บัตรเชิญสีชมพูเป็นบ่อเกิดของแผนการร้ายจากใบสั่งของใครบางคน บัตรเชิญดังกล่าวทำให้ “อาติณณ์” และ “ขวัญข้าว” ตกเป็นหมากของเกมแก้แค้นครั้งนี้ แผนการร้ายตามใบสั่งจะสำเร็จตามแผนของผู้บงการได้เช่นไร เมื่อทั้งสองหาได้เดินตามเกมที่วางไว้ แต่กลับเดินตามใจของตนเอง เปลี่ยนแผนร้ายให้กลายกลับเป็นแผนรัก
ใบสั่งพิศวาส
บทนำ
ในห้องสี่เหลี่ยมที่เปิดไฟสว่างไสว เครื่องปรับอากาศทำงานส่งเสียงดังหึ่งๆ บนเตียงขนาดใหญ่กลางห้อง ร่างชายหญิงนอนเคียงข้าง ดวงตาแห้งผากสีดำจัดสองคู่จับจ้องที่เพดานนิ่ง เพดานขาวสะอาดไม่มีจุดที่น่าสนใจแม้แต่น้อย ทว่าดวงตาสองคู่นั้นยังจับจ้องเหมือนกับคนหลงใหลในสิ่งใดสิ่งหนึ่งจนถอนสายตา ถอนตัวไม่ขึ้น
พักใหญ่ดวงตายาวใหญ่ ขนตาหนางามงอนค่อยๆ ละจากเพดานเบื้องบน ค่อยๆ เบือนมามองคนข้างๆ อย่างลังเล งุนงง สับสน จนมองใบหน้าข้างๆ ไม่ชัดสักเท่าใด รับรู้แต่ใบหน้านั้นค่อยๆ เบือนมาสบตาเขาเช่นกัน
ดวงตากลมโตที่เปียกชุ่ม มองภาพตรงหน้าพร่ามัวเพราะคราบน้ำตา หยาดน้ำแห่งความเจ็บปวดทางร่างกายที่เพิ่งพานพบ และผ่านพ้นไปไม่นาน ผสานกับความเจ็บปวดตรงหัวใจกับเหตุการณ์ที่คาดไม่ถึง ไม่คิดว่าในชีวิตนี้จะเจอะเจอกับเรื่องแบบนี้ เรื่องที่เธอคิดว่าเป็นสิ่งที่ผู้หญิงทุกคนไม่อยากพานพบ แต่เธอโชคร้ายประสบกับมันเข้าแล้ว โดยไม่อาจหลีกเลี่ยงและหวนกลับไปแก้ไข หรือร่ำร้องให้ใครช่วยได้ นอกจากตัวของเธอเอง
“กรี๊ด! ไอ้บ้า ไอ้เลว...”
เสียงกรีดร้องของเธอถูกมือใหญ่ของคนข้างกาย เอื้อมมาปิดเอาไว้อย่างเร่งรีบด้วยอาการตกใจไม่แพ้กัน ก่อนเขาจะขู่เบาๆ
“จะตะโกนให้รู้กันทั่วบ้านทั่วเมืองหรือยังไงนะ เงียบๆ เถอะน่า”
เงียบหรือ? เขาสั่งให้เธอเงียบ ทั้งๆ ที่เธอถูกเขาข่มขืน ไม่มีทางเสียละ นอกจากเธอจะพยายามกรีดร้อง ยังพยายามแกะมือเขาและผลักไสให้ห่างตัวเธอมากที่สุด ทั้งมือทั้งเท้าของหญิงสาวเปะปะไม่ยอมอยู่นิ่ง จึงถูกคนออกคำสั่งข่มขู่อีกครั้ง
“หยุดดิ้นเสียที เหนื่อยนะ”
เขาไม่ได้ตะคอกเปล่า ยังต้องออกแรงรวบร่างที่ดิ้นรนขลุกขลักอยู่บนเตียงนั้นพัลวัน ยิ่งดิ้นผลักไสเขามากเท่าไหร่ แรงทั้งหมดของชายหนุ่มก็โถมเข้าใส่ มือใหญ่ละจากปากมาจับข้อมือตรึงท่อนแขนเธอเอาไว้ ร่างใหญ่โถมทับอยู่บนร่างบางของเธอ ใช้ท่อนขาเขากดทับขาเธอเอาไว้เพื่อให้ผู้หญิงคนนี้ คนที่เขาไม่รู้จักสิ้นฤทธิ์ยอมสงบเพื่อจะได้พูดคุยตกลงทำความเข้าใจในสิ่งที่เกิดขึ้นกับทั้งคู่เสียที เมื่อมือเขาละมาจับข้อมือ ปากหญิงสาวก็เป็นอิสระ
“จะข่มขืนฉันรอบสองหรือไง ไอ้บ้า ไอ้เลว ไอ้...”
