เป็นพ่อม่ายเรือแฝดพ่วงเมียตายมาได้ตั้งหลายปี 'หัสดิน' ก็หมายมั่นปั้นมือด้วยความมั่นใจหลายเบอร์ว่าเขาจะไม่แต่งงานใหม่อีกแล้ว มีปัญญาเลี้ยงลูกแฝดอย่าง 'แก้วตา' กับ 'หวานใจ' ด้วยตัวเองคนเดียวได้ แต่ความงานก็ต้องทำ ลูกก็ต้องเลี้ยง ทำให้เขาหัวหมุนจนจัดสรรชีวิตตัวเองและลูกๆ ไม่ได้ และเพราะชีวิตเริ่มเป๋ ก่อนจะม่องเท่งก่อนวัยอันควร แม่บังเกิดเกล้าของเขาจึงต้องหาพี่เลี้ยงมาช่วยเป็นลูกมือดูแลพวกตัวแสบอีกแรง 'ปั้นหยา' โผล่มาพร้อมเคลมตัวเองว่าเป็นพี่เลี้ยงเด็กมือฉมัง แต่หัสดินกลับไม่ถูกชะตาเธอเอาเสียเลยตั้งแต่แรกพบ 'เป็นแบบอย่างที่ไม่ดีให้เด็กๆ' คำนี้ผุดพรายขึ้นในหัวตลอดเวลา เพียงแต่ปฏิเสธความหวังดีของคุณแม่จอมเผด็จการไม่ได้ ทั้งสองแสบยังจะติดพี่เลี้ยงคนนี้งอมแงมอีก! ไม่ได้การละ ปฏิบัติการแงะตัวอย่างไม่ดีอย่างปั้นหยาออกจากลูกลิงของเขาต้องเริ่มขึ้นแล้วล่ะ!

บทที่ 1 เลี้ยงลูกไม่ง่ายเลย 1

เคยได้ยินใครต่อใครพูดบ่อยๆ ตั้งแต่เด็กยันโตว่าการเลี้ยงเด็กคนหนึ่งให้โตขึ้นมาเป็นคนที่ดีนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายเลยแม้แต่น้อย หัสดินรู้เรื่องนี้ดีและไม่มีข้อโต้แย้งใดๆ ทั้งนั้น เขาตระหนักรู้ดีตั้งแต่ที่แม่คอยบ่นคอยจ้ำจี้จ้ำไชเขาให้โตขึ้นมาได้ดิบได้ดีอย่างทุกวันนี้ตั้งแต่ที่พ่อเสียชีวิตไปตอนเขาเพิ่งขึ้นชั้นประถมศึกษาปีที่หนึ่งแล้ว ยิ่งมามีลูกแฝดหญิงสองคนอย่างแก้วตากับยาใจ เขายิ่งรู้ว่ามันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ทั้งยังตระหนักรู้ซึ้งกว่าเดิมเป็นเท่าตัวเมื่อภรรยาได้จากเขาไปจากการคลอดลูกแฝดเมื่อห้าปีก่อน ทำให้ชายหนุ่มต้องตรากตรำทำงานเพื่อที่จะเลี้ยงลูกให้เติบโตขึ้นมาได้อย่างสมบูรณ์ที่สุด

เรื่องหาเงินน่ะไม่เท่าไรหรอก สถาปนิกหนุ่มไฟแรงอย่างเขา ทำงานหามรุ่งหามค่ำได้สบาย แต่เพราะจะทั้งทำงานชนิดยอดมนุษย์ไปด้วย แล้วจะเลี้ยงลูกทั้งสองคนด้วยตัวเองด้วย มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยแม้แต่น้อย จากที่ไม่ค่อยได้นอนอยู่แล้ว กลายเป็นไม่ได้นอนเข้าไปใหญ่ หัสดินนึกไม่ออกเลยว่าครั้งสุดท้ายที่เขาได้นอนเต็มอิ่มนั้นมันเมื่อไร รู้แต่ว่ามีลูกคนเดียวก็เลี้ยงโคตรเหนื่อยแล้ว พอมีถึงสอง ความเหนื่อยยิ่งทวีคูณกว่าเดิมเป็นเท่าตัว บางวันเขาเบลอไปหมด ไม่รู้ว่าจะทำอะไรลำดับก่อนหลังดี บ้างก็หลงๆ ลืมๆ ลืมไปรับลูกบ้าง ลืมพาลูกไปส่งโรงเรียนบ้าง เป็นอย่างนี้ประจำจนมารดาชักทนไม่ไหว ยื่นคำขาดมาให้เขา

‘ลูกช้าง! แกต้องหาพี่เลี้ยงเด็กมาช่วยแล้วนะ เป็นอย่างนี้จะตายก่อนวัยอันควรนะโว้ย!’

