เหลี่ยมดอกรัก

บทนำ

พี่วาอย่าทิ้งณสานะ พี่ต้องรับผิดชอบรีบมาแต่งงานกับณสานะคะ

สาววัยเบญจเพสมองแหวนวงเล็กบนนิ้วนางซ้ายซึ่งชายคนรักที่ตนกำลังไปหาเป็นคนสวมให้แทนคำสัญญาว่าจะรับผิดชอบการกระทำทุกอย่างหลังเธอปล่อยตัวให้เขาเชยชมเพราะตัดสินใจดีแล้วว่ารักและจะเลือกเขาเป็นคู่ชีวิต

จีพีเอสนำทางอรณัฐสามาถึงหน้าบ้านหลังหนึ่งที่เปิดเพลงครึกครื้นเหมือนกำลังมีงาน เธอต้องขับรถเลยไปเพื่อหาที่จอดและดูจากสภาพรถที่จอดเรียงรายน่าจะเพื่อเตรียมเดินทาง ริบบิ้นสีหวานติดไว้ตรงกระจกรถทุกคัน ใกล้ประตูบ้านมีรถเก๋งสีขาวประดับดอกไม้สดสีชมพูแซมขาวที่จัดเรียงเป็นรูปหัวใจทั้งบนกระโปรงหน้าและกระโปรงหลัง

อรณัฐสาลดกระจกรถลงเพื่อจะมองเข้าไปให้จัดเจน เธอรู้ว่าบ้านกำลังมีงานวิวาห์และกำลังเพ่งมองให้แน่ในว่าเจ้าบ่าวที่เดินออกมาขึ้นรถนั่นคือใคร

นิ้วมือเนียนสวยกำแน่นโดยไม่รู้ตัว ดวงตาที่มองเจ้าบ่าวเอ่อไปด้วยน้ำใสก่อนจะปิดลงเพื่อกรีดน้ำตาออกแล้วปาดด้วยนิ้วมืออีกครั้งแล้วขับรถจากไป

แต่งงานกับณสานะพี่ภาค

ชายเจ้าของชื่อหันขวับไปตามเสียง แรกทีเดียวอาจแปลกใจและตามมาด้วยความตื้นตันยินดี แต่ก่อนที่เขาจะตอบตกลงคำพูดต่อมาของเธอก็ลดทอนความตื้นตันยินดีลงเกือบหมด

“ณสาท้อง”

“ครับตกลง” เขารีบตอบตกลงไม่รอให้เธอพูดจบเพราะรู้ว่าต้องกล้ำกลืนฝืนพูดถึงความพลาดผิดของตัวเองมากแค่ไหน และเขาก็ไม่อยากรู้ว่าอรณัฐสาท้องกับใคร แค่เธอมาขอให้เขาแต่งงานด้วยก็ทำให้เขาสมหวังในความรักแล้ว เพราะเขาหลงรักน้องสาวข้างบ้านคนนี้มานานแล้ว

“ขอบคุณค่ะ” อรณัฐสายกมือไหว้น้ำตาไหลพราก ในความโชคร้ายของโชคชะตาเธอยังมีความโชคดีเล็กๆ แฝงอยู่ วิภาคชายตรงหน้าที่จริงใจกับเธอเสมอต้นเสมอปลาย ไม่เหมือนผู้ชายอีกคนที่หลอกให้รักให้หลงจนเปลืองตัวไปกับเขาแล้วสลัดเธอทิ้งอย่างไม่มีเยื่อใย

จนตาย ณสาก็ไม่ให้อภัยพี่วา