“ถ้ายังไม่หยุด” เขาสวนขึ้นโดยไม่รอให้เธอด่าจนเสร็จ
“โดนรอบสองแน่ เงียบ!”
เหมือนประกาศิตของเปาบุ้นจิ้น หรือของใครก็ตาม แต่มันทำให้ร่างที่ถูกเขาพันธนาการเอาไว้หยุดนิ่ง แม้แต่ปากที่กรีดร้องและผรุสวาทก็อ้าค้างเหมือนขากรรไกรแข็งเสียทันที
ชายหนุ่มเห็นแววสั่นระริกด้วยความหวาดหวั่นในดวงตาของหญิงสาวชัด เขาถอนหายใจเชื่องช้า ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนขึ้น
“เราต้องคุยกัน ผมจะปล่อย ถ้าคุณสัญญาว่าจะไม่ทำร้ายผม ไม่ร้องโวยวายให้ได้อับอาย ถ้าใครมาได้ยินเข้า ตกลงมั้ย”
เมื่อไม่มีทางเลือกอื่น เธอก็ได้แต่พยักหน้าช้าๆ รับรู้ว่าร่างหนักที่ทับอยู่บนตัวเธอค่อยๆ ขยับออก เขาขยับไปนั่งห้อยเท้าที่ริมเตียง เธอรีบลุกขึ้นขยับไปกอดเข่าชิดหัวเตียงอีกด้าน มองแผ่นหลังเปล่าเปลือยของชายหนุ่มอย่างระแวดระวัง แผ่นหลังกว้างของเขาขาวสะอาดผิวเนียนละเอียด และเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อแน่นตึงแค่มองด้วยตาเปล่า เมื่อไล่สายตาต่ำลงมาเธอก็รีบเบือนหนีไม่อยากเห็นช่วงสะโพกบนที่เปลือยเปล่าของเขา ก่อนหันมาสำรวจตนเองเมื่อนึกขึ้นได้ ว่าทั้งเธอและเขาต่างมีสภาพแบบใด หญิงสาวดึงผ้าห่มที่กองขยุกขยุยอยู่ริมเตียง บางส่วนตกลงไปกองกับพื้นขึ้นมาคลุมตัว พร้อมๆ กันนั้นก็ได้ยินเสียงเขาถอนหายใจอีกครั้งแล้วพูดขึ้น
“คุณชื่ออะไร”
คนถูกถามเหมือนจะอึ้งเล็กน้อย เม้มปากเข้าหากันจนเป็นเส้นตรง เขาถามชื่อเธอ ถามชื่อผู้หญิงที่เขาเพิ่งพรากความบริสุทธิ์ผุดผ่องที่เธอเฝ้าถนอมมาถึงยี่สิบสี่ปีไปหมาดๆ เมื่อนึกถึงความสาวของตนเองเธอก็หวนคิดถึงคำพูดของเพื่อนหนุ่มสมัยเรียนมหาวิทยาลัย
‘จะเก็บพรหมจารีไว้ให้หมาคาบไปกินหรือไง ยอมๆ เสียทีเถอะ ผมขี้เกียจเป็นมดแดงแฝงพวงมะม่วงแล้วนะ ข้าวจ๋า’
ในตอนนั้นคนพูดทำหน้าทะเล้น คุกเข่าอยู่ตรงหน้าเธอ จึงถูกผลักเสียหน้าหงาย แล้วทั้งกลุ่มเพื่อนของเธอก็หัวเราะกันอย่างสนุกสนาน แต่เวลานี้พรหมจารีของเธอยิ่งกว่าถูกหมาคาบไปกิน เพราะหมามันยังจำกลิ่นจำหน้าเจ้าของได้ แต่ชายหนุ่มผู้ฉกฉวยสิ่งหวงแหนที่สุดในชีวิตสาวของเธอไป กลับจำแม้กระทั่งชื่อของเธอไม่ได้