แม่วะๆ โว้ยๆ อย่างนี้เสมอให้เขาได้เอ็ดว่าอย่ามาพูดต่อหน้าลูกๆ ให้เป็นตัวอย่างไม่ดี แต่นั่นไม่ใช่เรื่องสำคัญเท่ากับการถูกมารดาถลึงตาใส่แล้วชี้หน้าบ่น

‘ถ้าแกอยากมีชีวิตอยู่ดูแลยัยแก้วตาหวานใจไปนานๆ แกต้องรู้จักบริหารเวลาให้ดี สำคัญกว่าสิ่งอื่นใดคือต้องพักผ่อนให้เพียงพอ สุขภาพไม่ดี ตายวันตายพรุ่งก็ไม่รู้ แบบนี้จะเอาเวลาไหนไปเลี้ยงลูกให้ดีได้วะ เด็กๆ เหลือแกคนเดียว อย่ารีบตายก่อนวัยอันควร!’

บ่นวนไปวนมาเรื่องนี้ไม่ยอมหยุด ซึ่งที่มารดาพูดนั้นก็ถูก หัสดินไม่เถียงสักคำ แต่เขาดื้อเงียบ ยืนกรานว่าจะเลี้ยงลูกด้วยตัวเอง ไม่รู้ว่าเอาพี่เลี้ยงมาแล้ว จะดูแลลูกได้ดีเท่าเขาหรือเปล่า แล้วไว้ใจได้หรือเปล่าก็ไม่รู้ ส่วนปัญหาการหลงๆ ลืมๆ ของเขานั้น เขาแก้ปัญหาด้วยการจ้างรถนักเรียนไปรับ - ไปส่งเรียบร้อย ทว่าปัญหาที่แก้ไม่ตกก็คือ...สองแฝดสาวนั้นนอกจากจะแสบแล้ว ยังไม่ค่อยชื่นชอบพ่ออย่างเขาสักเท่าไรนี่สิ หัสดินปวดกบาลมาก

ไม่ค่อยชื่นชอบอย่างไร หัสดินอธิบายไม่ถูก อาจด้วยเพราะเขาเป็นผู้ชาย การเข้าหาลูกๆ นั้นออกแนวแข็งๆ สักหน่อย ต่อให้พูดจาหวานหูคะขาตลอด ก็ใช่ว่าเด็กๆ จะชอบอยู่ใกล้เขา อ้อ นึกออกแล้ว แม่ของเขาบอกว่าเขาชอบทำหน้าบึ้ง เด็กๆ เลยกลัว รู้สึกถึงความไม่เป็นมิตร แต่เขาอยากเถียงขาดใจเลยว่าก็หน้าตาเหมือนแม่นั่นละ ถึงได้ดูไม่เป็นมิตร แต่...พอแม่เขาปรากฎตัวในยามที่เขาเอาแก้วตาหวานใจไม่อยู่ทีไร เด็กๆ ยอมศิโรราบลดความดื้อด้านลงทุกที

ปัญหาไม่ได้อยู่ที่เขาหน้าตาเหมือนแม่แล้วดูไม่เป็นมิตรอะไรแล้วล่ะ ปัญหาอยู่ที่ตัวเขาเองที่เข้ากับลูกๆ ไม่ได้มากกว่า

คิดครุ่นไม่ตกเลยทีเดียวว่าจะทำอย่างไรให้ลูกๆ อุ่นใจเวลาอยู่กับพ่ออย่างเขาได้ ทั้งเอาใจ ทั้งประคบประหงม ทั้งให้เวลามากขึ้น ทำทุกวิถีทางแล้ว ทว่ายังไม่อาจทำให้เด็กๆ ยอมเชื่อฟังเขาเหมือนที่เชื่อฟังแม่เขาไม่ได้

ปวดหัวปวดกบาล จะทำอย่างไรดีนะ!?

