ฉินหย่าหยิงนั่งลงตรงโต๊ะอาหาร เธอมองข้าวต้มและเครื่องเคียงตรงหน้า เธอรู้สึกคัดจมูก เบ้าตาร้อนผ่าวขึ้นมา แล้วน้ำตาห็ไหลลงอาบแก้มทั้งสองข้างของเธอ

“คุณฉิน รีบทานเถอะค่ะ！ เมื่อคืนก็ไม่ได้ทาน อีกอย่างคุณก็ยังไม่หายดี วันนี้คุณผู้ชายไม่กลับมา คุณพักผ่อนอยู่ฃบ้านให้เต็มที่เถอะนะคะ” น้าเหอตบหลังของเธอเบา ๆ แล้วเกินเข้าไปในห้องครัว

หย่าหยิงสวมเสื้อคลุมสีขาวบาง ๆ เดินมานั่งบนม้านั่งในสวนหลังบ้าน ทิวทัศน์ที่นี่สวยงามมาก แต่เธอกลับไม่ชอบมันแม้แต่นิดเดียว