แม้ไม่มีแผ่นดิน หากแต่เรายังไม่สิ้นลมหายใจ ถึงสิ้นชาติหากแต่รักของเรามิได้สิ้นลง บราลี เป็นบอดี้การ์ดมือใหม่ ที่ทำงานพลาดจนถูกไล่ออกจากงาน ในวันเดียวกันนั้น บ้านของเธอก็ถูกไฟไหม้ แม่ถูกไฟคลอกบาดเจ็บ พ่อตกใจจนโรคหัวใจกำเริบ ต้องใช้เงินรักษาจำนวนมาก เมื่อเธอจะหันไปพึ่งแฟนหนุ่มที่รักกันมาหลายปี กลับพบเขากำลังคลุกวงในกับผู้ชายอีกคน!! เมื่อชีวิตมันบัดซบขนาดนี้ เธอจึงคิดฆ่าตัวตาย ... และทำจริง!! แต่ไม่ตาย มีคนมาช่วยไว้ ... พอรอดตายก็มีคนยื่นข้อเสนอแปลกประหลาด ... ให้เธอไปเป็นบอดี้การ์ดให้เจ้านาย แลกกับเงินมหาศาล และกว่าจะรู้ว่าอะไรเป็นอะไร บราลีกับเพื่อนร่วมงานอีกสองคน ก็ได้ข้ามเวลาย้อนอดีตไปซะแล้ว
เมื่อความรักที่มีมากเหลือล้น ไวกูณฐ์นั้นอยากแต่งงานเสียทันทีที่เดินทางกลับมาจากเรียนต่อ หากแต่ จิรัฐิติกาลกลับกลัวการใช้ชีวิตคู่จึงปฏิเสธไป แต่เพราะอุบัติเหตุที่บังเกิดขึ้นทำให้ไวกูณฐ์ตาบอด จิรัฐิติกาลจึงตัดสินใจแต่งงานกับเขาในทันทีเพื่อเป็นการรับผิดชอบ เพราะการแต่งงานที่ไม่พร้อมทำให้อุปสรรคแห่งรักนั้นมีมาให้พิสูจน์หัวใจกันเนืองๆ
เจ้าฟ้าหญิงจิรัฐิติกาลในคราบชายหนุ่มดูจะเกษมสำราญเป็นอันมากเมื่อได้ออกมาท่องโลกกว้าง แม้จะไม่ค่อยสบอารมณ์อยู่บ้างที่มี 'ผู้คุม' เป็นไวกูณฐ์ ชายหนุ่มอ่อนแอ เจ้าหนอนหนังสือใส่แว่นลูกชายองครักษ์คนสนิทของพระบิดา แต่ถ้าไม่ยินยอมร่วมทางไปกับเขา เจ้าพ่อก็คงไม่ปล่อยออกจากกรงทอง เธอจำใจร่วมทางและสร้างความยุ่งยากเป็นภาระใหญ่หลวงให้เขา แต่ในคราเดียวกันความใกล้ชิด ความใกล้ชิดทำให้ความรู้สึกพิเศษเกิดขึ้นในใจ แต่จะทำอย่างไร เมื่อเธอฝังใจว่าเขาไม่ใช่ "ชายจริง" นิยายภาคต่อของ ลิขิตรักบัลลังก์หัวใจ