วันนี้ก็เป็นอีกวันที่เขาต้องรับศึกหนัก ไม่รู้ว่าเกิดอาเพศอะไรขึ้น รู้แต่ว่าทันทีที่แก้วตาหวานใจกลับมาจากโรงเรียน ทั้งคู่ก็พากันร้องไห้กระจองอแงกันยกใหญ่ ด้วยสัญชาตญาณความเป็นพ่อ หัสดินเดาว่าคงจะถูกเพื่อนที่โรงเรียนแกล้ง เลยโทรไปสอบถามครูประจำชั้นอย่างละเอียด ก่อนพบว่าไม่ได้มีปัญหาอะไรทั้งนั้น มาสำรวจเนื้อตัวลูกๆ ก็ไม่มีร่องรอยอะไรใดๆ ที่ทำให้ระแวงสงสัยได้เลยว่าถูกใครที่โรงเรียนรังแกมา ถามแล้วว่าอยากไปโรงเรียนไหมเพื่อทดสอบดูความรู้สึกนึกคิดของเด็ก ด้วยเขาคิดอยู่ตลอดว่าเด็กๆ จะไม่โกหก ก็...ไม่มีอะไรน่ากังวลใจ ยกเว้น...

“แก้วตาไม่อยากอยู่กับคุณพ่อค่ะ ฮึก...”

“หวานใจก็...ก็ไม่อยาก ฮือ...”

...เรื่องนี้ล่ะที่ทำให้หัสดินกุมกบาล

“ไม่อยากอยู่กับคุณพ่อ แล้วหนูๆ อยากจะไปอยู่ไหนล่ะคะ”

“อยากอยู่กับคุณย่า”

“ไม่เอาคุณพ่อแล้ว อยากไปหาคุณย่า”

จากนั้นสองสาวพลันผนึกกำลังแหกปากลั่นบ้านหลายเดซิเบล หัสดินไม่เข้าใจว่าอะไรที่ทำให้ลูกๆ ถึงไม่อยากอยู่กับเขา ก่อนหน้าที่จะขึ้นอนุบาลสามกัน ความสัมพันธ์ของเขากับลูกๆ ก็ดีนี่นา มีอะไรกันแน่นะ?

ถึงจะยังคิดอะไรไม่ออก แต่ปัญหาในตอนนี้จำเป็นต้องได้รับการแก้ไขก่อน หัสดินกุมหัวแล้ว กุมหัวอีก กว่าจะทำให้สาวๆ สยบลงได้ เล่นเอาเสียค่ำมืด มันจบท้ายด้วยการเล่านิทานให้ฟังก่อนนอนนั่นละ และ...ใช่...เด็กๆ ไม่ได้นอนหลับเพราะเขาเล่านิทานให้ฟัง ไอ้เรื่องเล่านิทานเนี่ยนะ บอกได้เลยว่าสงครามมาก เล่าเรื่องนั้นก็ไม่ชอบ เล่าเรื่องนี้ก็ไม่ดี ที่พากันหลับปุ๋ยไปนั้นเป็นเพราะร้องไห้กันจนเหนื่อยแล้วหลับไปเองน่ะ

อ่านต่อ

ไปดูความคิดเห็นเพิ่มเติมที่แอป

หนังสืออื่นๆ ของ หนูแดง หนูแดงตัวน้อย

ข้อมูลเพิ่มเติม

รับผมเป็นพ่อของลูกนะครับ[Mpreg]

นิยายวาย

5.0

เมื่อมนุษย์เพศชายเกิดการวิวัฒนาการทางร่างกาย ผู้ชายกลุ่มหนึ่งจึงสามารถตั้งท้องได้ และเพราะความเมาชนิดหลุดโลกในคืนวันนั้น ‘นภัทร’ เดือนคณะสุดหล่อจึงตื่นขึ้นมาพร้อมกับความจริงว่าตัวเองจัดการรวบหัวรวบหางลากหลืบคณะอย่าง ‘สิงหา’ ไปมี one night stand เป็นที่เรียบร้อย เรื่องควรจะจบลงแค่นั้น แต่ไม่จบเมื่อชีวิตน้อยๆ ถือกำเนิดขึ้น นภัทรหายตัวไป กลับมาอีกครั้งพร้อมกับข่าวลือประหลาดๆ ก่อนสิงหาจะพบว่าต้นเหตุของข่าวลือคือเด็กหญิงตัวน้อยอย่าง ‘น้องณดา’ ที่สิงหาสงสัยเหลือเกินว่าจะเป็นลูกของเขา “ให้เรียกนายว่าพ่อไม่ได้หรอก น้องณดาไม่ได้ลูกของนาย” “งั้นเรียกป๊ะป๋าก็ได้” “ไม่ได้” “แด๊ดดี้” “นี่...พอเลย” “ดาดา” คำเรียกที่หลุดจากปากของเด็กหญิงตัวน้อยทำเอาคุณพ่อกำมะลอยิ้มหน้าบาน ปฏิบัติการทวงคืนความเป็นพ่อต้องมา ต่อให้นภัทรไม่ยอมรับ งั้นสิงหาก็ขอเข้าทางลูกสาวตัวจิ๋วก็แล้วกัน! รับผมเป็นพ่อของลูกเถอะนะครับ!

