เมื่อสังเกตเห็นใบหน้าที่ไม่น่าดูของจงจิ่งเฮ่า หลินซินเหยียนจึงค่อย ๆ เดินเข้าไปหาเขาอย่างประหม่า

“เอาโทรศัพท์มาให้ฉัน” จงจิ่งเฮ่ายื่นมือออกไปหาเธอ

หลินซินเหยียนเบิกตากว้าง ทำไมเขาถึงอยากได้โทรศัพท์มือถือของเธอกันล่ะ？

นี่มันเกิดอะไรขึ้น？

จงจิ่งเฮ่าเลิกคิ้วขึ้น และพูดอย่างไม่พอใจเล็กน้อย “ไม่อยากให้ฉันงั้นเหรอ？”

“เปล่า” หลินซินเหยียนรีบหยิบโทรศัพท์มือถือของเธอออกมา แล้วยื่นให้เขา “ไม่มีรหัสผ่านค่ะ”

จงจิ่งเฮ่ารับมันมา เขาทำการเลื่อนเปิดหน้าจอ และกดเปิดสมุดรายชื่อในโทรศัพท์ และป้อนหมายเลขโทรศัพท์ของเขาลงไป เขามองลงไปที่หน้าจอโทรศัพท์ และทันใดนั้นเอง ด้วยการเคลื่อนไหวนิ้วของเขา เขาพิมพ์ ‘คุณจง’ ลงไปในบันทรรดสำหรับใส่ชื่อ

มีเพียงหลินซินเหยียนที่เรียกเขาด้วยชื่อนี้

เขากดโทรออก และไม่นานโทรศัพท์บนโต๊ะก็สั่น

จงจิ่งเฮ่ายื่นโทรศัพท์ให้เธอ “ทีหลังอย่าให้ฉันต้องหาเธอไม่เจออีก”