ด้วยพละกำลังของจงจิ่งเฮ่า เขาพุ่งตรงเข้ามาโดยไม่เหลือที่ว่างให้เธอขยับตัว เขาสอดลิ้นเข้าไปใต้ลิ้นของเธอ และจูบอย่างดูดดื่ม เขาแทบจะกลืนกินเธอเข้าไปทั้งตัว

เขารุกเธออย่างรุนแรง ด้วยอารมณ์ปราถนา

ราวกับว่าเขาจะจับหลินซินเหยียนกลืนกินลงไปอย่างไรอย่างนั้น

“อือ……”

หัวใจของหลินซินเหยียนเต้นแรงอย่างควบคุมไม่ได้

สติสัมปชัญญะที่เธอเหลืออยู่กำลังบอกเธอว่า เขากำลังทำอะไร

ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าเป็นไปไม่ได้ แล้วทำไมยังมาข้องแวะกันอีก？

จงจิ่งเฮ่าออกแรงเบา ๆ ก็ล็อคเธอไว้ได้

หลินซินเหยียนรู้สึกเจ็บเล็กน้อย เธอกัดลิ้นที่กำลังชอนอยู่เบา ๆ

จงจิ่งเฮ่าหยุดชะงักทันที เขาคิดว่าเธอกำลังยั่วยวนเขา เขาเองก็กัดริมฝีปากล่างของเธอ

หลินซินเหยียนใช้ประโยชน์จากการกดที่เขาหยุดชะงักผลักเขาออกไป

เธอไม่ชอบแบบนี้เลย