อาคิรา ครุฑใต้ตะวัน

โรแมนติก

5.0

เพราะไปตีกับเกรียนคีย์บอร์ดที่บังอาจเอานิยายเธอมาวิจารณ์หยาบๆ คายๆ ว่างานเธอเชิดชูระบอบปิตาธิปไตย ตามมาด้วยการดูแคลนเหยียดหยามทางเพศสภาพอีกหลายอย่าง ทำเอา ‘อาคิรา’ นักเขียนนิยายประโลมโลกถึงกับเลือดเฟมินิสต์ในกายเดือดพล่าน กล้าดียังไงมากล่าวหาเธออย่างนี้ งานเธอถึงจะเป็นงานประโลมโลก แต่ใช่ว่าจะเชิดชูระบอบชายเป็นใหญ่สักหน่อย! ต้องตามไปตบตีจนกว่าจะชนะ เถียงแพ้รอบนั้น แต่คนไม่แพ้ ตามหาแอคเคาทน์ของคนที่ใช้นามแฝงว่า ‘เวนไตย’ ไปจนเจอเข้ากับตอจังเบ้อเร่อ โดยหารู้ไม่ว่าเวนไตยคนนี้ หาใช่ไอ้เวรตะไลที่ประนามหยามเหยียดแต่อย่างใดไม่ ทว่าเป็นบรรณาธิการหนุ่มผู้คว่ำหวอดในวงการวรรณกรรมสร้างสรรค์สังคมต่างหาก “ฉันจะทำให้ดูว่างานเขียนฉันมันไม่ได้เชิดชูระบอบชายเป็นใหญ่!” “งั้นก็ลองเขียนมาดู ผมอยากอ่านเหมือนกัน อยากรู้ว่านักเขียนอย่างคุณจะทำได้ดีสักกี่น้ำ” โดนท้าทายมาถึงกับปรี๊ด คอยดูเถอะ เธอจะเอารางวัลมาฟาดหน้าไอ้เวรตะไลนี่ให้ได้เลย!

