หลินซินเหยียนหยุดเดิน และหันหน้ากลับไป

จงจิ่งเฮ่าค่อย ๆ เช็ดมือของเขา เขายืนขึ้น และเดินตรงไปหาเธอ “เราไปบริษัทด้วยกัน”

หลินซินเหยียนอ้าปากค้าง ด้วยกันอย่างนั้นเหรอ？

เธอฟังผิดไปหรือเปล่า？

“พวกเราไปด้วยกัน.....มันจะดีเหรอคะ？” เพราะไม่มีใครรู้ถึงความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขา และถ้าคนในบริษัทเห็นว่า พวกเขาไปบริษัทด้วยกัน ก็ไม่รู้ว่าพวกเขาจะเอาไปพูดอะไรกันต่ออีก

“มีอะไรที่ไม่ดีหรือไม่เหมาะสมตรงไหน พวกคุณเป็นสามีภรรยากัน แล้วใครจะกล้าพูดอะไรได้อีก？ ” ป้าหวีพูดแทรกขึ้นมา โดยคิดว่า เป็นเรื่องที่ดีที่จงจิ่งเฮ่าอยากที่จะไปบริษัทด้วยกันกับหลินซินเหยียน

เพราะยังไงพวกเขาก็เป็นสามีภรรยากัน มันดูสมเหตุสมผล

หลินซินเหยียนต้องการจะพูดอะไรออกมา แต่เมื่อเธอถูกป้าหวีผลัก หลินซินเหยียนจึงเซถลาไปตกอยู่ในอ้อมแขนของจงจิ่งเฮ่า

เธอตื่นตระหนกอย่างมาก และเมื่อเธอเห็นคิ้วที่ยิ้มเล็กน้อยของจงจิ่งเฮ่า ใบหน้าของเธอก็เปลี่ยนเป็นสีแดงทันที