เมื่อต้องเสียแผ่นดินจากการช่วงชิงของพระเจ้าอา ทรรศินากัลยามาส เจ้าฟ้าหญิงรัชทายาทแห่งมธุรรัฐจำต้องเสด็จหนีจากแผ่นดินเกิด แฝงกายเข้าไปในสิงขรรัฐ จากที่คิดจะปลอมตัวเป็นนางกำนัล กลับตกกระไดพลอยโจนถวายตัวเป็นสนมของเจ้าหลวงรัฐสิงห์สีหนาทในนามลูกของศัตรู!? รอจนถึงวันทวงบัลลังก์คืน กล้วยไม้ป่าแรกแย้มเพิ่งผลิรับฤดูฝน เจ้าหลวงเอื้อมไปหมายจะเด็ด ก็ถูกพระหัตถ์เล็กๆ ตีเผียะลงบนหลังมือ "ดอกไม้จะสวยงามที่สุดเมื่ออยู่กับต้นเพคะ" ดำรัสขึงขัง "แต่พี่จะเก็บให้เธอ" รับสั่งกลับอ่อนโยน "ท่าจะเด็ดดอกไม้แรกแย้มเสียจนเคย" เจ้าฟ้าหญิงประชดตรงๆ เจ้าหลวงยกพระหัตถ์ในท่าสาบาน "สาบาน ต่อไปพี่จะไม่เด็ดดอกไม้ ไม่ว่าดอกไหน จะรอดอกฟ้าตรงหน้านี้ดอกเดียวเท่านั้น"
เมื่อซากีน่าน้องสาวอันเป็นที่รักถูกฆ่าข่มขืน หลักฐานในมือคือแผ่นเงินฉลุลวดลายสวยงาม ซาห์ราจำได้ทันทีว่าใครเป็นเจ้าของของสิ่งนี้ การตามล้างแค้นจึงเกิดขึ้น ชีคฮาซัน บินญาบิร อัล บุสตานีย์ กลายเป็นเหยื่อความแค้นที่เขาไม่ได้ก่อ ถูกหล่อนทรมานต่างๆ นานาและต้องสูญเสียเมียสาวในคืนวันแต่งงานจากน้ำมือซาห์รา แต่เมื่อความจริงปรากฏว่าใครเป็นฆาตกรที่แท้จริง ซาห์ราจะชดใช้สิ่งที่ทำลงไปให้แก่เขาด้วยชีวิต ตามกฏชีวิตแลกชีวิต แต่ชีคฮาซันกลับต้องการให้หลอนชดใช้ด้วย หัวใจ
เมื่อธิดาองค์น้อยเริ่มเติบโต ชีคกาเบรียนที่อยากให้ลูกรู้จักภาษาของแม่บังเกิดเกล้า จึงมองหาครูสอนภาษาชาวไทย แต่กลับได้ทโมนไพรไปแทน นางสาวกฤติกา หรือแม่ดาวลูกไก่ นอกจากสอนภาษาไทยให้ธิดาองค์น้อยของชีคแล้ว ยังสอนปีนต้นไม้กลายเป็นลิงเป็นค่าง จนพระนมของชีคเอือมระอา ทว่าท่าทางแก่นกะโหลกของดาวลูกไก่กลับจับใจต้องตาชีคกาเบรียนจนกลายเป็นความรัก แต่ปัญหาสงครามแบ่งแยกดินแดนในประเทศยังไม่สงบ เมื่อดาวลูกไก่ถูกจับตัวไปเพื่อต่อรอง แม้พระองค์ไม่อาจยกแผ่นดินเพื่อแลกกับผู้หญิงที่รักได้ แต่ไม่ได้นิ่งนอนใจเหมือนครั้งที่เสียสนมคนอื่นไป ทรงลอบออกจากวังเพื่อไปช่วยหญิงอันเป็นที่รักด้วยตนเอง