แม่หยาดฟ้าของไอ้หมาดิน

โรแมนติก

5.0

“ฉันจะเป็นเมียของนายดินค่ะ” ไม่รู้ว่าส้มหล่นหรือโชคร้ายกันแน่ที่จู่ๆ คุณหนู ‘หยาดฟ้า’ ของตระกูลเศรษฐีเมืองกรุงก็มาถวายตัวยอมเป็นเมียของ ‘ไอ้ดิน’ อย่างไม่มีปี่มีขลุ่ยเสียอย่างนั้น ไอ้ดินค่อนข้างจะงุนงงกับสิ่งที่เกิดขึ้น ก็จะไม่ให้งงได้อย่างไร เขาไม่รู้จักมัดจี่กับเจ้าหล่อนนี่ จู่ๆ ก็มาบอกว่าจะเป็นเมียเขา เป็นใครก็งงทั้งนั้นแหละ! ก่อนที่เขาจะได้รับรู้ว่าเหตุนี้เกิดขึ้นเพราะหยาดฟ้าถูกบิดาบังคับให้แต่งงาน เธอจึงหนีมาอยู่ที่บ้านพักตากอากาศในต่างจังหวัด และได้เจอกับกุลีหนุ่มที่นี่ ประจวบเหมาะกับที่บิดาของเธอโทรมาคาดคั้นให้เธอกลับไปแต่งงานพอดี เธอถึงได้ลั่นวาจานี้ออกมาให้บิดารู้ว่าเธอมีผู้ชายคนใหม่ที่ยินยอมพร้อมใจจะเป็น ‘เมีย’ ของเขาแล้ว หาใช่ผู้ชายที่บิดาจัดเตรียมมาให้ สำหรับไอ้ดิน นี่คงไม่ใช่ส้มหล่นหรอก เป็นคราวเคราะห์เสียมากกว่า เขาจึงรีบบอกปัดหัวขวิด “ไม่ล่ะครับคุณหนู ผมคงไม่อาจเอื้อมไปเด็ดดอกฟ้าหรอก ผมก็แค่กุลีใช้แรงงานไปวันๆ จะเอาเงินที่ไหนไปเลี้ยงให้คุณหนูอยู่ดีกินดีได้” “ไม่ต้องกินดีอยู่ดีก็ได้ แค่ให้ฉันอยู่ด้วยก็พอ” “ให้อยู่ด้วยก็ไม่ได้ครับ ก็คุณหนูน่ะเป็น...” “เป็นเมียนายดินไงล่ะ” เป็นที่ไหนกัน เขายังไม่ได้ซั่มเธอเลยสักกะยก! ไอ้ดินปวดขมับตุบๆ ขณะที่หยาดฟ้าเชื้อเชิญเขาเป็นการใหญ่ “แล้วนี่มัวรออะไรอยู่ รีบพาฉันเข้าบ้านสิ จะได้ทำอะไรอย่างที่ผัวเมียเขาทำกัน” เธอรู้หรือเปล่าว่าพูดถึงเรื่องอะไรอยู่น่ะ!? ไอ้ดินไม่แน่ใจนัก แต่แวบเดียวก็แน่ใจแล้ว เพราะจู่ๆ หญิงสาวก็ดึงคอเสื้อให้หน้าอกอิ่มล้นทะลักออกมา ไอ้ดินมองจ้องตาไม่กะพริบ ได้สติมาอีกครั้งก็ตอนที่สาวเจ้าเอ่ยปาก “มาสิพี่ดิน มาเอากัน ฟ้าพร้อมจะเป็นเมียพี่แล้ว” ดูพูดจาเข้า เรียกแทนตัวด้วยชื่อ แทนเขาว่าพี่ชวนให้เอ็นดูอีก! โอ๊ย! ไอ้ดินจะบ้าตาย! เห็นทีเขาคงหนีไม่พ้นการถูกยัดเยียดความเป็น ‘ผัว’ ด้วยฝีมือหยาดฟ้าแล้วล่ะ

ลักรัก

นิยายวาย

5.0

เพราะอกหักจากคนที่แอบชอบมานาน ทำให้ ‘ภีม’ พาตัวเองไปในที่อโคจรเพื่อที่จะระบายความเศร้าเสียใจออกไปบ้าง หากทว่าในคืนนั้น เขากลับได้พบกับชายแปลกหน้าอย่าง ‘สุดเขต’ ที่บังเอิญเข้ามาพูดคุยด้วย ทั้งสองเกือบจะลงเอยกันด้วยความสัมพันธ์ข้ามคืน หรือที่เรียกกันว่า One night stand หากทว่าก็เกิดเรื่องวุ่นๆ เสียก่อน ก่อนที่ภีมจะพบว่าผู้ชายที่เขาได้เจอในคืนนั้น เป็นคนคนเดียวกับคนที่เขาแอบชอบตกหลุมรัก ให้ตาย! นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน! ขณะเดียวกัน ปฏิบัติการ ‘ลัก’ ความรักของภีมก็เริ่มต้นขึ้น เมื่อสุดเขตไม่สามารถลืมความน่ารักของภีมลงได้เลย เขาต้องเอามาให้ได้ ทั้งตัวภีม และความรักของภีม จะเอามาให้ได้ทั้งหมดเลยคอยดู!

นักพรตเจ้าสำราญ

นิยายวาย

5.0

แม้ขึ้นชื่อว่าเป็นปีศาจ ทว่าปีศาจกวางอย่าง ‘ลู่ลู่’ กลับหาได้พิสมัยการระรานมนุษย์สักเท่าไรนัก สะอาดบริสุทธิ์เสียจนแทบจะลุแก่ตบะแล้ว ทว่า... ชีวิตของเขาก็หาได้สงบสุขอีกต่อไปเมื่อนักพรตปราบปีศาจอย่าง ‘เยี่ยนเฉิน’ หนีตายจากการถูกล่าเพราะดันไปต้มตุ๋นชาวบ้านวิ่งทะเล่อทะล่ามาสลบอยู่หน้าถ้ำ ถึงจะเป็นปีศาจแต่ก็หาได้ไร้น้ำใจนัก มอบไมตรีช่วยเหลืออย่างไม่เกี่ยงงอน หากแต่เยี่ยนเฉินกลับตอบแทนบุญคุณด้วยการทำให้ชีวิตของลู่ลู่แปดเปื้อนด้วยมลทิน บีบบังคับให้ปีศาจกวางน้อยรวมหัวในแผนต้มตุ๋นชาวบ้านเพื่อเอาคืน! นักพรตจอมกะล่อนผงาด ใช้ชีวิตอย่างสำราญ ขณะที่ปีศาจน้อยถูกจิกหัวใช้ให้ไประรานชาวบ้านไม่เว้นวัน อะไรไม่ว่า เยี่ยนฉินยังขยันลูบหางเล็กๆ ของเขาเสียเหลือเกิน ไม่รู้หรือไงว่าตรงนั้นน่ะ...มะ...มัน... ...ทำให้ตัวร้อนผะผ่าวนะ! ต้องมีสักวันที่พลั้งเผลอไปมากกว่านี้แน่ สวรรค์! ลู่ลู่ผู้นี้จะหลั่งน้ำตาเป็นสายโลหิตแล้ว!

