลยนะครับนาย โดยเฉพาะหุ่น เซ็กซี่อย่าบอกใครเชียว อีกอย่างเธอมีหนุ่ม ๆ ลุมล้อมมากหน้าหลายตา คงจะมีประสบการชำชองไม่เบาเลยครับ”
พวกผู้ชายที่นั่งอยู่บนโซฟา ต่างพากันพูดถึงเจ้าสาวกันอย่างสนุกปาก
แต่ผู้หญิงที่ยืนอยู่ด้านขวาของมู่เฉิน กลับมีสีหน้าไม่พอใจ ที่พวกผู้ชายเหล่านั้นเอาแต่พูดถึงผู้หญิงคนนั้นอยู่ได้
“พวกนายพูดจบกันยัง!” ในที่สุดเธอก็อดไม่ได้ที่จะเอ่ยขึ้น
“โว้ ๆ ดูสิ!คุณอานน่าของเราโกรธใหญ่แล้ว” หลาย ๆ คนคงพอจะดูออกว่าอานน่า ที่คอยร่วมเป็นร่วมตายกับมู่เฉินมา มีความรู้สึกอย่างไรกับเขา
เป็นความจริงที่ว่าทั้งสองคนมีความสัมพันธ์ที่ไม่ธรรมดาต่อกัน ทั้งสองมีความสนิทกันฉันท์ชู้สาวแล้ว ทว่าเธอกลับไม่ถูกยกย่องให้เป็นภรรยาของเขา แต่กลับถูกฉินหยาหลินมาตัดหน้าไป เธอคิดว่าหล่อนไม่มีคุณสมบัติอะไรที่เหมาะสมกับคนอย่างเหลิ่งมู่เฉินเลยสักนิด
“โกรธเหรอ?” มู่เฉินดับบุหรี่ที่อยู่ในมือลง แล้วเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย ใบหน้าของเขายังคงนิ่งอยู่ แต่ริมฝีปากของเขายกขึ้นเล็กน้อย
“มู่เฉินคะ” อานน่าเรียกเขาเบา ๆ เธอรู้สถานะของตัวเธอดี ถึงแม้ความสัมพันธ์ของเธอกับมู่ฉินจะสนิทกันเพียงไร แต่เธอก็ไม่เคยล้ำเส้นไปมากกว่านี้
“นายครับ พาเจ้าสาวมาโชว์ตัวหน่อยไหมครับ ให้เราได้เห็นเป็นบุญตากันสักครั้ง!” ลูกน้องคนหนึ่งเอ่ยขึ้น และมีเสียงเห็นด้วยดังตามมา
มู่เฉินยกแก้วไวน์ขึ้นดื่มพรวดเดียวหมดด้วยทวงท่าที่สง่างาม แล้วพยักหน้าตอบตกลง
ณ ห้องเพรสซิเดนเชียลสวีท หญิงสาวที่หน้าตางดงาม ในชุดเจ้าสาวที่ถูกสั่งตัดมาจากฝรั่งเศส วันนี้เป็นคืนวันแต่งงานของเธอ ถึงจะเป็นงานแต่งของเธอ แต่กลับไม่มีญาติสนิทของเธอเข้าร่วมงานเลยสักคน เธอแค่ต้องลงนามลงในกระดาษแผ่นหนึ่ง ซึ่งต้องแลกกับชีวิตของเธอทั้งชีวิต
ถึงแม้ใจเธอจะไม่ยินยอม แต่เธอก็ต้องตอบแทนพระคุณของผู้ที่ชุบเลี้ยงเธอมา เธอจึงจำใจยอมแต่งงานกับปีศาจร้ายในคราบมนุษย์อย่างมู่เฉินแทนพี่สาวของเธอ
ปีนี้เธอเพิ่งจะมีอายุได้เพียงยี่สิบสองปี ชีวิตของเธอกำลังจะได้เริ่มต้นขึ้น แต่กลับต้องมาแต่งงานกับผู้ชายที่มีอายุแก่กว่าเธอถึงหกปี ตอนนี้ในใจของเธอเต็มไปด้วยความหวาดกลัว
เธอกลัวมาก แต่เธอก็ไม่มีทางเลือก
วันนี้ทั้งวันเธอไม่ได้กินอะไรเลย ตอนนี้เธอรู้สึกเวียนหัวมาก บนโต๊ะมีเพียงไวน์แดงขวดหนึ่งตั้งอยู่ ไม่มีอาหารอื่นเลย เธอเป็นเด็กดีมาตลอด เธอไม่เคยดื่มแอลกอฮอร์มาก่อนเลยในชีวิต
เธอรู้ดีตั้งแต่วินาทีที่เธอตัดสินใจตกลงแต่งงานแทนพี่สาวของเธอ ทุกอย่างจะไม่เหมือนเดิมอีก ทางที่เธอเลือกนั้นได้พาเธอออกห่างจากอนาคตที่เธอเคยวาดฝันไว้ ตอนนี้เธอทำได้แต่ปล่อยให้มันเป็นไปตามโชคชะตา
เธอรู้สึกหิว ริมฝีปากสีชมพูที่ถูกทาด้วยลิปกลอสแห้งผาก เธอกัดริมฝีปากของตัวเองเบา ๆ เพื่อไม่ให้ตัวเองเป็นลมไป และรอคอยผู้ชายที่น่ากลัวคนนั้น
เสียงดังปัง ก่อนที่ประตูจะถูกเปิดออก มีชายรูปร่างสูงใหญ่และดุดันสองคนเดินเข้ามา
“นายหญิง เชิญ” น้ำเสียงของพวกเขาไม่ได้มีความเกรงใจเลยสักนิด ถึงแม้พวกเขาจะเรียกเธอนายหญิง แต่เธอกับไม่รู้สึกว่าเขาให้ความเคารพเธอเลย
“พวกคุณจะพาฉันไปไหน?” ‘ฉินหย่าหยิง’ ถอยหลังไปชิดมุมห้อง ด้วยท่าทางที่หวาดกลัวราวกับลูกกระต่ายน้อย
ไม่ทันที่เธอจะได้พูดจบประโยคชายสองคนนั่นก็อุ้มเธอขึ้นพาดบ่า
การขัดขืนของหย่าหยิงนั้นไม่ได้ช่วยอะไรเธอเลย
“โอ้ย!” ยังไม่ทันที่หย่าหยิงจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เธอก็ถูกโยนลงบนพื้นดังตุ้บ!ถึงจะมีพรมรองรับแต่มันก็ทำให้เธอรู้สึกเจ็บอยู่ดี
“ฉินหย่าหลิน เงยหน้า!” มู่เฉินเอ่ยเสียงเรียบ แต่กลับดูมีพลัง
ใช่! ตอนนี้เธอคือฉินหย่าหลินไม่ใช่ฉินหย่าหยิง
เธอไม่กล้าเงยหน้าขึ้น ถ้าหากถูกจับได้ว่าเธอเป็นเจ้าสาวตัวปลอม เธอต้องตายแน่ ๆ !