"นางเป็นบุตรีผู้สูงศักดิ์ของฮูหยินเอกของจวนเสนาบดี นางมีหน้าตาโดดเด่น ทั้งอ่อนโอนและมีน้ำใจไมตรีต่อผู้อื่น แต่... นางทำดีต่อป้าของนาง นางกลับฆ่าแม่ของนางตาย นางรักเอ็นดูน้องสาวของนาง แต่น้องสาวกลับแย่งสามีของนางไป นางคอยสนับสนุนและดูแลสามีของนางอย่างสุดหัวใจ แต่สามีกลับทำให้นางตายทั้งกลม...ตระกูลฝ่ายมารดาของนางก็ถูกประหารชีวิตทั้งตระกูลด้วย นางตายตาไม่หลับและสาบานว่าหากมีชาติหน้า นางจะไม่เมตาตาต่อใครอีก ใครก็ตาม กล้ามาทำร้ายข้า ข้าจะล้างแค้นด้วยชีวิตทั้งตระกูลของพวกเจ้า เมื่อเกิดใหม่อีกครั้ง นางอายุได้สิบสี่ปี นางสาบานว่าจะต้องเปลี่ยนชะตากรรมและแก้แค้นชาติก่อน ป้านางใจ้ร้าย นางจะใจร้ายกลับยิ่งกว่านาง นางคิดจะได้ครองตำแหน่งฮูหยินงั้นเหรอ บอกเลยไม่มีทาง! ส่วนน้องสาวชอบผู้ชายชั่ว ๆ นักไม่ใช่หรือ ได้!ข้าจะยกให้เลย ส่วนชายชั่วนั่น ข้าจะทำให้เจ้าไม่สามารถมีทายาทได้อีกตลอดทั้งชาติ!แต่ข้าจะแก้แค้น เหตุใดเจ้าต้องมาช่วยข้าด้วย?"
เพิ่งหย่ากับอดีตสามีไปไม่นานแต่ปรากฏว่าตัวเองท้อง จะทำอย่างไรดี? หรือจะให้อดีตสามีรับผิดชอบ แต่ก็ไม่คิดว่าอดีตสามีมีคนรักใหม่ไปแล้ว ชีวิตของถังชีชีนั้นช่างสับสน ช่างน่าวิตกกังวลและไม่รู้จะอธิบายยังไงดี เธอต้องคอยระวังไม่ให้คุณเฟิงรู้เรื่องการตั้งครรภ์จนกระทั่งคลอดลูกออกมาอย่างปลอดภัย แต่ไม่คิดว่าจะถูกเขาบังคับถึงเพียงนี้ "เราหย่ากันแค่สี่เดือน แต่เธอกลับตั้งครรภ์ได้เจ็ดเดือนแล้ว บอกมาดี ๆ ว่า ลูกเป็นของใคร!"
หลังจากแต่งงานกันมาสองปี สามีของเธอไม่เคยเหยียบเข้าไปในบ้านและมองดู 'ภรรยาขี้เหร่' ของเขาเลย แถมเขาก็มีเรื่องอื้อฉาวกับดาราหน้าใหม่หลายคนทุกวัน ซูเหว่ยทนไม่ไหวอีกต่อไป เธอตัดสินใจปล่อยเขาไป ต่อไปก็ต่างคนต่างไปเลย แต่เมื่อเธอเสนอเรื่องหย่า... ฟู่เหยียนอันพบว่านักออกแบบในบริษัทนั้นสะดุดตาเป็นพิเศษ เขาค่อยๆ ทำความรู้จักกับเธอเรื่อยๆ จนกระทั่งวันหนึ่งเขาค้นพบตัวตนที่แท้จริงของเธอเข้า เขาเสียใจแล้ว
เสิ่นชิงกลายเป็นลูกสาวของชาวนาจากคุณหนูที่ร่ำรวยของตระกูลเสิ่นในชั่วข้ามคืน ลูกสาวตัวจริงใส่ร้ายเธอ คู่หมั้นของเธอทำให้เธออับอาย และพ่อแม่บุญธรรมของเธอก็ไล่เธอออกจากบ้าน... ทุกคนต่างรอที่จะหัวเราะเยาะเธอ ทว่าเธอกลับกลายเป็นทายาทของตระกูลเศรษฐีในเมืองอย่างกะทันหัน นอกจาดนี้ เธอยังมีตัวตนหลากหลาย เช่น หัวหน้าแฮ็กเกอร์ระดับนานาชาติ นักออกแบบเครื่องประดับชั้นนำ นักเขียนผู้ยิ่งใหญ่ที่ลึกลับ และอัจฉริยะด้านการแพทย์! พ่อแม่บุญธรรมเสียใจกับการตัดสินใจของตนและบังคับให้เธอแบ่งทรัพย์สินครึ่งหนึ่งให้เพราะพวกเขาเลี้ยงดูเธอมา เมื่อเสิ่นชิงหยิบกล้องออกมาแล้วบันทึกท่าทางอันน่าเกลียดของพวกเขา อดีตคู่หมั้นรู้สึกเสียใจและพยายามจะคืนดีกับเธอ เสิ่นชิงหัวเราะเยาะ "เขาคู่ควรงั้นเหรอ" จากนั้นก็ไล่เขาออกจากเมือง ในที่สุด ผู้มีอำนาจแห่งเมืองก็พูดอ้อนวอนเบาๆ "ไม่จำเป็นต้องแต่งเข้าตระกูลผม เดี๋ยวผมไปหาเอง"
ในชีวิตชาติที่แล้ว เพื่อช่วยรักแรกของตัวเอง คนชั่วสามคนได้ทำลายพลังการต่อสู้ของนาง ตัดแขนขาของนางออก ตัดเส้นเลือดของนางและปล่อยเลือดของนางไหลออกมาทั้งอย่างนั้น และทรมานนางจนตาย เมื่อเกิดใหม่ครั้งนี้ นางวางแผนอย่างรอบคอบ โดยสาบานว่าจะให้พวกเขาได้สัมผัสกับความทุกข์ทรมานที่นางเคยประสบมา! รักแรกที่ไร้เดียงสาอะไรกัน ที่จริงก็เป็นเพียงผู้หญิงที่ตีสองหน้าเก่ง อยากจะไต่ขึ้นไปสูงเหรอ งั้นก็จะให้เจ้าปีนขึ้นไป ยิ่งปีนขึ้นสูงมากเท่าไร ตอนตกลงมาก็จะยิ่งเจ็บมากเท่านั้น! พวกสวะสมควรได้รับบาปกรรมของพวกสวะ พวกมันทำชั่วกับนางไปชั่วชีวิตหนึ่ง นางจะทำให้พวกมันไม่ตายดี พวกคนที่เจ้าเล่ห์ ตีสองหน้าเก่ง นางจะจัดการกับทุกคน! แต่นางไม่เคยคิดเลยว่าในการแก้แค้นของนาง นางจะไปมีเรื่องกับเสด็จอาที่เป็นเจ้าแผนการเข้า ที่วัน ๆ ต้องการให้นางจูบและกอดเขาตลอดทั้งวัน ในขณะที่นางแก้แค้นคนชั่วนั้นยังสามารถสนิทสนมกับเสด็จอาด้วย ในความจริงแล้ว การที่เป็นผู้หญิงชั่วๆ ก็มีความสุขมาทีเดียวกว่าที่คิดเลย!
ตลอดระยะเวลาสามปีของการแต่งงาน เธอรู้สึกสิ้นหวัง ที่ถูกบังคับให้เซ็นใบหย่า ทั้งๆที่เธอกำลังท้อง เธอใจสลายกับความไร้มนุษยธรรมของเขา กระทั่งเธอออกไปจากชีวิตของเขา เขาเพิ่งรู้ตัวว่าเธอคือรักแท้ของเขา ไม่มีวิธีใดที่จะเยียวยาหัวใจที่บอบช้ำของเธอให้หายขาดได้ เขาจึงมอบความรักทั้งหมดของเขาให้แก่เธอเพื่อชดเชย