ระบำทะเลทราย

นิยายวาย

5.0

หากผู้ใดเชื่อว่าทะเลทรายผืนนี้โหดร้าย ผู้นั้นย่อมเชื่อในสิ่งที่ผิด เพราะสิ่งที่โหดร้ายกว่าผืนทะเลทรายแห้งแล้ง คือกองกำลังโจรทะเลทรายของ 'อัลมิราน' ผู้นี้ต่างหาก โหดร้าย...ชั่วช้า...เลวสามานย์ ดูเหมือนจะเป็นคำสร้อยที่พ่วงท้ายชื่อของโจรหนุ่มนามเลื่องลือไปเสียแล้ว แต่เขาจะสนใจสิ่งใดกัน ในเมื่อเขาถูกตราหน้าว่าชั่ว เขาก็จะเป็นคนชั่วให้สมดั่งที่ถูกบีบคั้น เพียงเพื่อให้ได้อัญมณีแห่งสุลต่านมาครอบครอง เขาก็ไม่เกรงกลัวสิ่งใดแล้ว หากแต่หารู้ไม่ว่าสวรรค์จะนำพาให้เขาพบกับอัญมณีมีชีวิตแห่งทะเลทราย...'จามิล' นักระบำร่อนเร่ผู้มีเสน่ห์เย้ายวน เพียงได้ชมระบำทะเลทรายของจามิลแค่ครั้งเดียวเท่านั้น หัวใจของอัลมิรานก็ถูกครอบครองไปสิ้น โดยหารู้ไม่ว่าตนกำลังก้าวเข้าสู่หุบเหวอเวจีแสนหวานที่จะฉุดคร่าชีวิตเขาไปเสียแล้ว...

หนังสือที่คุณอาจชอบ

อาภรณ์พิษ ทรราชหลงรัก

Abner Oglesby

5.0

เมื่อนางย้อนยุคกลายเป็นพระชายาคังที่ถูกขังอยู่ในโรงขังคนบ้า เพิ่งมาถึงฉินเซิงก็กำจัดคนสองคนที่ต้องการทำร้ายนาง นางบุกเข้าไปในงานแต่งงานของคู่รักชั่วชาสองคนนั้นในชุดแดง นางหยิ่งผยองและยั่วยุ ทำให้ชายชั่วโกรธจนกัดฟันแน่นแต่กลับทำอะไรไม่ได้ และหญิงร้ายนั้นก็เกลียดชังอย่างมากทว่าเอาคืนไม่ได้ ท่านอ๋องจิ้นได้เห็นสถานการณ์ทั้งหมดนี้ เขาโค้งงอริมฝีปาก สตรีนางนี้ช่างแตกต่างจากคนอื่นจริงๆ ถูกใจเหลือเกิน เขาจะเอาชนะใจนางและให้ชีวิตที่ดีแกนาง

เมียแต่งท่านประธาน [ตอนง้อเฮียหอนหนักม้าก]

สนพ. อิ่มรัก

5.0

ถึงจะโกรธ เกลียด เคียดแค้นแค่ไหน แต่หัวใจไม่อาจต้านรักได้ ----------------------------------------- ไรยาค่อยๆ คลานไป ทันทีที่เจ้าบ่าวหันหน้ามา เพื่อจะยื่นมือให้เธอจับ จะได้ไม่ล้มนั้น ยิ่งจะทำให้เธอเกือบล้มไปเพราะเขาแล้ว ในหัวสมองก็ประมวลผลออกมาได้คำตอบทันที ว่าคนที่เธอเฝ้าครุ่นคิดว่าเป็นใครมาตลอดสองอาทิตย์นั้น แท้จริงก็คือใครกันแน่ในที่สุด ‘Mr. H. Hhemmhawattana ก็คือหรัญญ์ เหมวัฒน์’ ‘หรือพี่ฮั้นท์ของสาวๆ ที่เธอมักจะได้ยินเรียกขานกันนี่เอง’ ‘เขากลายมาเป็นเจ้าบ่าวเธอได้ยังไง’ ‘เขาจะมาแต่งงานกับเธอทำไม’ เท่าที่รู้มา เขาไม่ได้ร่ำรวยระดับร้อยล้านพันล้านแน่ๆ แล้วเขาไปทำอะไรมา ถึงได้มีเงินมากมายขนาดเอามาทุ่มซื้อหุ้นบริษัทของพ่อเธอได้ ไหนจะไถ่บ้านคืนให้ และอีกหลายต่อหลายอย่างที่เขาจ่ายไป รวมทั้งแหวนเพชรน้ำงามและไม่น่าจะต่ำกว่าห้ากระรัตบนพานดอกไม้ตรงหน้าเธออีก ---------------------------------------------------------------------------------------- ฮั้นท์ (หรัญญ์ เหมวัฒน์) นักธุรกิจหนุ่ม ผู้มีชีวิตที่พลิกผันจากเลวร้ายกลับกลายเป็นดี ซึ่งเขาเองก็ตั้งตัวไม่ทัน แต่ทั้งหมดนั้น มาจากความดี ความขยันหมั่นเพียรของเขา บวกกับโชคช่วย ถึงเวลาที่เขากลับมายืนอยู่จุดเดิม ในฐานะใหม่ ที่ใครต่อใครต่างงุนงง โดยเฉพาะเพื่อนๆ หรือแม้แต่กับผู้หญิงที่เคยเมนเขามาแล้ว และเขาก็จะทำให้ผู้หญิงพวกนั้นได้รู้ ว่าไม่ควรเมินเขาจริงๆ ---------------------- ย้า (ไรยา เจริญรัตชตะ) ทายาทนักธุรกิจหลายร้อยล้าน ที่ชีวิตพลิกผัน จากดีกลายเป็นเลวร้ายในไม่กี่ปี จนเธอกับครอบครัวก็ตั้งตัวไม่ติด รับภาวะย่ำแย่แทบไม่ทัน และถึงเวลาที่เธอจะต้องเลือก ระหว่างช่วยกู้ทุกอย่างของครอบครัวคืน กับทิ้งทุกอย่างไปแบบไม่เหลียวหลัง เพื่อไปเลียแผลหัวใจจากชายที่เธอรักแทบตาย สุดท้ายเธอจะเลือกทางเดินยังไง จะไปต่อหรือพอแค่นี้ ---------------------------------------------------------------------------------------- เมียแต่งท่านประธาน Chairman's Wife ตอนแรกคิดว่าจะให้นิยายที่เรื่องนี้มีแค่ชื่อภาษาอังกฤษเท่านั้นค่ะ ที่เหลือให้รี้ดไปตีความเอาเอง ว่าควรจะใช้ภาษาไทยว่าอะไรดี ระหว่าง แรงรัก - รั้งรัก - รังรัก และใช้นามปากกาพิมรภัค แต่สุดท้ายก็คิดชื่อใหม่ได้แล้วค่ะ และตัดสินใจใช้นามปากกาหลัก นั่นคือ กันเกราค่ะ เพราะแว้ปไปเขียนอวตารหลายเรื่องแล้ว และไม่ได้ออกนามปากกานี้นานแล้ว ส่วนแนวก็จะเพิ่มดราม่าเข้าไปอีก ซึ่งจะเป็น Signature ของกันเกราอยู่แล้ว รี้ดอยากได้มาม่าเจ้มจ้นแค่ไหน บอกกันได้เด้อ ----------------------------------------------------------------------------------------

ฉันนี่แหละเศรษฐี

Abelard Evans

5.0

ผมต้องทำงานนอกเวลาทุกวันเพื่อหารายได้ประคองชีวิตและจ่ายค่าเรียนมหาวิทยาลัยด้วยตัวเอง เนื่องจากฐานะครอบครัวยากจนและไม่สามารถส่งเสียผมเข้ามหาวิทยาลัยได้ และตอนเรียนที่มหาวิทยาลัย ผมก็ได้พบกับเธอ-สาวแสนสวยที่หนุ่มๆ ทุกคนในชั้นเรียนต่างก็ใฝ่ฝันถึง ไม่เว้นแม้แต่ผมเอง แต่ผมก็รู้ตัวดีว่าตัวเองไม่คู่ควรกับเธอ ถึงอย่างนั้นก็ตาม ผมก็รวบรวมความกล้าสารภาพกับเธอจนได้ สุดท้ายผมนึกไม่ถึงว่าเธอจะยอมตกลงเป็นแฟนกับผม เธอบอกกับผมว่าอยากได้ของขวัญเป็นไอโฟนรุ่นล่าสุด ผมก็ไปรับงานซักเสื้อผ้าให้เพื่อนร่วมชั้นเรียนเพื่อพยายามเก็บเงินซื้อให้เธอจนได้ และในที่สุดหนึ่งเดือนต่อมา ผมก็ซื้อมาได้จริง ๆ แต่ขณะที่ผมกำลังห่อของขวัญเพื่อนำไปมอบให้เธอ ก็พบว่าเธอกำลังมีอะไรกับหัวหน้าทีมฟุตบอลในห้องล็อกเกอร์ เธอเหมือนเปลี่ยนเป็นอีกคนหนึ่งซึ่งผมไม่เคยรู้จักเลย เธอหัวเราะเยาะความโง่เขลาของผม เหยียดหยามศักดิ์ศรีของผม ปล่อยให้เขาซึ่งตอนนี้ได้กลายเป็นแฟนใหม่ของเธอไปแล้ว ทุบตีผม ผมนอนเจ็บอยู่บนพื้นอย่างสิ้นหวัง ต่อมา จู่ ๆ ผมก็ได้รับโทรศัพท์จากพ่อ ตั้งแต่วันนั้น ชีวิตของผมก็ได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างกับหนัามือเป็นหลังมือ ใครจะไปรู้ว่า ผมเป็นลูกชายของมหาเศรษฐี

แต่งงานอีกครั้ง ผมจะรักเธอดี ๆ

จารุณี ครองจินดา

4.8

ตลอดระยะเวลาสามปีของการแต่งงาน เธอรู้สึกสิ้นหวัง ที่ถูกบังคับให้เซ็นใบหย่า ทั้งๆที่เธอกำลังท้อง เธอใจสลายกับความไร้มนุษยธรรมของเขา กระทั่งเธอออกไปจากชีวิตของเขา เขาเพิ่งรู้ตัวว่าเธอคือรักแท้ของเขา ไม่มีวิธีใดที่จะเยียวยาหัวใจที่บอบช้ำของเธอให้หายขาดได้ เขาจึงมอบความรักทั้งหมดของเขาให้แก่เธอเพื่อชดเชย

โชคชะตาของพระชายา

Raff Madison

3.8

ฉู่ว่านยู ผู้สืบเชื้อสายมาจากตระกูลแพทย์แผนโบราณ มีทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยม ยาที่เธอทำนั้นทุกคนต่างอยากได้ สามารถรักษาได้ทุกโรค แต่กลับไม่คาดคิดว่าจะย้อนยุค กลายเป็นผู้หญิงที่ขี้เหร่ที่สุดในใต้หล้า และยังเอาชนะใจท่านอ๋องด้วย การเริ่มต้นไม่ค่อยดีก็ไม่เป็นไร มาดูกันว่าเธอจะพลิกผันยังไง การแย่งการแต่งงานงั้นเหรอ? เธอทำให้น้องต้องรับบทเรียน แย่งสินเิมดลับมา ให้ชายั่วหญิงร้ายคู่นี้อยู่ด้วยกันตลอดไป ขี้ขลาดเหรอ? เธอจัดการพ่อร้าย สั่งสอนผู้หญิงเสแสร้ง! ขี้เหร่เหรอ? เธอรักษาพิษในตัว และกลายเป็นคนงามอันน่าทึ่ง! ลูกสาวขี้เหร่ของจวนอัครมหาเสนาบดี กลายเป็นผู้สูงส่ง แม้แต่ผู้โหดเหี้ยมบางคนยังหวั่นไหวกับเธอ เมื่อสุดที่รักจะจัดการผู้ใด เขามักจะช่วยเสมอ... แต่น่าเสียดายสุดที่รักคนนั้นไม่มีเขาอยู่ในใจ ฉู่ว่านยู "ออกไป หย่าเลย ผู้ชายมีแต่เป็นภาระของข้าเท่านั้น" เสี่ยวลี่จิงรู้สึกน้อยใจ "ไม่ได้ ข้าให้ครั้งแรกกับเจ้าแล้ว เจ้าต้องรับผิดชอบข้า"